• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Lambchop: Humor ter overleving

Voorman Kurt Wagner is zoals we hem hebben leren kennen: de onafscheidelijke baseball cap, sigaretten rokend en rustig, bedachtzaam pratend. William, een van de gitaristen van de band, is vergeleken met Wagner een jonge hond- onrustig op de bank schuivend, van de hak op de tak springend. We hebben het uiteraard over de twee nieuwe albums AWCMON en NOYOUCMON. Vreemde titels, maar Kurt legt uit dat deze zijn vernoemd naar de schilderijen die op de hoesjes zijn afgebeeld. Net als bij de cd Nixon zijn deze gemaakt door zijn vriend Wayne White.

Tekst: Han Orsel

Publicatiedatum: 09 april 2004

Opeens twee albums uit, dat zie je niet vaak. Maar Lambchop is dan ook geen alledaagse band. Hoewel het in het rijtje van de alt.country acts geschaard wordt, bedrijven zij net zo makkelijk de soul. Ook de losse bezetting van minstens 10 man kom je niet vaak tegen. En dan nu hun zevende en achtste album AWCMON en NOYOUCMON. De basis hiervoor werd gelegd in de periode dat Wagner zich de taak had gesteld één song per dag te schrijven. Tussen de zomer van 2002 en de winter van 2003 hield Wagner zich hiermee bezig, het ene moment uiteraard met meer succes dan het andere moment. Een selectie van de hoge berg aan songs die deze periode heeft opgeleverd zijn terecht gekomen op de twee schijfjes. Ook in deze tijd werd Wagner benaderd om de muziek te schrijven voor een vertoning van de stomme film Sunrise uit 1927. Ook en aantal muziekstukken hiervan zijn op cd's terechtgekomen. Dit verklaart ook gelijk de aanwezigheid van de, voor Lambchop-begrippen, opvallend veel instrumentale nummers, waaronder 'Timothy B. Schmidt'. Kurt legt uit dat die titel eigenlijk niets te maken heeft met de zanger van Poco en de Eagles. Ze vonden het gewoon een mooie naam die goed bij het nummer paste.

KindaMuzik vraagt Kurt en William hoe het zit met hun populariteit in de USA en in Europa. Ze zeggen dat er in het thuisland wel "enclaves" zijn waar ze een flinke aanhang hebben, zoals in New York of San Francisco, maar dat de meeste fans toch in Europa zitten. Waarom kunnen ze eigenlijk ook niet zeggen. William denkt dat Europeanen wel iets hebben met iets "exotisch" als Lambchop. Zo krijgen de Britten van The Clientele, niet helemaal toevallig labelgenoten van Lambchop, meer aandacht in de USA dan in Europa.

De gevreesde term "americana" was nog niet gevallen in het gesprek, maar Wagner maakte al duidelijk dat ze daar toch echt niet bij willen horen. De verering van een man als Steve Earle gaat hem echt te ver. "Countrysterren als Johnny Paycheck of David Allen Coe, dat waren pas mannen. Die schoten nog wel 'ns een andere man neer als dat echt nodig was."
We praten over Nashille. Is de stad veel veranderd sinds Lambchop begon? Kurt vertelt dat Nashville meer en meer door de christian music business wordt overheerst. Mark zegt dat de allereerste reactie is van de mensen die voor het eerst in Nashville zijn: "Wat zijn hier veel kerken!"
Om in een dergelijke conservatieve stad te overleven moet je toch vooral een goed ontwikkeld gevoel voor humor hebben. Kurt: "You gotta have a sense of humor to survive." William voegt daar droogjes aan toe dat dat ook geldt voor het leven in het Amerika van George W. Bush.
Ondanks dat Nashville toch vooral "nice, quiet and conservative" is, zijn er nog genoeg eigenzinnige muzikanten actief. Muzikanten die in de begindagen van Lambchop ook al bezig waren met hun eigen ding. Zoals de mannen van band The Lone Official. Kurt is een fan van hun werk en noemde zelfs een nummer op AWCMON naar hen.

Kurt heeft enige tijd zijn baan als vloerenlegger op kunnen zeggen. Maar William en andere leden van de band hebben er altijd nog een fulltime baan bij. Zo werkt William in de bouw. En hij vindt die combinatie wel prettig. Het zorgt er voor dat je met beide benen op de grond blijft en je gaat nog eens met andere mensen om dan met muzikanten. Zolang William zijn werk en Lambchop kan blijven combineren, zou hij niets anders willen.

De heren kijken er naar uit om weer op tournee te gaan. Deze keer nemen ze echte strijkers mee. Het is altijd de wens van Kurt Wagner geweest om wat meer vrouwen bij de band te hebben. Maar voor één ding moet Wagner oppassen: hij heeft nog wel 'ns de neiging verliefd te worden op de vrouwen in de band. Het is 'm al eens gebeurd en als getrouwde man kan het niet nog eens gebeuren.

http://www.kindamuzik.net/interview/lambchop/lambchop-humor-ter-overleving/5637/
Meer Lambchop op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lambchop