• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

De spraakwaterval die Paulusma heet

In de Oude Zaal van de Melkweg zit Jelle Paulusma op het trapje van het podium. Bijgestaan door een pakje Marlboro Red praat hij openlijk over zijn muziek en leven. De man die door de pers wordt neergezet als introvert, lijkt precies het tegenovergestelde te zijn.

Tekst: Daniël Verlaan

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 12 februari 2009

"Ik heb altijd gelezen over mijzelf dat ik totaal niet praat. Als jij mij niet aan het praten krijgt, dan moet je misschien een andere carrière overwegen. Ik vind dat het de taak van een journalist is om veel informatie uit een artiest te trekken die juist niet spraakzaam is. Prikkel mij dan maar een beetje." Op het opnameapparaat is te zien dat de 43-jarige zanger, gitarist en producer al een uur non-stop aan het praten is.

Eigen weg
"Muziek moet als een Indiana Jonesfilm zijn: spannend en avontuurlijk. Dat mis ik vaak. Mijn muziek is niet zo plat als Snow Patrol, nee." Dat zijn laatste album iRecord experimenteler is dan zijn debuut Here We Are, bevestigt Paulusma ook. "Op de eerste cd is het geluid qua opbouw meer experimenteel, terwijl dit bij mijn laatste plaat juist voor de muziek geldt. De opbouw van nummers op iRecord is namelijk juist weer conservatief."

Wat de fuck weet jij nou?
"Ik lees zeker mijn eigen recensies, natuurlijk doen artiesten dat. Als ze zeggen van niet, liegen ze dat ze barsten. Het is heel interessant om te lezen wat andere mensen ervan vinden. Ik denk alleen wel heel vaak: wat de fuck weet jij nou? Als jij mij wil recenseren, kom dan gewoon een heel concert kijken en niet even binnenlopen. Andere mensen gaan dat lezen en nemen die mening over. Als het goed onderbouwd is, dan mag je er negatief over schrijven, maar vaak is dat niet zo. Soms lees ik ook wel eens een stuk en dan denk ik: jij hebt het gewoon helemaal begrepen. En dat kan ook gewoon een slechte recensie zijn."

Ruige periode
"Ik heb wel eens dronken op het podium gestaan. Het is mij niet goed bevallen, nee. In mijn Daryll-Anntijd probeerde ik wel eens wat. Er staat een hele koelkast met bier en uit verveling ga je drinken. Dan zit je in een kleedkamer en dan zeg je: 'Doe mij nog maar een biertje.' De sfeer wordt er ook wat gemakkelijker van. Ik ben eigenlijk meer een wijndrinker: van bier raak je zo snel vol."

Op de vraag of Paulusma wijn drinkt om juist meer te drinken moet hij lachen. "Jij bent echt van deze tijd hè. Van die lightchips kun je twee zakken eten, zo'n instelling, haha."

We delen iets
"Wat wij allemaal in die kleedkamer willen, is muziek maken. Je beseft dat er mensen naar je komen kijken vanavond. Die moet je wat geven, dat is de reden waarom ik op het podium sta. Los ervan of ze betaald hebben of niet. Die mensen komen naar mij kijken omdat we iets kunnen delen die avond. Of ik zo spiritueel ben ingesteld? Ik vind dat helemaal niet spiritueel. Het is bijna altijd de Nederlandse mentaliteit van 'we gaan even naar een bandje kijken' en dan staan ze in de zaal van: laat maar zien dan. Dat moet eens anders worden."

Volgens Paulusma moet livemuziek anders zijn dan de muziek op de cd. Hij vindt het namelijk twee totaal verschillende dingen. "Ik hoor vaak dat ik nooit de nummers speel zoals ze op de plaat staan. Dan zeg ik: 'Nee, dat vind jij niet leuk hè?' Ik vind het namelijk echt een compliment. Als je per se de plaat wil horen, dan ga je naar huis en draai je hem. Mensen die naar mijn concert in de Oude Zaal komen, hebben vaak beter naar mijn album geluisterd. Dat vind ik echt een zegen. De meesten komen juist omdat ze weten wat ze kunnen verwachten. Ik hoop dan dat ze komen om geprikkeld en uitgedaagd te worden. Dat is waar het mij om gaat met muziek maken." Een stilte van een paar seconden valt bij de spraakzame Paulusma en hij stottert even na zijn laatste zin. "Moeilijk is dat eigenlijk hè, over muziek praten."

http://www.kindamuzik.net/interview/paulusma/de-spraakwaterval-die-paulusma-heet/18097/
Meer Paulusma op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/paulusma