• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Man from the South laat de muziek spreken

Wie met Man from the South om de tafel gaat zitten, hoeft geen filosofische bespiegelingen of uitvoerige duiding te verwachten. Een grote spraakwaterval is hij niet. Het liefst spreekt Eindhovenaar Paul van Hulten door zijn donkere en sobere liedjes. ''Ik hoef niet zo nodig alles uit te leggen. Laat de muziek maar spreken.''

Tekst: Niels Steeghs

Beeld: William van der Voort

Publicatiedatum: 21 januari 2015

De salontafel en de bank van Van Hulten liggen bezaaid met tapes en de akoestische gitaar staat binnen handbereik. Deze avond werkt hij zich door oude opnames heen, om zich te laten inspireren voor de volgende plaat. Zijn nieuwste, Paeonia, mag dan net uit zijn, er ligt alweer genoeg materiaal op de plank om een derde album het levenslicht te laten zien. ''Ik moet vooral niets aan mijn hoofd en niemand om me heen hebben, als ik muziek schrijf. Het is makkelijker zo. Geen discussies, geen andere ideeën.''

Break-up
Toch gaat het nu vooral over Paeonia, een break-up-plaat die het gevoel symboliseert dat Man from the South ruim twee jaar geleden had. Zijn relatie liep spaak. De plaat is het logische gevolg van het proces dat zich daarna voltrok in zijn hoofd. Met de mysterieus klinkende titel verwijst Van Hulten direct naar zijn eigen straat. ''Het gaat echt over deze plek. Hier ben ik gaan samenwonen. Een paar nummers van die plaat zijn hier geschreven en opgenomen. Ze gaan over de periode dat ik hier met mijn ex woonde. Ik ben nogal van de simpelheid wat dat betreft en niet van het poëtisch willen zijn. De vorige heette Koblenz, omdat dat een plaatsnaam is die ik mooi vind. En nu vond ik het ook wel grappig om die Latijnse naam te gebruiken. Het is een beetje wannabe-mystiek.''

Toch is het niet alleen zijn eigen ik, waar hij over schrijft. Sterker nog, naar eigen zeggen zijn maar twee nummers daadwerkelijk autobiografisch. De overige nummers representeren vooral een gevoel. ''Sommige nummers zijn van films afgeleid, van fantasie of van dromen. Ik weet zo geen titels, maar op zondagmiddag heb je wel eens van die zwart-witfilms op de BBC. Daar komen beelden en situaties uit die ik gebruik. De teksten zitten echter wel vooral in de relationele sfeer. Over wat mensen in elkaar aantrekt en waardoor ze weer weggaan bij elkaar.''

Ondanks dat het een plaat is over relaties, is het voor Van Hulten vreemd om het nog zo te voelen. Mede omdat er inmiddels een nieuwe liefde in zijn leven is. ''Het blijven goede nummers en ik vind het ook nog steeds leuk die te spelen. De liedjes staan los van wie ik nu ben. Het is een momentopname. Maar die tijd is geweest.'' Om daar lachend aan toe te voegen: ''Misschien dat de volgende plaat iets minder huilie-huilie wordt. Dat is Paeonia misschien namelijk af en toe wel. Maar daarom maak je ook weer een volgende plaat. Als je het perfect maakt, kun je ophouden. Dat maakt het spannend.''

Zelfvertrouwen
Als er één belangrijke hobbel is die Van Hulten overwonnen heeft in de voorbije jaren, dan is het de angst om moederziel alleen het podium op te gaan. Hij is zelfverzekerder geworden. ''Het belangrijkste is dat ik echt geloof dat ik er iets mee kan en er iets mee wil. Ik vind het leuk en ik ga er mee door. Sowieso ga ik een nieuwe maken en misschien wel veel meer. Dat doe ik nu ook met meer zelfvertrouwen over mijn muziek. Het is een ontwikkeling, ik ben drie jaar verder. Ik sta nu anders in het leven. Ik til er niet meer zo zwaar aan. Nog steeds ben ik wel zenuwachtig, maar ik laat me er niet door van de wijs brengen. Laatst in de kapel (bij de albumpresentatie in Eindhoven, NS) duurde het vijf nummers voor ik erin zat. Ook omdat ik daar zoveel mensen ken. Met een onbekend publiek ben je toch anoniemer.''

De nieuwe plaat gaat wel een andere richting op. Steeds samenhangender ook, zegt Van Hulten. ''De eerste was een beetje een samenraapsel, de tweede klonk al een stuk beter bij elkaar, en de derde wordt meer een geheel. Vooral op basis van klank. Nu heb ik bijvoorbeeld opeens een nummer met drums erbij, of een nummer waarbij ik helemaal alleen speel met elektrische gitaar. Wel wordt het wederom donker, omdat ik daar nou eenmaal van houd.'' Om daar, voor wie zich zorgen maakt, aan te voegen: ''Maar ik ben hartstikke vrolijk en gelukkig.''

Verwacht van Man from the South ook op het podium geen oeverloze babbels over zijn zielenroerselen. ''Ik ben niet zo spraakzaam over mezelf. Mensen moeten gewoon lekker luisteren. Misschien dat mensen graag bepaalde dingen willen horen. Bij mij gaan ze dat niet krijgen. Als ik zelf een mooi nummer hoor, dan wil ik afgaan op wat het met mij doet. Ik vind het belangrijk dat meer mensen dat doen. En dat doen gelukkig ook heel veel mensen. Het is heel erg persoonlijk. Jij haalt er maar uit wat je eruit wilt halen. En soms zijn liedjes zo eendimensionaal, dat het wel duidelijk is waar het over gaat. En soms zijn het klanken en woorden die mooi bij elkaar passen. Wat het voor jou doet, dat doet het voor jou. Mij gaan ze toch niet echt leren kennen via de muziek.''

Spreken door muziek, dat doet hij niet alleen met Man from the South. De zuiderling is nu bijvoorbeeld ook bezig met nieuw materiaal voor zijn garagerockband Long Life Heads, waarin hij opnieuw samenwerkt met zijn voormalige bandmaten van Woody & Paul: Woody Veneman en Joshua van Iersel. Maar de huur betaalt Van Hulten nog altijd vooral door zijn baan als pakketbezorger. Tijdens die uren achter het stuur schieten vaak de teksten door zijn hoofd. ''Onderweg denk ik er veel over na. Zo schiet je van alles te binnen. Je bent ergens anders mee bezig en dus niet zo gefocust op één ding. Ik schrijf die krabbels op A4'tjes, soms zelfs tijdens het rijden. Maar dat mag mijn baas niet weten hoor. Tijdens het rijden of tijdens het poepen, dat zijn de beste momenten voor goede teksten.''

Om de muziek van Man From the South maar te laten spreken:

http://www.kindamuzik.net/interview/man-from-the-south/man-from-the-south-laat-de-muziek-spreken/25644/
Meer Man From The South op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/man-from-the-south