• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

A Perfect Circle

Kort maar krachtig.
22 september 2003, AHOY\', Rotterdam (NL)

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 05 oktober 2003

Met een nieuw en overrompelend album (Thirteenth Step) in de achterzak, kwam A Perfect Circle naar Nederland voor een regelrechte double bill show, samen met Deftones. Een concept dat in ons land steeds meer voet aan de grond begint te krijgen, en niet ten onrechte. Want als je kijkt naar bijvoorbeeld TOOL's Lateralus USA-tournee, dan zag je daar op één avond een voorprogramma verzorgd door Fantomas, een redelijk volledige Tricky-show en vervolgens de hoofdact; in de categorie Waar-voor-je-geld een prima deal. In het Gelredome schijnt dat met Live en Coldplay ook het geval geweest te zijn. Vanavond was het van een totaal andere orde.

Terwijl de rijen buiten de zaal mondjesmaat binnendruppelden, knalden de decibellen van de echte opening band Revolution Smile al door tot buiten. Een zichzelf overschreeuwend groepje met een zwaar amateuristische en zelfs een beetje verveelde houding; tsja, dan hoef je ook niet te rekenen op veel bijval van het – op dat moment nog – schaarse publiek.
Ombouwen geblazen dus. En met hulp van een keukentrapje, her en der wat doeken en wat dies meer zij, werd in redelijk korte tijd het podium klaargemaakt voor A Perfect Circle. De show was de laatste tijd toch al meer als een concert voor deze superband in de marketing gegooid dan als een Deftones/A Perfect Circle double bill, maar aan de rechterkant van het podium was van enige drukte om vijf voor acht (jawel, het begon allemaal vroeg: qua treintijden handig, dat wel) niet echt sprake.

Toen als donderslag bij heldere hemel de zaallichten doofden en de AHOY' ondergedompeld werd in totale duisternis, begonnen vijfenveertig minuten pure magie. Na de opener 'Lullaby' vloog persoonlijke favoriet 'Pet' direct in de hoogste versnelling door de Rotterdamse galmbak. Maar, het moet gezegd, op deze positie in de zaal was het geluid heel erg goed te doen. En dan komt A Perfect Circle's combinatie van kalme passages en gelaagde rockerupties prima tot zijn recht. Een setlist om van te smullen, met als enig minpuntje het kabbelende en niet echt loskomende 'Blue', maar met als toppers het Mer de Noms-paar 'The Hollow' en 'Magdalena', albumopener 'The Package' en de afsluiters 'The Outsider' en debuutsingle 'Judith'.

Een podiumact op je vingers bij af te likken: een all-over-the-place wandelende Jeordie White op bas, een zelfverzekerde, zelfs een beetje stralende Billy Howerdel. Maar ook de geweldig hard beukende drums van Josh Freese, met korte nieuwe invalshoeken en blasts die het geheel nog meer op- en voortstuwden. Links achteraan secondeerde James Iha soms koel en berekenend, dan headbangend volledig in de muziek opgaand prima mee. Enigmatisch middelpunt is en blijft natuurlijk Maynard James Keenan die eerst nog als silhouet verlicht achter een doek, maar daarna in volle glorie en zonder echt uitgelicht te worden, op zijn eigen – knullig gebouwde – podiumpje in het midden zijn stem en lichaam door allerlei bochten wist te wringen. Een meer overtuigende zanger, met zelfs wat woorden voor het publiek, kun je je nauwelijks voorstellen. Rare man, dat wel: hij kijkt zelden of nooit de zaal in, stampvoet sporadisch indringend mee, maar draagt als geen ander bij tot de mystieke sfeer die deze band omringt. Een kort geintje waarin Iha op Keenan's verzoek een robotdansje opvoert, is – hoewel een beetje uit de toon vallend – wel een hilarisch moment in deze verschrikkelijk strakke set.

A Perfect Circle gaat na deze tournee terug naar de Verenigde Staten voor een eigen tournee. Het wachten is dan hoogstwaarschijnlijk tot begin 2004, wanneer de band in Europa aan een dergelijke tour gaat beginnen. Het visitekaartje is alvast afgegeven en hard aangekomen. Smet op de feestvreugde vormt dan ook alleen nog het feit dat de band in deze setting niet echt uit de verf komt als een double bill-act. A Perfect Circle speelde vanavond als tweede voorprogramma. En dus veel te kort. Dat smaakt naar meer. Al echoot de magie gelukkig veel langer door.

PS: Voor het geval de lezer zich afvraagt hoe het concert van Deftones was? Ik zou het u niet kunnen vertellen. Waarom ik nog gewacht heb tot het begin van hun show, weet ik ook niet. Maar na amper anderhalf nummer de niet minder dan vreselijke soundmix aangehoord te hebben, was de maat vol. En aanvaardde ik de thuisreis. O ja, een mooie lichtshow, die hadden ze in ieder geval wel.

http://www.kindamuzik.net/live/a-perfect-circle/a-perfect-circle/4143/
Meer A Perfect Circle op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/a-perfect-circle