Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Jullie spelen met Pennywise al sinds de eind jaren '80, de tijd dat punkrock leefde naast de steeds meer opkomende grungescene. Wat vonden jullie zelf van bands als Nirvana en Pearl Jam?
"Ik was zelf niet zo'n grote fan van grunge, maar wel van de beweging die het met zich meebracht. Het bracht heel veel eerlijkheid met zich mee en bands als Nirvana hebben gelijk de media gedwongen af te stappen van het cliché dat je er altijd maar perfect uit moet zien in deze business. Dat heeft voor ons betekenis omdat wij onszelf konden profileren zoals we echt zijn."
Als we het toch over grunge hebben: ik kan me herinneren dat Kurt Cobain het altijd over een punkrockband had als hij over Nirvana sprak. Hoe keek de punkrockscene hier tegenaan en accepteerde zij ook zulke bands als zijnde punkrock?
"Punkrock is niet een genre, het is meer een gevoel wat je eraan meegeeft. Eigenlijk kan alles punkrock zijn, gisteren hebben wij nog 'Territorial Pissings' gespeeld op het Leeds festival in Engeland en we hebben daarbij gezegd dat dit een ode was aan één van onze favoriete bands."
Ik las op jullie site een quote: "We want people to hear our music and feel empowered by it." Wat is het beste voorbeeld van deze empowerment door de teksten en muziek van Pennywise dat je ooit hebt gehoord?
"Dat is het moment geweest dat een jongen naar me toe kwam en zei dat hij op het punt heeft gestaan om zelfmoord te plegen, maar dat Pennywise hem er doorheen heeft gesleept. Het doet je heel erg veel als je zoiets hoort en geeft je echt een goed gevoel."
Hebben jullie Pennywise naar de clown uit Stephen Kings boek It genoemd? Of is dat een volkslegende en heeft het een andere oorsprong?
"Pennywise is inderdaad naar de clown uit It genoemd en is ook heel bewust gekozen als naam. Dit omdat het een metafoor is. De clown staat voor het kwaad en de ergste angsten die deze groep kinderen/volwassenen hadden. In de film wordt duidelijk naar voren gebracht dat zij op een gegeven moment controle krijgen over de situatie en daarmee eigenlijk over het gezamenlijke gevoel de moeilijkheden van het leven de baas te kunnen zijn."
Vanuit een politiek oogpunt, is Pennywise de RATM van de punkrock of is RATM de Pennywise van de crossover?
"Ik denk geen van beide en ook wel weer allebei een beetje. RATM is altijd nog veel meer met politiek bezig geweest dan wij. Ze zijn altijd één van mijn favoriete bands geweest en zeker een grote bron van inspiratie. Ik zou mijzelf niet durven vergelijken met hen."
Ik heb gelezen dat jullie het trouw zijn aan de fans hoog in het vaandel houden door onder andere de merchandise- en toegangsprijzen zo laag mogelijk te houden. Is er ooit een promotor of organisatie geweest die deze "heilige Pennywise-regel" gebroken heeft?
"Ontzettend vaak is dat gebeurd. Mensen blijven het gewoon proberen, en er zijn zeker ook shows geweest dat wij geweigerd hebben om eraan mee te werken. Zo hebben wij bijvoorbeeld ooit eens buiten het festivalterrein tijdens een barbecue t-shirts aan de fans verkocht, voor de normale Pennywise-prijs. Ook hebben wij, wanneer wij niet onder de festivalstandaardprijzen uit konden komen, gewoon mensen dubbele shirts gegeven voor het geld wat ze betaalden voor één."
Kun je je het Pinkpop festival in 1996 nog herinneren?
"Jazeker."
Ik wilde je even laten weten dat 'Bro Hymn' vanaf die regenachtige vrijdagavond in 1996 eigenlijk het volkslied van het festival in dat jaar is geworden.
"Ja, zoiets heb ik al eens gehoord. En dat is echt vreselijk gaaf om te horen. Ik heb ook een keer gehoord dat in België het nummer wel eens gezongen werd voor aanvang van voetbalwedstrijden. Dat zijn toch de onverwachte leuke dingen van het vak!" (lacht)
In datzelfde jaar (1996) hebben jullie ook een zwaar verlies geleden. Ik neem aan dat elke verslaggever of journalist naar de dood van Jason heeft gevraagd. Maar vanwege het feit dat ik naast verslaggever ook een fan ben, vind ik het gepaster om Jasons geest levend te houden. Daarom wil ik je vragen of je mij kan uitleggen hoe Jason was als een vriend, bandoprichter en bassist in die beginjaren van Pennywise.
"Hij was zo'n beetje mijn beste vriend, bijna zoals een broer. Hij bracht een enorme positieve invloed naar Pennywise, en ik was destijds vrij negatief. Anti alles, met een fuck-it-all-attitude, met andere woorden: een echte rebel. Helemaal bezig met Black Flag en dat soort bands. Hij bracht een nieuw licht naar Pennywise. Hij was een enorme goedzak en had een onwijs talent voor het schrijven van nummers, zowel tekstueel als muzikaal. Toen Jim erbij kwam ging hij zijn ding doen en maakte hij alles compleet. Jason was een enorme invloed op alles en iedereen. Zijn overlijden maakte alles nog eens extra belangrijk. Bij alles wat we nu zeiden was het alsof we werden getest, nu spelen we zijn nummers en de fans blijven het gaaf vinden. De kracht van 'Bro Hymn' is nu vergroot en ondanks dat hij er niet meer is, is hij nog steeds bij ons wanneer we de shows doen."
Er is een site waarvan ik de naam niet zal noemen, waar een hoop ophef over is geweest omdat ze de foto's toont van Jason na het verschrikkelijke ongeluk.
"Ik weet waar je het over hebt. Die site is totaal fucked up."
Het is inmiddels al een paar jaar geleden, maar hebben jullie geprobeerd de foto's te laten weghalen of hebben jullie een aanklacht ingediend om het gerechtelijk te laten verwijderen?
"We kunnen de betreffende persoon niet vinden. De site verplaatst zich zo snel dat wij niet actie kunnen ondernemen. De webmaster heeft ooit eens gezegd dat Jason als een ieder ander is, en dat Jason nou precies in Pennywise zat vindt hij niet een reden dat deze foto's niet openbaar mogen worden. Als ik hem ooit te pakken krijgt komt zijn foto erop te staan."
Ok, we gaan het weer over leukere dingen hebben. Ik las iets merkwaardigs op de site, namelijk een opmerking van zanger Jim. Heb je echt ooit een keer een hele hotdog in je neus gestopt en hoe voelde dat?
"Ja, dat is echt gebeurd. Maar eigenlijk was dat een halve hotdog. Ik kan je wel zeggen dat als je het na wilt doen je goed op moet letten over wat voor hotdogs we praten. Ik heb namelijk een keer meegemaakt dat ik hotdogs in Engeland had gekocht en dat zijn de geblikte hotdogs die in water zitten. Ik duwde deze hotdog zover in mijn neus dat hij ongeveer in mijn voorhoofdsholte zat. Toen ik deze er weer uit wilde halen brak dat kloteding in tweeën en raakte ik in paniek. De band had al heel snel door dat ik in nood was en vroegen gelijk de chauffeur van de tourbus om naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis te rijden. Omdat dit toch teveel tijd kostte, ik het toch knap benauwd kreeg en steeds meer in paniek raakte, heb ik uiteindelijk gedaan wat je op dat moment nog als enige kan doen: alle gaten in je hoofd afstoppen, diep adem halen en flink door mijn neus snuiten. Gelukkig plopte dat ding er toen wel uit. Vraag alleen niet in wat voor staat het was."
Je komt behoorlijk zelfverzekerd over als ik met je praat, en ook als ik je bezig zie op het podium. Of je nou serieus bent of een grap maakt, het is wel gewoon duidelijk dezelfde persoon die aan het woord is. Heeft zo'n zelfverzekerd persoon zelf nog wel angsten?
"Ik denk toch wel voor het leven na Pennywise. Dus dat er geen Pennywise meer is. Ik ben bang dat er dan niks meer over is voor mij. Ik hoop dat we dat moment zo lang mogelijk kunnen uitstellen."
Denk je niet dat Pennywise één van die bands is die underground zo'n statement heeft gemaakt door de jaren heen dat jullie eigenlijk altijd wel overal welkom zijn om te komen spelen?
"Ik denk dat je je hart moet volgen, dan zul je altijd succesvol zijn. Ik sterf liever arm wetend dat ik al mijn dromen heb nagejaagd en alles heb gehaald uit het leven dat er uit te halen was, dan dat ik rijk sterf en nog eigenlijk dromen heb. Het is beter een erfgoed na te laten vol met allemaal verhalen die je echt hebt meegemaakt dan een erfenis van heel veel geld. En één van de verhalen op mijn begrafenis zal zijn dat er vanavond tijdens het optreden in de Melkweg een jongen over mijn broek heeft gekotst tijdens 'Bro Hymn'. Het gaat in het leven om de reis, niet om de bestemming."
Nu we het toch over reizen hebben, is het moeilijk om soms lange tijden van huis te gaan?
"Ik mis mijn moeder. Mijn vader is ongeveer een jaar geleden overleden en natuurlijk mis ik die ook heel erg, maar wat wel helpt is dat een hoop vrienden meegaan op tour, bijvoorbeeld als crew. Zo heb je bijvoorbeeld het broertje van wijlen Jason die onze drumtechnicus is. Onze crew is eigenlijk onze familie. Je moet het eigenlijk zo zien: ik mis mijn thuis, maar onze vrienden reizen altijd met ons mee. We zijn echt een hechte familiegroep. Het is eigenlijk een 'lang leve de lol'-iets wanneer wij met z'n allen op tour zijn. Het gaat ons niet om het geld, maar echt gewoon om de lol. Dat zouden meer bands zich moeten realiseren. Het gaat niet om de stijl van de muziek of hoeveel geld je kunt verdienen. Het gaat erom dat je het in je hart moet hebben en dan komt het geld later echt wel. Als je het leuk vindt om te doen wat je doet, wat maakt het dan eigenlijk nog uit of je er rijk van wordt of niet."
Pennywise heeft je niet een miljonair gemaakt, maar heeft je zeker ook geen windeieren gelegd. Heb je nog bepaalde doelen in het leven?
"Mensen ervan bewust maken dat niet iedereen even veel mazzel heeft als de ander. Er zijn een hoop kinderen die hulp nodig hebben en die hulp kunnen we alleen geven door samen te werken en desnoods als vrijwilliger jezelf op te offeren om iemand echt weer op z'n benen te krijgen. Zo zijn wij zelf ook. Wij proberen via onze muziek mensen daar ook zelf bewust van te laten worden. Als ik president zou zijn, wat ik graag wel zou willen maar door mijn strafblad niet kan, zou ik de boel even flink anders aanpakken."
Waarom kun je geen president zijn, Bush heeft toch ook een strafblad?
(lacht) "Niet zoals het mijne."
http://www.kindamuzik.net/interview/pennywise/pennywise-het-gaat-om-de-reis-niet-de-bestemming/4084/
Meer Pennywise op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pennywise
Deel dit artikel: