• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Ane Brun / Teitur

Eindelijk winnen de Faeröer eilanden een keer!
11 april 2004, Ekko, Utrecht (NL)

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 12 april 2004

Gehoord in de nette rij voor de deur van een uitverkochte Ekko: "Zouden er stoelen staan? Het is wel te hopen…", "Je hebt Norah Jones toch ook gehoord, nou dan vind je dit ook helemaal te gek!" en "Het is echt zo'n schattig, knus zaaltje hier." Het in meerderheid uit concertgangers van de leeftijd ze-hadden-met- gemak-mijn- ouders-kunnen-zijn bestaande publiek had er zin in vanavond. Zo erg zelfs dat er al wat bedrukte gezichten buiten moesten blijven hopen op niet afgehaalde reserveringen. Ekko heeft zijn zaakjes verdraaid goed op orde de laatste tijd, met de ene volle bak na de andere. Zo ook, voor het dubbelconcert van Ane Brun en Teitur, op paaszondag dus.

Niet alleen, maar ook, waren de bezoekers gekomen voor Teitur (25 jaar jong en afkomstig van de Faeröer eilanden). Zijn debuut Poetry & Aeroplanes sprak immers tot de verbeelding van menigeen met het singer/songwriterhart op de juiste plaats. We zijn de laatste tijd toch al niet slecht bedeeld met kanjers in die hoek; er is altijd ruimte voor een nieuwe loot aan de boom. Dat natuurlijk onder het aloude motto: "Er kan nog méér bij…!"
Bij Teitur is het denken aan een fraaie mix tussen glad gevijlde folky pop en intieme, breekbare pracht die zelfs refereert aan Nick Drake. De jonge Teitur Lassen is een typische ongeneeslijke romanticus, die zijn hartewensen, Cupidomijmeringen en andere dromerij op muziek gezet heeft. Soms veilig het midden van de weg houdend, dan weer melancholisch genoeg om een arm om de knul heen te willen slaan. Op het podium van Ekko passeren twaalf pure pareltjes de revue, waaronder een prachtexemplaar in de vorm van (het niet op de debuut LP te vinden) 'Cloud Formation'. De rest van de setlist speelt Teitur een bloemlezing uit bekend werk, met als heerlijk beginpunt het alleen gespeelde 'You're the Ocean'. Na een wat kabbelende nummertje wordt het pure porselein uit de kast getrokken met 'Josephine' en als de show eerder dan gepland moet stoppen, blijkt 'Amanda's Dream' toch een passend slotnummer. Wat onbeholpen in zijn houding en grapjes staat de piepe Teitur toch maar mooi zijn mannetje. Helemaal aan het eind van een tournee die hem door Scandinavië en een paar Nederlandse shows heeft gebracht, is hij nog lang niet aan het eind van zijn Latijn. Wat zeg ik? Hij heeft een fraaie route voor zich! Ietsje minder aalglad Dave Matthews-achtig werk, graag wat meer verstilde schoonheid van de rustige Damien Rice of Nick Drake soort en hij kan echt niet meer stuk. Na dit concert had ik graag een meerstemmig "Teitur-Teitur-Teitur" ingezet, maar dat zat er niet in.

Het overgrote deel van het publiek liet zich Teitur namelijk netjes aanleunen, maar was op Ane Brun afgekomen. Dat mag, daar is moeilijk iets op af te dingen. Klinkt Teitur op plaat wel eens té netjes geproduceerd, Ane Brun heeft daar nog meer een handje van. Daar trek je tegenwoordig volle zalen mee, dat blijkt. Ane Brun in concert is dan ook een en al behaagziekte wat de klok slaat. Nergens vliegt de bevallige Noorse deerne uit de bocht. Nooit wordt eens duchtig het snarenwerk betrokken. Nee, hooguit een slide-gitaartje kan verlichting brengen in haar meid-in-haar-uppie-showtje.
Het kán heel goed uitpakken; een rasartiest (bijna) helemaal alleen. Helaas heeft de frêle Brun niet dat ene wat daarvoor nodig is. Binnen de lijntjes kleurend, speelt ze de nummers van haar licht te verteren cd Spending Time with Morgan. Thuis is dat materiaal onder het genot van een smakelijk diner met een glas rode wijn en de juiste disgenoot prima uit te houden. Live is het moeilijk de aandacht erbij te houden. Als de vonk er niet is, kan er ook niets overslaan.
Ane Brun speelt de kaart die Norah Jones ook al op tafel gegooid heeft. Dat hadden ze vóór de show dus mooi gezien! Helaas is dergelijke bijna muzak, wat mij betreft, niet erg geschikt voor een zaalconcert. Liever had ik Brun tijdens een huiskamerconcert aan het werk gezien. Dan beklijft het misschien wat meer. Toch kan Ane Brun bij haar publiek nu al niet veel meer verkeerd doen. Ekko at dan ook hoegenaamd uit haar hand. Een knusse, gezellige, schattige sfeer moet je er zelf bij denken. Als je daarin slaagt, dan is het misschien wel wat. Mij had ze niet bij de lurven, maar op de kabbelende tokkelgolven van Bruns spel is het goed avonddromen. Ook mooi.

» Bezoek Teiturs website

http://www.kindamuzik.net/live/ane-brun/ane-brun-teitur/5661/
Meer Ane Brun op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ane-brun