• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Matthew E. White debuteert tijdloos

Hij is een onwaarschijnlijke verschijning en zo klinkt zijn debuutplaat ook. Matthew E. White landt zacht en opmerkelijk in de muziekwereld met Big Inner. Bedachtzaam en dankbaar toont hij zich. "Mij zie je niet met een vlag van Lynyrd Skynyrd zwaaien."

Tekst: Ronald Besemer

Beeld: Renate Beense

Publicatiedatum: 20 mei 2013

Een groots project is Big Inner en zo klinkt het ook. Opgenomen met dertig muzikanten en tegelijkertijd is het een sobere plaat die doet denken aan mooie momenten van Lambchop, een band die met heel veel muzikanten ook allemachtig zachtjes kan spelen en aan de countrysoul uit het zuiden van de VS. De man met de lange manen en de immense baard heeft tien jaar gewerkt aan zijn eerste langspeler.

Tien jaar en één week
"Die tien jaar heb ik nodig gehad om me te ontwikkelen als muzikant en studiopersoonlijkheid", stelt White. "Natuurlijk heb ik geen tien jaar aan die zeven liedjes geschreven. Maar als je het ruim neemt en stelt dat alles uiteindelijk in deze ene plaat is gaan zitten, klopt het wel dat ik er tien jaar aan heb gewerkt." In die jaren leerde White zichzelf om arrangementen te schrijven en een opnameproces te stroomlijnen. Probeer al die muzikanten maar eens op de juiste plek te krijgen. "Het is me gelukt het hele project in één week vast te leggen. Daarnaast sleutelde ik er nog vier maanden aan in mijn thuisstudio."

En dan verschijnt er een plaat die volkomen buiten de tijd lijkt te staan. Een bijna overdreven rijk georkestreerde plaat die erin slaagt om 'klein' en zelfs raadselachtig te klinken. White: "Het is niet mijn bedoeling om ergens tegenin te druisen. Mijn muziek kwam heel organisch bovendrijven. Ik vecht nergens tegen, maar ik ben me er wel van bewust dat Big Inner echt anders is. Dat is geen statement. Misschien geldt dat wel voor mijn label Spacebomb, dat is mijn ultieme plaats om iets eigenzinnigs te creëren. Losse platen vormen daarbinnen een microkosmos."

Sloom en zuidelijk
De plaat voelt aan als een warm, langzaam en diepzuidelijk Amerikaans stukje cultuur. Geen hectiek, alleen maar soul. White: "Mijn ouders komen uit Virginia. Dat is relatief zuidelijk. Mijn ouders komen oorspronkelijk uit Alabama, dat is behoorlijk zuidelijk hè. Ik veronderstel dat dat in mij zit. Het slome in mijn muziek heeft ermee te maken. Ik houd van de zuidelijke tradities en van mijn familie, maar ik heb weinig met het labeltje southern. Mij zie je niet met een vlag van Lynyrd Skynyrd zwaaien. Ik ga puur voor de muziek. Mississippi John Hurt draaien we nu in de bus. Maar net zo goed Joni Mitchell, Bo Diddley en Braziliaanse muziek."

White draait met zijn vingers rondjes in zijn baard en lange haar. Het is niet goed duidelijk waar het kapsel ophoudt en de baard begint. "Ik wil bescheiden blijven", biecht hij op. "En dankbaar zijn voor wat mij overkomt. Ik wil een normaal leven blijven leiden. Ik heb wel eens een lijstje gemaakt met dingen die ik wil blijven doen en behouden als ik beroemd zou worden en geld zou gaan verdienen met mijn muziek. Dankbaar blijven stond erop. En gewoon blijven praten met mensen die oprecht in je muziek geïnteresseerd zijn, zoals wij nu zitten te doen. Wanneer ik begin te klagen dat mensen met mij over mijn werk willen praten, dan gaat het niet meer goed met me."

Ironie of evangelie?
Wel heeft White enigszins afstand genomen van zijn fanatiek gelovige ouders en directe omgeving. Daarom intrigeren de eindeloos herhaalde laatste regels van zijn plaat zo: "Jesus Christ is our Lord/ Jesus Christ is your friend". Ironie, afrekening of toch gewoon prediken? White: "De song was er al maar ik had nog geen einde. Ik heb dit stukje overgenomen uit 'Brother' van de Braziliaan Jorge Ben Jor, dat vond ik heel groovy. Toen ik die tekst aan het einde van mijn song plakte, klonk dat interessant en vreemd. Het einde van de hele plaat wordt zo een beetje vaag. Of het hartstikke ironisch is of juist evangelisch of weer iets anders… Ik kan het niet zeggen. Het is alles in één."

http://www.kindamuzik.net/interview/matthew-e-white/matthew-e-white-debuteert-tijdloos/24006/
Meer Matthew E. White op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/matthew-e-white