Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op een van de laatste zonnige dagen van het jaar geeft zanger Fink toch de voorkeur aan een interview binnenshuis. Hij jaagt bandgenoot Matt Owens, die net geconcentreerd zijn jasje aan het strijken was, met strijkbout en al de kleedkamer uit en neemt plaats op een comfortabele, lederen bank. Fink kan nog steeds niet geloven dat hij vanavond op het grote podium van Paradiso staat. "De laatste keer dat we hier waren, stonden we op het London Callingfestival naast veel grotere namen. Nu zijn we zelf de headliner, en dat voelt heel apart", lacht hij.
Sinds de release van Last Night on Earth is de band bijna continu aan het toeren geweest. "Na deze Europese tour doen we nog een flink aantal shows ter promotie van het album. Dan zijn we bijna een jaar bezig geweest." Op de vraag wat Charlies persoonlijke hoogtepunten waren, moet hij even nadenken. "Ik denk het Green Man Festival in Wales en de gehele tour in Engeland, langs alle grote zalen. De meest heftige gebeurtenis tijdens de tour was het Pukkelpopfestival, tijdens de storm. Gelukkig zaten we veilig in de bus."
Amerikaans geluid
Fink vertelt enthousiast en opgewekt, maar stiekem is hij toch ook een beetje gespannen. "Sorry, ik word nog steeds zenuwachtig voor een optreden. Dat zal nooit wennen." Het nummer in de set waar Fink iedere avond naar uitkijkt is 'Tonight's the Kind of Night'. "Dat nummer heeft altijd een geweldige respons. Het was voor ons ook een van de belangrijkste liedjes bij het schrijven van het album. Hierdoor kwam onze nieuwe stijl tot stand. En niet onbelangrijk, ik hoef geen gitaar te spelen, waardoor ik een beetje kan dansen!"
Die stijl waar Fink het over heeft, omschrijft hij zelf als een heel Amerikaans geluid. "Onze kleine popliedjes zijn op Last Night on Earth gegroeid tot folknummers met grootse arrangementen en gospel. Dat Amerikaanse geluid was de juiste stap voor ons succes met Noah & The Whale." Maar wat is dan de volgende stap? Kan het geluid nog groter? Fink: "Stiekem ben ik daar natuurlijk al wel over aan het nadenken, maar we zijn nog niet echt toegekomen aan het schrijven van nieuwe nummers." Na even doorvragen echter, komt de volledige filosofie achter het toekomstige album toch bovendrijven.
Engels geluid
"Ik vind het erg jammer dat we zo ver van onze eigen Engelse roots zijn gaan staan. Dat wil ik het volgende album weer hervatten. Ik wil een typisch Engels album maken, en daar de stempel Noah & The Whale op drukken." In de ogen van Fink is dat typische Engelse geluid terug te vinden in The Kinks, Van Morrisson en The Smiths. "Maar ik bedoel niet zozeer dat het Engels moet klinken, maar echt over Engeland moet gaan. Zoals Tom Waits over Amerika zingt, zo wil ik liedjes gaan schrijven over mijn eigen land en streek."
Fink is op dreef en verklapt steeds meer over zijn plannen. "Last Night on Earth moest perfect en foutloos klinken. Het volgende album moet rauwer zijn en dicht bij het live geluid staan." Op de vraag wanneer dit pareltje dan zou moeten uitkomen antwoordt Fink verontschuldigend: "Dat gaat nog even duren. Ik kan niet goed schrijven tijdens het reizen, dat wil ik echt thuis doen. Ik ben bang dat we pas na de tour echt toekomen aan het uitwerken van al deze mooie ideeën. Maar ik doe mijn best om er alvast aan te beginnen", sluit hij af. We nemen afscheid en Fink gaat snel op zoek naar Owens, die weer rustig verder mag strijken.
http://www.kindamuzik.net/interview/noah-and-the-whale/noah-and-the-whale-zoekt-naar-een-engelser-geluid/22205/
Meer Noah and the Whale op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/noah-and-the-whale
Deel dit artikel: