Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De eerste plaat die ik kocht.
"Ik ben opgegroeid met goede muziek, mijn vader is een muziekfanaat. Toch wilde ik me op een gegeven moment tegen hem afzetten. Ik wilde iets voor mezelf hebben. Ik koos voor U2, daar was onze timmerman fan van. Toen ik eenmaal een baantje had, kocht ik cd's van Metallica, Pink Floyd en dus van U2. Let wel, toen was ik veertien hè."
De beste plaat aller tijden.
"Als ik een klassieker kies, wordt het Blonde on Blonde van Bob Dylan. Kies ik een plaat die staat voor wat ik tegenwoordig te gek vind, dan kies ik They Were Wrong So We Drowned van Liars. Of ik die over tien jaar nog veel zal draaien is de vraag, naar Dylan luister ik dan in ieder geval nog steeds."
De plaat die ik in mijn tienerjaren grijs draaide.
"Ten van Pearl Jam. Tegenwoordig kan ik er niets meer mee, want het is eigenlijk vrij pathetische muziek. Het is een echte puberplaat, met teksten waarin men zich afvraagt waarom de wereld toch zo'n verschrikkelijke plek is. Dat heb je op een gegeven moment wel gehad. Destijds was het een zeer belangrijk album, maar het is ook een bron geweest voor veel verschrikkelijke bands. Een twijfelgevalletje dus, haha."
De plaat die ervoor zorgde dat ik de gitaar oppakte.
"Een vriend van me tipte Where You Been van Dinosaur Jr. Toen ik dat hoorde dacht ik: 'Wow, dit is de muziek die ik wil maken!' Het is antimuziek. Dinosaur Jr. klinkt compleet anders dan alles wat ik had gehoord, alsof ze niks anders wilden dan gewoon muziek maken. We hadden altijd al een gitaar in huis, maar toen pas ben ik zelf gaan spelen."
De plaat die altijd meegaat op tournee.
"Eigenlijk luister ik weinig muziek als ik op tournee ben, dan wil ik het liefst stilte om me heen. Als ik al muziek luister, zijn het bands die niet in de buurt komen van wat ik zelf doe. Thuis luister ik heftigere muziek, vaak uit vakkundig oogpunt."
De plaat die niemand bij mij als voorvechter van de Nederlandse muziekscene verwacht.
"Ik luister bijna niet naar Nederlandse muziek, waarschijnlijk verwachten mensen dat niet. Ik zie al veel Nederlandse bands live, dus is er minder noodzaak om het thuis op te zetten."
De muziek die ik nu het meeste luister.
"Health. Ze hebben dezelfde intensiteit en losgeslagen sound als Liars. Hier hebben ze nog geen distributie, maar in Amerika zijn ze best groot. Dat kan hier ook gebeuren."
De Nederlandse band die het meeste over het hoofd wordt gezien.
"Als het echt urgent is, dan krijgt het aandacht. Ik word zo moe van het geklaag dat het moeilijk is als Nederlandse band binnen Nederland. Het belangrijkste is dat je bezig bent met muziek maken, de rest volgt dan vanzelf."
Blues Brother Castro of The Moi Non Plus? "Op dit moment The Moi Non Plus. De cd is af, nu gaat al mijn energie daar dus naartoe. Met Blues Brother Castro komen me langzaam weer op gang. We repeteren weer en hebben ook al wat nummers opgenomen. Maar het kan nog wel even duren."
Zelf optreden of anderen laten optreden?
"Zelfs als het op een avond onwijs druk is, de bands enorm goed zijn en de sfeer klopt, komt een avond organiseren nog steeds niet in de buurt van de adrenaline die wordt veroorzaakt door zelf optreden. Het organiseren van een avond is vrij abstract, het echte werk gebeurt vooral vooraf. Dan zit ik zes tot acht uur achter mijn pc te e-mailen, daar komt weinig counter culture bij kijken."
Lees het het Subbacultcha! magazine op internet.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/leon-caren/mijn-kindamuzik-leon-caren/16918/
Meer Leon Caren op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/leon-caren
Deel dit artikel: