• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Leon Caren strijdt voor de alternatieve Nederlandse muziek

Blues Brother Castrofrontman Leon Caren (28) gaat met zijn steeds terugkerende clubavond Subbacultcha! de strijd aan met Nederlandse middelmaat. Met behulp van compromisloze muziek hoopt hij een beter klimaat te creëren voor een Nederlandse alternatieve muziekscène. Op 19 december wordt het tweejarig bestaan van clubavond Subbacultcha! gevierd in Paradiso.

Tekst: Rob van Leeuwen

Publicatiedatum: 13 december 2006

“Blues Brother Castro is een journalistenband. We krijgen goede recensies en kunnen een mooie tournee boeken, maar toch is het roeien tegen de stroom in. Jarenlang heb ik die strijd vanuit een bandperspectief gevoerd. Voor een muzikant is die strijd vermoeiend, je wil dat andere mensen zich daarmee bezig houden.

Als muzikant ben ik daar klaar mee en wil ik puur en alleen met muziek bezig zijn, dat is mijn enige drijfveer. Met Subbacultcha! wil ik die strijd nog wel voeren. Het is een strijd voor de mogelijkheden van de alternatieve muziek in Nederland. Daarvoor blijf ik me de komende tijd inzetten.

Onder de naam Subbacultcha! organiseer ik ongeveer tien concerten per maand. Daar verdien ik net genoeg mee om van rond te komen. Op 23 december 2004 was de eerste editie. Er was veel te doen in de Amsterdamse scène, met acts als Voicst, zZz en mijn eigen band Blues Brother Castro. Het was eigenlijk een eenmalige avond, maar het werd een groot succes en ik bedacht me dat er kennelijk meer mogelijk was met Amsterdamse muziek.

Het idee voor Subbacultcha! is langzaam gegroeid. Ik wilde het publiek los van de bands zien te winnen, zoals dat ook gebeurt bij de clubavonden in Berlijn en Londen. Subbacultcha! moest een soort merknaam worden, een avond met alleen maar goede bands. Een avond waardoor jongeren zich voelen aangetrokken, ongeacht welke bands er spelen. Dat was het idee en dat is nu nog steeds zo.

Er is geen alternatieve muziekscène in Nederland, op dat vlak kan er nog een hoop worden verbeterd. Het ontbreekt aan een levensvatbare structuur voor alternatieve bands. Er zijn veel Nederlandse bands, maar die trekken weinig publiek. Zelfs de bands die het goed doen. Het niveau is heel hoog en uit het buitenland is er veel aandacht, maar je moet de mensen die een album van bijvoorbeeld Arcade Fire kopen wel enthousiast maken voor Nederlandse alternatieve muziek.

Het publiek moet geprikkeld worden. Er zijn tegenwoordig zoveel jonge mensen die geïnteresseerd zijn in gitaarmuziek. Nederlandse bands worden echter niet als cool gezien en zo wordt dat ook niet gepromoot. We leven natuurlijk in een klein land, maar dat betekent niet dat we geen goede bands kunnen voortbrengen. Er moet wel aandacht geschept worden voor alternatieve Nederlandse muziek. Er moet een mentaliteitsverandering komen, zowel bij bands, uitgevers, platenmaatschappijen als het publiek.

Men moet beseffen dat er een alternatieve categorie kan zijn in de Nederlandse muziekwereld. Nu heb je beginnende bands aan de ene kant en commerciële bands aan de andere kant. De markt is zo geregeld dat je een brug moet slaan tussen deze twee categorieën. Het middenveld wordt echter overgeslagen. Op een paar kleine labels na is daar niets voor.

De meeste bands trappen op dit moment in de valkuil van aanmoedigingsprijzen en demorubrieken. Ze krijgen in korte tijd heel veel aandacht en willen graag doorbreken naar een groter publiek. Het is laagdrempelig gemaakt voor iedereen en in het commerciële circuit werkt dat goed, maar voor kwaliteitspop niet. Veel bands kun je maar beter géén steuntje in de rug geven.

Beginnende bands krijgen volop aandacht in de media, maar daarna komt er niets. Ze moeten potentie voor succes hebben, maar de maatstaf voor succes is doorgaans ‘beroemd in Nederland’. Natuurlijk zijn er maar weinig Nederlandse bands die zich kunnen meten aan de buitenlandse concurrentie. Juist op dat vlak wil ik iets bijdragen met Subbacultcha!, zoals London Calling dat bijvoorbeeld doet voor Britse bands.

Het gebrek aan een alternatieve scène in Nederland heeft te maken met onze poldermentaliteit. Het is de hang naar middelmaat en gezelligheid. Het heeft ook te maken met keuzes die door mensen binnen de muziekwereld worden gemaakt. De mainstream muziekindustrie wordt steeds commerciëler, daardoor zijn er steeds meer mensen die een alternatief willen.

Die mensen bereiken, vergt wel een andere aanpak. Een label als Excelsior kan een band als zZz bijvoorbeeld extra promoten, maar kiest er toch voor om Johan en GEM op de voorgrond te zetten. Dat is te makkelijk. Er zijn te weinig mensen die de moeilijke weg kiezen, juist nu er ruimte is voor compromisloze muziek. Op zoek gaan naar wat goed is, dat zou uniek zijn in Nederland.

Met Subbacultcha! richt ik mij op concertbezoekers. Mijn doel is om het jonge concertpubliek te laten zien dat er in Nederland te gekke dingen gebeuren. In Amsterdam zijn ‘alternatieve’ dansavonden waar enorm veel jongeren op af komen, maar diezelfde jongeren zie je nooit bij optredens van Nederlandse bands en tijdens die dansavonden komt geen enkele Nederlandse band aan bod.
Als je die connectie wel legt, heb je het begin van een langzaam proces: het creëren van een bredere alternatieve muziekscène. Dat is mijn bedoeling, want daar ligt mijn passie. Een uitverkocht Paradiso op 19 december, met alleen maar Nederlandse bands, dat zou dan ook een heel mooi statement zijn.”

Het tweejarig jubileum van Subbacultcha wordt op 19 december gevierd in Paradiso (Amsterdam), met optredens van onder andere About, Blues Brother Castro en Ghosttrucker. Wil jij er bij zijn? KindaMuzik mag 2 x 2 tickets weggeven! Stuur een mailtje o.v.v. Subbacultcha! naar prijsvraag@kindamuzik.net en vertel ons wanneer de eerste editie van Subbacultcha! was.

http://www.kindamuzik.net/interview/leon-caren/leon-caren-strijdt-voor-de-alternatieve-nederlandse-muziek/14583/
Meer Leon Caren op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/leon-caren