• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Laura Veirs is weinig onder de indruk van gemor

Ja, natuurlijk had Laura Veirs de kritische reacties op Year of meteors wel verwacht. Ja, deze cd is meer mainstream dan andere platen. En ja, ze zou nu liever door zonnig Amsterdam fietsen dan dit verplichte nummertje (het interview) te doen. Toch spraken we een kwartiertje met een dame die met veel aspecten van haar muziek heel bewust bezig is, maar niet met alles. “Ik heb niet voor meer toegankelijke songs gekozen, dat gebeurde gewoon.

Tekst: John Min

Publicatiedatum: 10 november 2005

Naast een aantal positieve kritieken (ze is de lieveling van Uncut), is er ook wat gemor over de nieuwste van Laura Veirs. Een flink aantal fans en recensenten zijn op een paar punten eensgezind: Year of meteors bevat te weinig uitblinkers, de flirt met mainstream poprock is ongelukkig gekozen en de cd ontspoort bijna door teveel niet-functionele of ronduit freaky electronica. Kortom, het album staat wel heel erg in de schaduw van het bejubelde Carbon Glacier. Laura lijkt evenwel niet erg onder de indruk.

Dus je hoort nu iedereen zeggen dat Carbon Glacier zo goed was?
Ja, vooral oudere journalisten hebben ernstige twijfels over dit album. Het jongere popjournaille vindt het wel prima. Maar wat maakt het uit? Ik doe waar ik zin heb. Dit album moest gemaakt worden en daarmee uit.

Waarom heb je gekozen voor meer toegankelijk songs op Year of meteors?
Ik heb er niet voor gekozen, het gebeurde gewoon. Ik schreef songs en een aantal daarvan bleek meer poppy te zijn geworden. Ik wist vooraf niet dat het zulke catchy songs zouden worden. Sommige mensen haten catchy. Maar ik vind het prima zo.

Zijn jullie niet te ver gegaan met die elektronische geluidjes?
Vind je dat? Nou, dat is dan jouw mening. Ik vind het precies goed natuurlijk, wat kan ik anders zeggen? Die geluiden lijken soms vreemd of bizar, maar het is zeker niet vreemd doen om het vreemd doen. We hebben over elk geluid echt goed nagedacht.

Waarom is producer Tucker Martine zo belangrijk?
Hij is in staat het beste uit mensen te halen, zonder dat het op werk gaat lijken. Daarnaast heeft hij een enorm goed oor en is hij heel precies. Meestal weet hij vrij vlot welke kant we met het album op moeten gaan. We houden vaak al snel zestien songs over. Die spelen we in en klaar zijn we, dit keer duurde dat drie weken.

Je trekt je ook niet zoveel van genres aan. Hoe heb je dat voor mekaar gekregen?
Ik heb het geleerd van mijn vrienden waar ik nu mee speel. Maar zelf ben ik ook geen type dat slechts geïnteresseerd is in één groep of één soort muziek. Ik zoek graag de randen van de genres op.

Hoe is de muziekcultuur in Seattle?
Enerzijds is er een dominante muziekcultuur die erg gefixeerd is op indierock. Aan de andere kant zijn er genoeg muzikanten die zich, net als ik, niets van genres aantrekken. Avant-garde, punk, rock, singer-songwriter, country, alles kan gemixt worden en dat wordt dan ook gedaan.

Waarom is dit album meer een groepsalbum dan een soloalbum?
Ik wilde op dit album een voller rockgeluid. Dus was de inbreng van de band groter dan op de akoestische albums. Ik heb overigens nooit het harde elektrische geluid afgezworen. Op de universiteit speelde ik in een punkband en Sonic Youth heb ik altijd erg tof gevonden, nog steeds trouwens, evenals andere bands die hard spelen, maar toch melodieus zijn.

Hoe verliep het schrijven van de songs ten opzichte van de vorige platen?
Als je de kunst van het liedjes schrijven met schilderkunst zou vergelijken, heeft deze cd meer weg van een aquarel met meerdere lagen kleuren over elkaar dan van een exacte pentekening. Ik gebruik vaak maar één serie van akkoorden die zich herhaalt. Daar worden dan de andere instrumenten op gestapeld. Verder vind ik de teksten veel beter, poëtisch veel interessanter ook.

Wat vind je zo mooi aan het viola- en vioolspel van Eyvind Kang?
Zijn toon en stijl zijn geweldig en ik wilde hem er nu ook graag bij hebben. Hij is een genie!

Maar soms wat onvoorspelbaar, zoals genieën soms zijn?
Ja, dat is hij zeker. Vorige week zou hij met ons spelen in New York. Op de avond van de show was er geen Eyvind te bekennen.

Vorig jaar zag ik een show in Haarlem. Vele songs werden vanaf de grond aan opgebouwd door lagen op elkaar te stapelen met korte live-samples. Heel spannend. Kunnen we dat tijdens deze tour ook verwachten?
Nee, het wordt nu meer een standaard rockshow, denk ik. De rol van de band is ook veel groter.

Wanneer wist je dat je geen geologe, maar singer-songwriter wilde zijn?
Dat is een geleidelijk proces geweest. Vanaf mijn negentiende jaar speel ik gitaar en ben ik bezig met het schrijven van songs. Na een jaar of vijf wist ik wel dat ik er echt in verder wilde.

Hoe was het om in het voorprogramma van Sufjan Stevens te staan?
Geweldig. Het is een hele aardige jongen. Voordeel is dat hij een breed publiek trekt en zijn publiek was wel geïnteresseerd in onze muziek. Dus dat was een goede kans voor ons.

Nog steeds zo´n hekel aan interviews, vooral zo vlak voor een optreden?
Wil je het eerlijke antwoord of het gewenste antwoord (Veirs lacht)? Leuk vind ik het niet. We doen nu acht landen in acht dagen, dat is gewoon zwaar. Ik sta nu gewoon even in de ‘hallo-ik-ben-hier-om-mijn-muziek-te-presenteren-stand’. Het hoort erbij.

http://www.kindamuzik.net/interview/laura-veirs/laura-veirs-is-weinig-onder-de-indruk-van-gemor/11143/
Meer Laura Veirs op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/laura-veirs