• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Zutons werkt hard voor een plezierig droomleven

Het beste kruit in één klap verschoten? Een tweede plaat vol leed over het uitputtende tourleven? Dodelijk vermoeid gebukt gaan onder het succes? Niets daarvan voor The Zutons die met het verschijnen van hun tweede album staan te popelen van ongeduld weer live te spelen. Ze werken hard voor hun succes en genieten met volle teugen van het bevoorrechte bandleven. Gitarist Boyan Chowdhury steekt graag zijn handen uit de mouwen en legt uit waarom.

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 19 april 2006

De geschiedenis van The Zutons begint vier jaar geleden in Liverpool. Daar grasduint Chowdhury dan al jarenlang door platencollecties: “Iedereen in Liverpool heeft Dark Side of the Moon in huis. Mijn ouders luisterden ook naar Indiase muziek en toen mijn zus ging studeren, nam ze Led Zeppelin mee. Bij klasgenoten hoorde ik George Clinton en Funkadelic. Als een spons nam ik het op. Die platen waren alles waar je naar luisterde. Wat hip was in Londen kon je niks schelen; dat is de Liverpoolse mentaliteit: Scousers versus de rest.”

De Zutonsidentiteit
Op het funky rockende debuutalbum Who Killed The Zutons? hebben deze bands hun invloed achtergelaten. Vanuit het geïsoleerde Liverpool maakt het kwintet als een vreemde eend in een bijt vol postpunkbands een eerste, ietwat schizofrene indruk. Terwijl de sfeer van de nummers en het artwork sinister is, staan The Zutons live garant voor uitbundig plezier.

Chowdhury: “Ten tijde van het debuut hadden we een aantal sterke nummers, maar geen idee van ons imago. Nu hebben we meer goede liedjes en is het nog steeds lastig, zo niet lastiger om over onze identiteit te spreken. Mensen waarderen The Zutons om de muziek, niet om hoe we eruit zien. We zijn niet als Menswe@r, want als je gaat geloven in je imago loop je het risico te verschralen als een biertje dat te lang op de bar heeft gestaan. Hoewel je met een duidelijk imago makkelijker succes boekt, willen wij laten horen geen one trick pony te zijn en onszelf steeds te blijven vernieuwen.We hebben er vertrouwen in dat het publiek ons in nieuwe wegen zal volgen zolang de nummers goed blijven. De herkenbaarheid zit in de typische Zutonsflair, maar wat die inhoudt, weet ikzelf nog steeds niet precies.”

The Zutons is misschien moeilijk in een hokje te plaatsen, toch scoort de band maar liefst vijf Top 40 hits in Engeland. Het debuut gaat meer dan 600.000 keer over de toonbank en de nieuwe single ‘Why Won’t You Give Me Your Love’ komt op nummer negen binnen in de hitlijsten.

Bevoorrechte harde werkers
Chowdbury overziet het succes van The Zutons en voelt zich een bevoorrecht mens: “We mogen doodop zijn van het touren, maar we realiseren ons dat het weinig mensen gegeven is de wereld rond te reizen met hun favoriete bezigheid: muziek maken. De band heeft ons naar Cuba en Tasmanië gebracht; onvoorstelbaar voor een paar jonkies uit Liverpool.”
Tijdens het gesprek brengt een roadie een splinternieuwe Gibson Firebird. Chowdhury test de gitaar en geeft instructies voor de afstelling. “Gekregen: ze hebben me een stuk of vijf gitaren gestuurd. Fantastisch toch!”

. Dit droomleven komt The Zutons niet aanwaaien; daar is hard werk voor nodig. Van Muse en R.E.M. leerden ze de lat hoger te leggen, dus repeteren de vijf urenlang om een nog betere liveshow te kunnen weggeven. Een ware arbeidersmentaliteit kenmerkt het leven van The Zutons thuis in Liverpool. “Je moet wel als je in dit spelletje wil blijven meedraaien, maar het is nog steeds heel plezierig. Het is als een voetballer. Eerst trap je een balletje op een buurtpleintje, later wordt je betaald om hetzelfde in een stadion te doen. Daarvoor moet je wel elke dag trainen om je niveau te behouden en jezelf te verbeteren; anders staan er zo honderden anderen op om je plek in te nemen. Sta je op het veld met duizenden fans om je heen, dan weet je waarvoor je al die trainingsuren gemaakt hebt en is het alle moeite waard. Zo zien wij ook elke dag onze droom uitkomen. Dat iemand met mij wil praten over mijn bandje, is genieten en repeteren aan nummers die je tof vindt, voelt niet als werk. Dit leven is zoveel beter dan een normale baan.”

De volgende fase
Vooral live staat The Zutons avond aan avond te genieten. Zou je ook niet als zowat elk concert eindigt in een knalfuif? Helaas hield het debuut die energie niet over de hele lengte vast. Met producer Stephen Street aan boord en een band die door het vele touren en repeteren beter speelt dan ooit, weet Tired of Hanging Around die live-energie wel over te brengen. Daarmee houdt de tweede Zutonsplaat gelijke tred met de gevierde livereputatie. Het album luidt een nieuwe fase in voor The Zutons.

Chowdhury: “In Amerika hebben we pas een paar kleine tournees gedaan. Dat was na het succes in Europa en we voelden ons al niet meer zo zeker over de eerste plaat. We hebben besloten onze aandacht te richten op het nieuwe album om daarmee te gaan proberen Amerika te veroveren. Dat is de volgende stap, want alle grote bands uit de muziekgeschiedenis hebben het daar gemaakt.”

The Zutons wil ook de geschiedenisboeken ingaan en de eerste voortekenen voor succes in Amerika lijken gunstig. Chowdhury: “SXSW zit er net op; dat was geweldig. Overal waar je komt, zie je mensen die in bands zitten. Op elke denkbare en ondenkbare plek zijn concerten. Je komt om in het aanbod. Het lijkt een betonnen Glastonbury. We speelden drie shows en kregen goede respons. Eerst doen we Coachella Festival en hopelijk gaat het balletje daarna goed rollen.”

Voorlopig zijn we The Zutons nog niet kwijt. Twee jaar na het verschijnen van het debuut zijn de vijf een totaalband geworden. Tetterende funkrockers en fraaie ballads, album en liveshow; ze zijn perfect in balans. De eigen Engelse tournee, een paar concerten met The Who, de Europese zomerfestivals en shows in Australië en Japan bereiden de Scousers voor op het Amerikaanse avontuur. Een periode van hard werken en veel onderweg zijn, breekt dus weer aan voor The Zutons. In Chowdbury’s grote donkere ogen is geen spoortje van sleur of vermoeidheid te vinden. Ze twinkelen van ongeduld; hij verheugt zich nu al op de aankomende concerten. Noeste arbeid en een glimlach van oor tot oor: The Zutons ten voete uit.

http://www.kindamuzik.net/interview/the-zutons/the-zutons-werkt-hard-voor-een-plezierig-droomleven/12585/
Meer The Zutons op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-zutons