• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Tame Impala: inspiratie in eenzaamheid

Astronomie was zijn levensdoel, maar muziek maken bleek hem toch meer voldoening te geven. Nu hoopt Kevin Parker dat zijn psychedelische rockband Tame Impala je doet denken aan je laatste droom. "Ik heb altijd iets eigenzinnigs willen doen."

Tekst: Gabriela van der Lans

Publicatiedatum: 04 november 2010

Kevin Parker noemt Tame Impala zijn "eigen, kleine opnameproject". Dat is geen valse bescheidenheid, maar meer een elegante manier om te laten weten dat hij de stuwende kracht achter de muziek is. Op papier bestaat Tame Impala uit zanger/gitarist Parker, bassist Dom Simper en drummer Jay Watson en live is het een kwartet, maar het begint allemaal bij de frontman. "Meestal denk ik ongeveer een half uur na over een melodie. Als het na een half uur nog goed is, neem ik het op. Zo niet, dan vervliegt het", aldus Parker. Voor Innerspeaker (2010) maakte hij een demo met fragmenten van twintig seconden per nummer. "Twintig seconden is genoeg. Met een klein refrein ligt de kern van een nummer vast en daarmee heb ik een compleet idee van hoe alles moet klinken." Dat maakt eigenlijk wel nieuwsgierig naar die demo.

Met de ideeën paraat gingen de opnames met de bandleden snel, maar het afmixen vroeg om precisie. "De instrumentopnames lijken eigenlijk meer op multitracking - we zijn nooit met z'n drieën tegelijk in de studio geweest. In mijn hoofd hoor ik kraakhelder hoe het ensemble moet klinken, als één harmonieus geheel. Alleen in de echte wereld zijn het dan soms nog geen afzonderlijke lijnen maar meer een grote brei van geluid." Parkers "favoriete sound engineer in de wereld" Dave Fridmann mixte het album, en zelfs met diens hulp geeft Parker toe dat een gelaagd nummer als 'Alter Ego' moeilijk uit de verf kwam. "Ik wilde dat de drums een specifiek opzwepend gevoel hadden en dat je, ondanks dat er muzikaal heel veel gebeurt, alle instrumenten van elkaar kon onderscheiden. Maar zodra we de drums goed kregen, klonk bijvoorbeeld de gitaar weer als troep. Er zit zo'n groot verschil tussen wat er in je hoofd zit en de werkelijkheid. Maar, ik denk dat we geslaagd zijn."

Writing alone is bliss
Het schrijven van de teksten is weer een ander verhaal. Parker: "De helft van de songteksten heb ik pas in de studio geschreven - letterlijk een uur voor het afmixen van een nummer. Ik probeer niet te veel na te denken over de teksten, maar twijfel wel altijd aan mijzelf. Zijn ze te dom, of juist niet dom genoeg? Ik wil vooral dat de fonetiek goed klinkt, dat de woorden goed over je tong rollen. Maar je wil natuurlijk ook iets wezenlijks zeggen. Dat is eigenlijk heel tegenstrijdig."

Een tekst als die van 'Solitude Is Bliss' lijkt met de kernzin Company's okay / Solitude is bliss" juist de spil van het nummer te zijn. Parker: "'Solitude Is Bliss' heb ik geschreven over alleen zijn en dat het als een drug kan werken waar je verslaafd aan kunt zijn. Gek genoeg is het idee van mensen die alleen willen zijn dat ze donker, somber, saai en eenzaam zijn. Niet fun. Maar de momenten waarop ik alleen ben, zijn eigenlijk de beste van mijn dag. Ik raak ook nooit geïnspireerd als ik omringd ben door anderen." Hoeveel ruimte neemt muziek dan in in zijn leven? "Muziek is een dagelijkse, continue bezigheid. Zeker nu er een platendeal is. Het is een obsessie." Parker nuanceert: "Buiten muziek is er niets dat écht mijn dag vult, en dat me ook écht een gevoel van voldoening geeft. Muziek is het enige ding in mijn leven waar ik oprecht trots op ben - in alle andere dingen die ik doe voel ik me ontoereikend." Dat is misschien wel valse bescheidenheid. "Ik heb astronomie gestudeerd en ik was er heel bevlogen in. Maar, nee, het is niet waar mijn toekomst lag."

Techniek voor de zintuigen
Wie nu naar een optreden van Tame Impala gaat, zal volgens de zanger een betere show zien dan een tijd geleden. "Door het toeren leer je steeds meer trucs om zo goed mogelijk te spelen, om je sneller op je gemak te voelen en fit te blijven. Blowen voor een optreden doe ik niet meer. Daardoor heb ik vaak niet genoten van shows." Enthousiast is Parker over een nieuwe, technische aanwinst: "De live-act is echt sterker aan het worden, zowel muzikaal als visueel. Ik ben lange tijd niet dapper genoeg geweest om het uit te proberen, maar tijdens een recente show in Brisbane hebben we voor het eerst de oscilloscoop ingeschakeld, een soort groene laser die verbonden is aan de instrumenten. De laser maakt figuren die de muziek volgt. "It looked crazy." Ik hoop dat veel mensen er filmpjes van gaan maken en op YouTube zetten zodat ik het ook terug kan zien."

"Ik ben altijd geïnspireerd geweest om iets eigenzinnigs te doen, iets geks. Een beetje sci-fi. Zoals een show van de Flaming Lips die ik ooit zag in Japan. "Extravagant for obvious reasons." Het was een "mindblowing and brainmelting overload of the senses." De oscilloscoop lijkt op een goede stap in de richting van Parkers zintuigoversturende wens. Voor nu is hij ook tevreden met een ander soort compliment: "Als iemand zegt dat Tame Impala's muziek hem doet denken aan de laatste keer dat hij gedroomd heeft, ben ik blij."

http://www.kindamuzik.net/interview/tame-impala/tame-impala-inspiratie-in-eenzaamheid/20848/
Meer Tame Impala op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tame-impala