Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In een uitverkochte Effenaar hoeft het publiek niet lang te wachten op de band waarvoor het gekomen is. Zonder voorprogramma dat de boel op moet warmen verschijnt Alice in Chains op het podium. De grungegrootheden van weleer hebben nog een behoorlijke aanhang, die zijn oude helden met luid gejuich ontvangt. Het viertal trapt af met 'All Secrets Known', afkomstig van het in 2009 verschenen comebackalbum Black Gives Way to Blue, en het is meteen duidelijk dat de mannen goed in vorm zijn.
Het grootste deel van het publiek is vanavond overduidelijk gekomen voor het oude werk, en krijgt wat dat betreft zeker waar voor zijn geld. Alice in Chains put flink uit de oude doos en dan met name uit klassieker Dirt. Telkens wanneer de band een nummer afkomstig van dat album inzet, gaat er een golf van enthousiasme door de zaal en gaan de hoofden ineens een stuk harder op en neer. Wanneer achtereenvolgens 'Them Bones', 'Dam That River' en 'Rain When I Die' voorbijkomen, herleven oude tijden pas echt voor de in jeugdsentiment zwelgende aanwezigen.
Er wordt niet alleen stevig gerockt, tussendoor zijn er ook momenten van rust. Zoals tijdens het mooi treurige 'Down in a Hole' en 'Nutshell', opgedragen aan overleden oud-frontman Layne Staley. Dat de band een meer dan waardige opvolger heeft gevonden in huidige zanger William DuVall is inmiddels wel duidelijk. Hij mist het getergde voorkomen van zijn voorganger en geeft de band daarmee een wat minder deprimerende uitstraling, maar weet desondanks het juiste gevoel in de nummers te leggen. Vooral in de nummers waarin hij flink mag uithalen, laat DuVall horen veel meer te zijn dan de Staley-imitator waarvoor hij geregeld versleten wordt. Zijn stem en die van Jerry Cantrell - meestergitarist, tweede zanger en het werkelijke brein achter Alice in Chains - vullen elkaar bovendien perfect aan. Bij Cantrell beginnen de jaren intussen zichtbaar te tellen, maar ondanks zijn stoïcijnse podiumuitstraling toont hij zich nog altijd een fantastisch muzikant.
Na ongeveer anderhalf uur sluit Alice in Chains schijnbaar af met 'Angry Chair' en 'Man in the Box'. De grote publieksfavorieten kunnen echter niet uitblijven, dus zoals verwacht keert de band nog terug op het podium voor een toegift. 'Would?' en 'Rooster' laten de massa nog eenmaal uit zijn dak gaan en besluiten een ijzersterk optreden van een band die de Seattle-sound nog levend houdt.
http://www.kindamuzik.net/live/alice-in-chains/alice-in-chains-2863/20503/
Meer Alice In Chains op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/alice-in-chains
Deel dit artikel: