• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Motel Mozaïque: Harry Hamelink zet de lijnen uit

In 2003 werd Motel Mozaïque uitgeroepen tot het beste festival van Nederland. Een eer die de hele organisatie toekomt. Toch is met name één man verantwoordelijk voor het succes, namelijk artistiek leider Harry Hamelink. De programmadirecteur van het Rotterdamse Nighttown is de bedenker van het driedaagse evenement en zijn enthousiasme en inzet ervoor kent geen grenzen. Hoe vaak zie je immers nog iemand met een oprechte glimlach flyers uitdelen, laat staan een veertiger? KindaMuzik zocht contact met de man die de lijnen met elkaar verbindt.

Tekst: Alexis Vos

Publicatiedatum: 07 april 2004

Motel Mozaïque wordt dit jaar voor de vierde achtereenvolgende keer georganiseerd. Hoe is het festival ontstaan?
"De eerste editie vond dus plaats in 2001 en dat was ook het jaar dat Rotterdam de culturele hoofdstad van Europa was. In het kader daarvan werd ik gevraagd om iets te organiseren. Hieruit onstond een samenwerking met de Rotterdamse Schouwburg en het centrum voor de beeldende kunst TENT. Wij deden namelijk al wat dingetjes samen en het leek ons een goed idee om dat verder uit te breiden. Zo ontstond een multidisciplinair festival waar naast muziek ook ruimte was voor kunst en theater. Met een dergelijk concept was ik in '96 al begonnen, toen ik met de bands dEUS en, toen nog, Moondog Jr. avonden in Nighttown organiseerde. Zij brachten andere bands en beeldende kunstenaars uit Antwerpen met zich mee en ontstond er meer dan alleen een concert."

Er staan sowieso altijd veel Belgische acts geprogrammeerd.
"Ja, dat is zo gegroeid door de ontstaansgeschiedenis en doordat het op inhoudelijk vlak heel goed met ze klikt. Niet alleen met de bands, maar ook de boekingsbureaus. Motel Mozaïque heeft ook zo zijn vaste gasten. Stef Kamil Carlens is daar iemand van. Met Zita Swoon heeft hij hier gespeeld, maar later we hebben hem ook kunnen overhalen om zijn schilderwerk te vertonen. Tom Barman ook natuurlijk en met de Dewaele broertjes hebben we al heel veel gedaan, zoals een dj-marathon van 10 uur. We laten de artiesten ook met eigen initiatieven komen en ze moeten bij het gastvrije karakter van het festival passen. Met Stef gingen we een tentoonstelling maken en daarvoor werd ik bij hem thuis uitgenodigd. Toen stond hij 's middags om half 1 al te koken voor me. Dat is wat ik bedoel met die gastvrijheid. Die dingen vind ik met name bij de Belgen. En misschien heeft het feit dat ik uit Zeeuws-Vlaanderen kom er ook wel mee te maken." (lacht)

Is het belangrijk dat artiesten in meerdere disciplines actief zijn?
"We zoeken daar wel naar, omdat het iets extra's heeft. Toch staan muzikanten daar in eerste instantie niet om te springen, omdat het meestal meer iets voor henzelf is. Zoals het bij Stef een geheim was dat hij ook schilderijen maakt. Je raakt bevriend met elkaar en dan kom je zulke dingen te weten. Ook daarom is het belangrijk dat het op persoonlijk vlak goed klikt, omdat zij toch vaak dat beetje meer vertrouwen nodig hebben en omdat het arbeidsintensieve projecten zijn waaraan je samenwerkt."

Het festival heeft qua programmering en vormgeving een hip, vernieuwend en cool karakter. Zijn dat de criteria waar de acts aan moeten voldoen?
"Hip en cool niet, dat het nieuw is wel. We zoeken naar acts die in ons systeem passen. Je moet het zien alsof jij vrienden op bezoek krijgt voor een weekend. Je kookt dan voor ze, laat de stad zien, de leuke winkeltjes en tentoonstellingen en 's nachts ga je met ze uit. Dat idee proberen we voor ogen te houden bij het samenstellen, door te zorgen voor een programma dat top is en waar iedereen zich wel in kan vinden. En dat ook bijzonder is, door namen neer te zetten die nog nooit eerder in Nederland zijn geweest."

