• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

We Are Scientists: meer fictie dan feiten

De Britten smullen sinds een halfjaar van We Are Scientists, een Amerikaanse band die toch wel erg Brits klinkt. En de Britten smullen van hun eigen ontbijt. Maar confronteer We Are Scientists met deze bevindingen, en ze zullen ze bestrijden.

Tekst: Herman Roggeveen

Beeld: Hanneke van Os

Publicatiedatum: 07 april 2006

Ze vinden zichzelf vooral erg bescheiden. En netjes. Ideale schoonzonen zelfs. De uitspraken van We Are Scientists moet je dan ook met een korreltje zout nemen. Bescheiden zijn ze allerminst, en ook bij de geordendheid zet ik zo mijn vraagtekens. Het gesprek met dit Amerikaanse trio, dat volgens velen een grote belofte is, gaat in elk geval van de hak op de tak. De scheidslijn tussen fictie en waarheid is erg dun bij We Are Scientists.

Geen idee wie We Are Scientists zijn? Let dan op! Amerikaans trio, oefent jarenlang in de garage en krijgt een steeds grotere aanhang. Met de leeftijd van 30 in zicht worden ze in 2005 getekend door Virgin met het plan om op de thuismarkt meer voet aan de grond te krijgen. In plaats daarvan krijgt de Britse dj Steve O'Mack lucht van We Are Scientists op het SXSW-festival, het Texaanse equivalent (of eigenlijk de grote broer) van Noorderslag. De invloedrijke dj, op slag fan van het trio, draait de liedjes van de Scientists op BBC1 en zodoende wordt de Amerikaanse doorbraak op een zijspoor gezet. Europa krijgt voorrang.

Ontbijt
De eerste aandacht wordt gericht op Groot-Brittannië, waar We Are Scientists met Maxïmo Park, Mystery Jets, Editors, Kaiser Chiefs en Arctic Monkeys speelt, al dan niet in een package deal van het poptijdschrift NME. En dat is best even omschakelen. "Een ei, een worstje, bonen, paddenstoelen en bacon. Verschrikkelijk! Als het even kan, ontbijten we met een curry van de hoek van de straat," aldus bassist Chris Cain, met zijn snorretje en zijn iele lijf de minst aantrekkelijke van het stel. "In Amerika is ontbijt zo ongeveer de beste maaltijd van de dag. Je krijgt er flensjes, scrambled eggs, bagels, sandwiches met ei, knapperige bacon, eieren-met-kaasrolletjes of zelfs een Mexicaans ontbijt. Verrukkelijk! En ook niet zo vet als in Engeland. Echt, de Europese Unie zou er een speerpunt van moeten maken om het Britse ontbijt te verbeteren." De toon is gezet.

Een serieus gesprek voeren met We Are Scientists is onmogelijk. De band heeft zo zijn eigen kijk op de wereld. Dat was misschien ook al duidelijk bij het zien van de website. Onder de foto-sectie zou je plaatjes van de band verwachten, maar in plaats daarvan zien we bij elke plaats die op tournee is aangedaan een foto van het publiek. "Erg bemoedigend om te zien dat je telkens steeds meer mensen trekt", aldus drummer Michael Tapper. Dat is origineel, maar dan is er nog de biografie. Daarin valt te lezen dat We Are Scientists is ontstaan uit een driehoeksverhouding waarbij uiteindelijk geen tweerichtingsverkeer ontstond. "Nonsens? Volgens mij staan er geen feitelijke onjuistheden in?", schermt Cain meteen. De romances zijn inmiddels opgegeven. "We zijn nu professioneel". Tapper: "Onze manager zei: 'schijt niet waar je eet.' Cain: "En bovenal: eet geen poep."

Brits geluid?
Tussen de regels door valt er gelukkig nog iets authentieks op te maken. Over het energieke geluid van de band bijvoorbeeld, dat ons Europeanen toch wel erg Brits in de oren klinkt. En terwijl alle Europese bands proberen door te breken in Amerika, doet We Are Scientists het omgekeerde. Verrassend? "Het verbaast me dat journalisten dat telkens zeggen," begint Tapper. "Want toentertijd luisterden wij in elk geval niet naar Britse bands. Wij hebben juist een heel erg New York-geluid. Ik denk dat veel Britse bands zich hebben gebaseerd op het geluid van NYC van vijf jaar geleden. Vanuit dat punt zijn ze verder gaan werken. The Strokes zijn de katalysator geweest van de huidige Britse stroming. Wij hebben alleen maar geprobeerd om de muziek die wij hoorden nog beter te maken en te ontwikkelen tot iets dat onze vrienden tof vonden."

Enfin, hoe bevalt het de Amerikanen (waar alles altijd zoveel beter en groter is) dan in Europa? "Tja, we hebben vooral veel in Engeland gespeeld en dat kennen we nu wel. De twee weken die we net door Europa hebben getoerd waren wel weer leuk," zegt een uitgeputte Cain. "In Engeland werkten we de NME-tour af. We stonden op de bill met Maxïmo Park en Arctic Monkeys. Gelukkig was het niet zo dat wij als voorprogramma van hen dienden. Want laten we wel zijn: zij zijn nu veel hotter dan wij. Maar het publiek was gelukkig voor alle optredens in."

Openingszinnetjes
En juist wanneer het gesprek een serieuze kant opgaat, wordt de scheidslijn weer overtreden, bij de vraag wat We Are Scientists heeft geleerd van die grote Britse bands. "Wat wij van hen hebben geleerd? Je bedoelt zeker het omgekeerde?," ketst Cain terug om meteen zelf het antwoord te geven: "Wij zij immers ouder dan zij. Voordat ze met ons op tournee gingen, waren het mietjes die geen bier dronken. Dankzij ons kunnen ze nu zuipen. En ze konden geen meisjes versieren. Maar wij hebben ze wat openingszinnetjes bijgebracht. 'Hé, ik speel in de Arctic Monkeys.' Of: 'Hey ik ben Paul van Maxïmo Park.' Ja, ze zullen ons nog lange tijd dankbaar zijn", glimlacht Cain.

Toch nog maar een poging doen dan. Hoe gaan de heren om met gevoelens van heimwee en het gemis van familie? "Veel bier en whisky drinken, elke avond dronken worden, ergens in de middag opstaan met een kater, 's avonds spelen en dan weer dronken worden," dramt Cain op. "Weet je dat hij thuis een kleine heeft?", flapt Tapper eruit voor hij er erg in heeft. "Soms schrik ik hysterisch op en zoek ik in paniek naar de baby. En dan bedenk ik me dat die mijlenver weg is, thuis, en dan is het weer goed", aldus een serieuzere Cain. "Ik heb hem nu één keer gezien, de eerste drie weken van zijn bestaan. Daarna moesten we op tournee. Dat is nu twee maanden geleden." En de scheidslijn weer over: "Misschien was dat wel de laatste keer, als ik zo blijf drinken als nu. Nou ja, straks hebben we weer drie dagen vrij, dan kan ik hem weer even zien."

We Are Scientists speelt op 14 april op Motel Mozaique in Nighttown Rotterdam en op 16 april op het Dominofestival in AB (Club) Brussel.

http://www.kindamuzik.net/interview/we-are-scientists/we-are-scientists-meer-fictie-dan-feiten/12473/
Meer We Are Scientists op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/we-are-scientists