• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Sharko: “Dit gaat het worden!”

Sharko doet alles anders. Dat hoor je terug in de details, maar het resultaat blijft onmiskenbaar Sharko. Gitarist Teuk Henri is fier op Molecule, de derde cd van het Brusselse trio. De carrière van de band begon in 1997 met een finaleplaats tijdens Concours Circuit, de tegenhanger van HUMO's Rock Rally. In meer opzichten lijkt de taalgrens Sharko parten te spelen, maar het gevoel dat ze nu hebben is ‘dit gaat het worden!’.

Tekst: Mischa Verheijden

Publicatiedatum: 16 januari 2007

In het nummer ‘Artist’ op debuutalbum Feuded zingt David Bartholomé (zang, bas, gitaar): “Afraid not to be on the radio, afraid not to be on your playlist. I’m an artist I wish I was on your playlist’’
“Zingt hij dat?”, lacht Teuk Henri oprecht verbaasd.

’Motels’, te duister?
Het is een bruggetje naar het bericht van Henri in het logboek op de website van Sharko, waarin hij zich druk maakt om het feit dat de huidige single ‘Motels’ niet overdag op Studio Brussel wordt gedraaid. Die single zou te duister zijn, dat begrijpt Henri niet en hij vraagt zich af of Walen duisterder zijn dan Vlamingen.

“Ik maak me daar niet druk om, ik vind het gewoon grappig om te horen. Hoe de argumenten kunnen veranderen als je tien minuten over de grens bent. Dat muziek kennelijk een andere impact heeft in een Vlaams oor, dan in een Waals oor. Als Studio Brussel zegt: ‘we vinden de single te duister’, dan vraag ik me af: ‘te duister?’ Houden Vlamingen niet van duistere liedjes, die toch elke dag gespeeld worden, terwijl Pure FM (Waalse radiozender – MV) het dagelijks speelt. Nee, het frustreert me niet. Het is gewoon… Ik zou graag willen weten waarom?”

Als je in Vlaanderen bekend wilt zijn, of wilt spelen, is het belangrijk om op Studio Brussel gedraaid te worden, legt Henri uit. “Wil je concerten boeken in Vlaanderen en ze kennen je naam niet, dan heb je al verloren. Kennen ze je naam wel, dan heb je al half gewonnen. Het is natuurlijk niet alleen Studio Brussel, want die hebben uiteindelijk een klein publiek. De impact van de radio kun je echter niet ontkennen. Ze hebben macht.”

Het moet bewegen
Henri wil niet wekenlang op zijn kamer blijven zitten, omdat er niets gebeurt. Het moet bewegen, zegt hij. Er is een nieuwe plaat en hij wil veel spelen en een invullend leven als muzikant leiden.
“Er zit meer in. Ik denk dat we uit de vorige platen onvoldoende hebben gehaald wat er in zat. Het gevoel dat we nu hebben, is: ‘dit gaat het worden!’. Van deze plaat kan niemand zeggen dat het een slechte plaat is, denken wij.”

“Nu hebben we iets waarvan we kunnen zeggen: ‘dit zijn wij’ zonder het gevoel te hebben of ze het wel graag gaan horen”, zegt de bescheiden Henri fier. “Je voelt ook bij de mensen rond ons dat er energie is. Een enthousiasme om verder te geraken. Niet weer hetzelfde tourneetje, weer dezelfde landen, verder kijken en licenties zoeken.”

Het verschil met de vorige platen is volgens Henri dat ze toen altijd zelf de touwtjes in handen hielden. Er is wel met andere mensen gewerkt, maar heel gefragmenteerd. Voor Molecule is voor een vaste producer gekozen en in Dimitri Tikovoi vond Sharko iemand die het wilde doen, maar wel op zijn manier en met zijn visie.

“Hij was heel ingrijpend op alle vlakken,” gaat Henri verder. “Ik heb nog nooit met iemand samengewerkt die zo diep in arrangementen, in het geluid, in alles zijn visie en idee heeft. Ik begreep wel waar hij naartoe wilde, maar er zijn momenten geweest dat ik dacht: ‘kan ik dat wel?’ Ik heb echt zitten zweten. We zijn technisch gezien tot onze limiet gegaan.”

Discussie
“Er is discussie geweest of het nog wel onze muziek was. Dimitri maakt de liedjes donkerder dan ze zijn. David houdt van de opgewektheid, de levendigheid en Dimitri heeft de neiging dat af te vlakken en meer naar de duistere kant te gaan, wat ik persoonlijk wel tof vind. Maar we maken nog altijd geen duistere muziek. Als ik ‘Motels’ hoor, is dat voor mij geen duister nummer. Het ligt in de details: gitaarklanken, effectjes, tonaliteit.”

“Het zijn allemaal kleine details die maken dat je compleet anders moet denken. We hebben vier dagen in de Botanique aan ons geluid gewerkt. Het is niet meer de lofi-Sharko. David en ik hebben er een versterker bij. Ik herinner me nog dat David, toen ik een jaar of drie geleden met een versterker aankwam, tegen me zei: ‘waarom zo’n grote versterker?’ Het charmante aan Sharko was dat het zo klein was. Nu is dat wel anders.”

Na het gesprek speurt Henri in het ABcafé naar De Morgen van de dag ervoor, waarin een recensie van Molecule staat. ‘Het grote geheim van de Waalse rock’ kopt de recensie. “Dat leest dus niemand”, spuwt Henri.

http://www.kindamuzik.net/interview/sharko/sharko-dit-gaat-het-worden
Meer Sharko op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sharko