Aan de andere kant hangt er ook wel een decadente sfeer omheen met een hoog kijk-ons-eens-interessant-zijn-gehalte van de incrowd.
"Dat vind ik absoluut niet. Het slapen is bijvoorbeeld juist heel alternatief, bijna underground zelfs, in plaats van chique en decadent. Vorig jaar kon men ook in winkeletalages de nacht doorbrengen, dat is niet echt het toppunt van luxe. Dit jaar brengen we de mensen onder in Het Gemeentehotel dat speciaal ontworpen is door het architectenbureau 2.0. Hier nemen de door kunstenaars ontworpen slaapplaatsen soms hele extreme vormen aan."

Is het ook zo dat er mensen zijn die puur voor de kunst komen?
"Nou, we staan toch bekend als een muziekfestival en daar trekken we publiek mee. Wel zijn alle slaapplaatsen al een maand van te voren uitverkocht en de passe-partouts lopen veel harder dan vorig jaar. Voor mij is dat een signaal: zonder dat men überhaupt weet in welke situatie ze komen te slapen of te weten wat het programma is, toch al het hele festival bij willen wonen. Dat werkt bemoedigend, omdat ik vanuit eerdere ervaringen weet hoe moeilijk het is om een multidisciplinair evenement te verkopen. Temeer ook omdat het muzikale aanbod bij ons ook nog ontzettend divers is. Het is niet of of, maar en en. Het zou makkelijk zijn om ons op een paar grote artiesten te concentreren en daar de kaarten mee proberen te verkopen. Dat willen we juist niet, omdat bij Motel Mozaïque alles een geheel vormt. Dat is denk ik ook wel de uitdaging ervan."

Twee jaar geleden zei u dat het allemaal niet groter moest worden, vorig jaar sloot u dat echter niet meer uit. Hoe zit dat nu?
"We proberen het nu qua drukte ook anders te doen. Situaties als met Bonnie 'Prince' Billy en vooral Belle & Sebastian - dat iedereen daar naartoe gaat - willen we voorkomen. Dit jaar zitten er dus ook geen echt grote publiekstrekkers bij, maar veel nieuwe dingen. Hoewel je daarvan natuurlijk wel hoopt dat ze groot gaan worden en mensen daarvoor komen, zoals nu met The Shins lijkt te gebeuren. Wel proberen we onder de noemer 'Motel Mozaïque presenteert…' het gebeuren over het gehele jaar door te trekken. Sinds vorig jaar doen we dat met het dancefestival Bazaar Curieux en we gaan nu ook losse thema-avonden organiseren in TENT. en Nighttown."

Wat was voor u het mooiste moment in de afgelopen 3 jaar?
"Dat is niet echt een specifiek iets. Het is de hele sfeer. Die gastvrijheid van de medewerkers en het publiek. Ook de bands voelen dat. Die merken dat het anders is en trekken er ook op uit. Bonnie 'Prince' Billy bijvoorbeeld. Hij gaf een prachtig concert en daarna ging hij de tentoonstellingen ook nog bekijken. Hij vond het echt leuk allemaal. Daar mailt hij je dan later ook nog eens over. En ik krijg nu ook aanvragen van artiesten zelf om bij ons te komen die al op mijn verlanglijstje stonden."

Zoals?
"Ja haha, dat zul je net zien, die kunnen nu niet vanwege andere verplichtingen. Ik kan dus geen voorbeelden geven, maar misschien volgend jaar."

Wat is uw persoonlijke favoriet dit jaar?
"Mijn tip is toch wel Mugison. Een artiest uit IJsland die al met Matthew Herbert samenwerkte en nu een schitterend album uit heeft. Hij komt voor het eerst naar Nederland en ik ben echt blij dat hij bij ons zijn debuut maakt, in de hoop dat het dan gaat lopen voor hem. Natuurlijk ligt dat niet aan Motel Mozaïque alleen, maar Jaga Jazzist is wel een goed voorbeeld hiervoor. Die waren er vorig jaar ook en normaal zouden daar maar 40 mensen op af komen, maar tijdens het festival stond het vol in de basement. Enkele maanden later kwamen ze weer naar Nighttown en toen was het toch goed druk. Nu komt Lars Horntveth van die groep langs. Dat is dan ook weer zo'n vaste gast en dergelijke lijnen blijf je doortrekken en met elkaar verbinden."

» Bezoek de Motel Mozaïque website

http://www.kindamuzik.net/interview/motel-mozaique/motel-moza-que-harry-hamelink-zet-de-lijnen-uit/5584/
Meer Motel Mozaique op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/motel-mozaique