Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nederland heeft de reputatie een blinde vlek op de blackmetalkaart te zijn, maar de laatste tijd lijkt daar wat verandering in te komen. Het Utrechtse Terzij de Horde laat in ieder geval horen van internationaal niveau te zijn, met muziek die laveert tussen de New Yorkse sound van Krallice en Thralldom aan de ene en de Oekraïense grootmeesters Drudkh aan de andere kant. De aankondigingen van de zanger zijn nog wat te gezellig, maar verder is de combinatie van zware sludge en snelle, als ijzige winden waaiende gitaarmuren helemaal goed. Hoog tijd ook dat eens een band de zeer voor de hand liggende link legt tussen black metal en het vitalisme van Marsman; de naam Terzij de Horde is ontleend aan het werk van deze dichter.
Het Groningse grindcoregezelschap Dr. Doom [foto] is ook lang niet slecht. Heel veel energie gaat uit van de zanger en gitarist en er wordt ook prima gespeeld. Wat ontbreekt is die ene riff die je recht bij je enkels afzaagt.
Anaal Nathrakh trad tot nu toe slechts sporadisch live op. Het optreden in Baroeg is de openingsshow van de eerste echte tour. Het probleem waar de band mee zit is dat de ijskoude ongenaakbare sound die het kenmerk is van zijn albums, live nooit te reproduceren is. Zeker als de drumcomputer wordt vervangen door een eigenlijk niet helemaal tegen de taak opgewassen menselijke slagwerker.
De oplossing zit hem erin het niet eens te proberen. Zanger Mick Kenney - op de albums de belichaming van de waanzin - ontpopt zich op het podium als sympathieke en effectieve working class Brummie publieksmenner, die er een metalfeestje met een grote moshpit van wil maken.
Eerst lukt dat niet zo goed, vooral door een erg slecht geluid. Dat wordt langzaam wel iets beter, maar het houdt het hele concert niet over. De grootste verbetering treedt op als Kenney oproept tot stagediven, wat leidt tot verwijdering van de monitors door de podiumgeluidsman, die vreest voor zijn dure apparatuur. Kenney zegt dat hij de rest van het concert vals zal zingen, maar hij blijkt juist een stuk overtuigender te gaan klinken. Het is alsof hij eerst te geforceerd aan het luisteren was of het wel goed klonk, maar nu uit volle borst uithaalt.
Maar wat het optreden van Anaal Nathrakh uiteindelijk toch vooral redt, is de kwaliteit van de songs. Waar het liedje de achilleshiel is van de meeste extreme metalbands, daar heeft Anaal Nathrakh in zijn toch niet al te lange carrière al een enorme verzameling hits geschreven, die stuk voor stuk met gejuich worden ontvangen door het publiek. Nu nog iets meer professionalisme van band en geluidsman en Anaal Nathrakh is ook live een van de beste metalbands ter wereld.
Foto uit het KindaMuzik archief door Niels Vinck
http://www.kindamuzik.net/live/anaal-nathrakh/anaal-nathrakh-dr-doom-terzij-de-horde/20688/
Meer Anaal Nathrakh op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/anaal-nathrakh
Deel dit artikel: