• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Wealthy Beggar: SLECHTE ACCENTEN EN KNEUTERIGE MUZIEK UITGESLOTEN

Op het moment zorgt de 'te gewelddadige' clip van Wealthy Beggars eerste albumsingle 'Reminder' voor opschudding. Op zich niet verkeerd, want daarmee trekt de band wél de verdiende aandacht naar hun zelf geproduceerde debuutplaat Roxxx in the Disco. Een album waarop allerlei stijlen samensmelten tot één geheel, dankzij een 'on-Nederlands goede' Amerikaanse sound. "Moet je dan expres met een slecht accent zingen en kneuterige muziek maken?"

Tekst: Maaike Mijland

Publicatiedatum: 22 februari 2004

Tape over zijn mond en een flinke wond in zijn gezicht. Vastgebonden aan een stoel. De zoveelste sigaret wordt in zijn gezicht gedoofd door een ongure bad guy. Maar hij blijft lachen, tot grote ergernis van zijn belagers. Een flinke kale dikkop rukt de tape van zijn mond en geeft hem wat rake klappen. Zijn grijns wordt alleen maar groter. Hij wordt omver geschopt, met stoel en al, en krijgt een kettingzaag boven zijn hoofd. Bij de woorden 'I want you to be a woman' verandert de gluiperige gladjanus in een sexy blondine.

Het Nederlands Instituut voor de Classificatie van Audiovisuele Media (NICAM) keurde deze beelden uit Wealthy Beggars clip 'Reminder' af. De eerste clip van het debuutalbum Roxxx in the Disco is te gewelddadig bevonden en mag alleen 's nachts uitgezonden worden. Gitarist Tom Sikkers hierover: "Wij vinden het helemaal niet zo gewelddadig, je ziet in feite haast niets. Er zijn wel ergere dingen te zien op tv overdag." Derrick van Schie (oftewel Skyvan), zanger en samen met Tom de drijvende kracht achter de band: "Je moet het niet te serieus nemen. De man heeft een dikke grijns op zijn gezicht terwijl hij sigaretten in z'n gezicht uitgedrukt krijgt en ondertussen hoor je mij 'I'm allright' zingen. Vooral wanneer de crimineel op het laatst in een vrouw verandert, zie je dat het met een knipoog is. Maar heel veel mensen begrijpen dat niet." De clip is overigens wel 24 uur per dag op de site van 3voor12 te bekijken.

Amerikaanse sound
Ze hebben het inmiddels wel vaker moeten aanhoren, maar wanneer ik Roxxx in the Disco, het verse debuutalbum van Wealthy Beggar, beluister, vraag ik mij af of dat deze Tilburgers liever Amerikanen hadden willen zijn. De plaat heeft een overduidelijke Amerikaanse sound en bevat titels als Leave California en Virginia. Derrick: "Nee, niet per se. We hebben niet bewust gezegd 'wij willen heel graag Amerikaans klinken.' We houden allemaal meer van Amerikaanse bands dan van Engelse, The Beatles uitgezonderd, maar dat was eigenlijk een Engelse band die Amerikaans probeerde te klinken, dat weten we allemaal." Vervolgens zet hij een vet Amerikaans accent op: "Het is ook niet zo dat we zoiets hebben van 'Yo, wij gaan nu Amerikaans praten.'" Tom: "De grap is trouwens dat veel mensen ons heel Belgisch vinden klinken."

De songs geven ook inhoudelijk een Amerikaanse indruk. Maar het nummer Virginia gaat niet zozeer over de staat, het is een naam, legt Derrick uit. "Het klinkt gewoon heel goed." Leave California gaat over iemand die vanuit Nederland, of vanuit waar dan ook, naar Californië gaat om het daar te maken. Hij wordt er gebruikt en keert gedesillusioneerd terug. "'California' is ook een lekker woord om te zingen." Niet voor niets wordt deze staat in allerlei hits bezongen. Tom: "We zaten eerst ook te denken aan 'Why did you leave Berkel-Enschot …'"

Geloofwaardigheid
Het werd al gezegd over hun EP Selling the Vibe, die vorig jaar uitgebracht werd: deze Tilburgse band maakt 'on-Nederlands goede muziek'. Alsof er helemaal geen goede muziek van vaderlandse bodem verschijnt, maar inderdaad, weinig bands klinken zo internationaal als Wealthy Beggar. Maar tast je met zo'n Amerikaanse sound en vooral teksten je geloofwaardigheid als Nederlandse band niet aan? Derrick: "Ik denk het niet. Moet je dan expres met een slecht accent zingen en kneuterige muziek maken? Ik denk het niet, ik hoop het niet in ieder geval. Bijvoorbeeld Tom Barman (dEUS) klinkt in zijn uitspraak ook heel Amerikaans. Op de lange termijn willen we ons toch op het buitenland richten, dus dan is het belangrijk dat je internationaal klinkt." Het is niet zo dat ze daarvoor heel veel hoefden te doen, benadrukt hij. "Ik heb wel een Engelse les gehad van Buffi Duberman (begeleidde ook bands als Krezip, Beef, Kane - MM), maar dat was het dan ook." Alle teksten zijn doorgenomen en de demo's zijn beluisterd. Om het wat consequenter te maken zijn er wat dingen veranderd. "Het mooie van Buffi is dat ze zegt: het is uiteindelijk jouw ding, dus je beslist zelf wat je ermee doet."

De naam Roxxx in the Disco is niet de meest voor de hand liggende titel voor zo'n afwisselende plaat met een brei aan stijlen, die het geheel niet in een hokje laat stoppen. Er zijn meerdere redenen waarom het album deze naam heeft gekregen. Derrick: "Een nummer van ons heet zo. Dat stond ook op de nominatie om op de plaat te komen, maar is met vele andere liedjes afgevallen. Eerst hadden we een andere titel, maar in overleg met de platenmaatschappij is er gekozen voor Roxxx in the disco. Dat vonden zij beter. Het klinkt heel lekker. Het dekt niet helemaal de lading, maar aan de andere kant fuck it, weet je wel. Het hele concept met de hoes (close up van een discotheekvloer na een heftige avond - mét een rondslingerend dollarbriefje - MM), dat vonden we wel goed bij elkaar passen." De gitarist voegt toe: "Roxxx in the disco is ook een beetje een metafoor voor intermenselijke contacten, het gevoel dat je hebt wanneer je uitgaat. Dat je heel veel sfeer in één ruimte hebt." "Je kunt het op verschillende manieren interpreteren. Het is eigenlijk best een mooie titel. Nu ik erover nadenk… zo had ik het eigenlijk nog niet bekeken. Dat is ook het leuke van interviews, soms kom je ineens op dingen en dan denk je: oh ja, zo had ik er nog niet over nagedacht," ondervindt Derrick.

DIY product
Wealthy Beggar begon in 1999 als studioproject van Derrick van Schie (ex-Mercy Beat) en Tom Sikkers (ex-Brotherhood Foundation). Zij maakten met z'n tweeën twee albums en vormden in november 2001 met bassist Niels (Neelz) Verweij, drummer Wout (Woody) Schillebeeckx en gitarist Bart Dietvorst een echte band. Inmiddels is Bart vervangen door Jordy Nieuwenburg. In januari vorig jaar werd de EP Selling the Vibe uitgebracht, ontvingen ze goede kritieken en sleepten ze aardig wat optredens in de wacht. Nu, een jaar en een maand later, is het eerste echte album pas uitgekomen. Het moet behoorlijk frustrerend zijn om na zoveel live-ervaring zo lang te moeten wachten op een debuutplaat. "Nee, dat is niet zo," meent Tom. "We hebben een flink jaar kunnen varen op de EP. Daar hebben we heel veel mee kunnen doen en van geleerd. Ons groeiproces is uiteindelijk behoorlijk snel gegaan. We hebben ons eerst in het live-circuit kunnen ontwikkelen." De band is ervan overtuigd dat juist doordat ze zo lang gewacht hebben met hun debuutalbum en zichzelf de kans hebben gegeven zich te ontwikkelen, de plaat is geworden zoals hij nu is. "Wachten met het uitbrengen van een album totdat je daar zelf echt klaar voor bent is helemaal niet slecht. Ik denk dat Roxxx in the Disco daar een goed voorbeeld van is."

"De plaat is echt een DIY-product," gaat hij verder, "inclusief onze visie over de clip, de hoes en dat soort dingen. We doen wel veel in overleg. De ene keer doet de platenmaatschappij een voorstel, de andere keer wij. Muzikaal en productietechnisch hebben we alles zelf in de hand genomen. We hebben best hard moeten werken om onszelf te bewijzen, aan de hand van demo's en gesprekken. Het feit dat ze ons die vrijheid hebben gegeven betekent dat het een heel authentieke plaat is geworden." "Ze hebben heel veel vertrouwen in ons," valt Derrick hem bij. "We hebben een budget gekregen en op die manier eigenlijk zelf een plaat gemaakt." "Ik denk dat er maar weinig platenmaatschappijen op deze wereld zijn die dat soort dingen toelaten. Leon Happé, A&R-manager van PiaS, weet hoe een band werkt, hij heeft als geluidstechnicus heel veel met bands getoerd. Dan merk je wel dat hij er op een andere manier bij betrokken is dan de meeste mensen bij een platenmaatschappij." Derrick: "Als je met iemand gaat samenwerken moet je heel veel vertrouwen hebben in elkaar. Zo'n proces met een producer duurt minstens een half jaar. Hij moet eerst de band goed leren kennen. We hebben altijd al zelf producertje gespeeld, op ons eigen materiaal, dus het was vrij logisch om dat voor de plaat ook zo te doen." Tom: "Het voelt echt zo goed om het zelf te doen. Dan sta je er echt helemaal achter."

Gevarieerd geheel
De band heeft naar eigen zeggen geen concessies hoeven te doen. Tom: "Ik denk dat het daardoor zo'n gevarieerde plaat is geworden. Bands en bijbehorende producers nemen in deze tijd toch vaak geen risico, omdat duidelijkheid tegenwoordig heel belangrijk is. Als je een eenzijdige stijl hebt kun je bij ieder nummer horen 'oh, da's die band'. Dan kun je je in de hoeveelheid popmuziek die nu leeft wel duidelijk onderscheiden. Wij doen dat in zekere zin niet en we hebben gegokt dat de plaat één geheel zou worden." "Op een of andere manier past het allemaal wel," concludeert Tom. Vinden jullie dan niet dat jullie een eigen sound hebben? Tom: "Jawel hoor." "Maar het is moeilijk om te zeggen wat dat precies is," meent Derrick. Tom: "Je moet ieder nummer benaderen als een los ding. Dus niet teveel rekening houden met 'ojee, dit past niet in de stijl'."

De band hoopt met de plaat en het stijgende aantal optredens wat bekender te worden in Nederland. Derrick: "We hopen dat we iets meer erkenning krijgen en daardoor meer kwalitatieve optredens krijgen. We hebben heel lang in voorprogramma's gestaan van bands in zalen als W2 en 013 en dat soort grote kernpodia. Het zou leuk zijn als we daar op een gegeven moment headliner zijn." Op het moment is de concertagenda van Wealthy Beggar bomvol en spelen ze in zaaltjes als Hedon, Ekko en Bibelot. Komende zomer spelen ze op een aantal middelgrote festivals, waarvan Elastiek Muziek in Hilvarenbeek al bevestigd is. Maar ook het idee om over de grens te gaan lonkt. Tom: "Ik denk wel dat we naar het buitenland gaan. België is in ieder geval lekker dichtbij. Wellicht kan PIAS leuke dingen regelen." En, met een knipoog, wanneer staat Amerika op de planning? Derrick: "Amerika, daar houden we ons helemáál nog niet mee bezig!"

» De clip van 'Reminder' is te bekijken op 3voor12

http://www.kindamuzik.net/interview/wealthy-beggar/wealthy-beggar-slechte-accenten-en-kneuterige-muziek-uitgesloten/5223/
Meer Wealthy Beggar op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wealthy-beggar