• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Joe Goddard over Hot Chip, pophits en muziekobsessie

Met het nieuwe album In Our Heads vers van de pers heeft Hot Chip in zo'n tien jaar tijd een vaste plek in het dancepopspectrum veroverd. Waar veel soortgenoten langzaam in de vergetelheid raakten, heeft Hot Chip op haar platen tot nu toe niet of nauwelijks teleurgesteld. Hoewel mainstreamsucces of een doorbraak naar zalen groter dan Paradiso waarschijnlijk uit zal blijven. Waarom? KindaMuzik spreekt met medeoprichter Joe Goddard.

Tekst: Timo Koren

Publicatiedatum: 24 juni 2012

Excentrieker dan David Guetta
In de afgelopen jaren is er weinig aan het concept van Hot Chip veranderd. Ook het nieuwe album lijkt in de basis hetzelfde: gelaagde elektronische pop met ietwat melancholische teksten en een goed gevoel voor onverwachte melodieën. De groep lijkt haar plek in het popspectrum te hebben veroverd door aan dit recept vast te houden, en vernieuwingen slechts op kleine schaal te hebben laten plaatsvinden. Joe Goddard, het wat gezette, slaperig ogende bandlid van de groep, onderschrijft dat: "In wezen is onze muziek niet veranderd. We luisteren naar nieuwe dingen, heel veel zelfs. Dingen van Hessle Audio, sommige platen van Joy Orbison. Op een bepaalde manier dragen die platen bij aan het geluid van Hot Chip, maar in essentie blijft het op dancepop gericht."

Hij vervolgt: "Het belangrijkste is denk ik dat je integere muziek maakt. Je moet je natuurlijke instincten volgen en niet bewust iets construeren waarvan je verwacht dat het aan zal slaan. Dat is cynisch, Hot Chip is dat nooit geweest. Als we wilden, hadden we ook een David Guetta-achtig album kunnen schrijven. Maar onze muziek is wat eigenaardiger, excentrieker, muzikaal wat ingewikkelder en kent meer stijlwisselingen." Daarnaast wijst Goddard op het feit dat Hot Chip, veel meer dan een danceproject, altijd een popgroep is geweest. "We proberen zo goed mogelijke, oprechte nummers te schrijven. Ik hoop dat we daarmee iemand kunnen raken. Soms hechten mensen zich aan een nummer, in dat geval zullen ze er na een aantal jaar nog steeds naar luisteren. Bij dance is dat anders: als een nummer alleen maar dansbaar is, is het vaak na zes maanden weer vergeten."

Gevangen in muziek
Aan het maakproces van een Hot Chipplaat is niet veel veranderd: Goddard schrijft samen met collega-oprichter Alexis Taylor, veelal afzonderlijk van elkaar, de liedjes. In studiosessies krijgen deze demo's vervolgens in samenwerking met de rest van de band vorm. Het is voor het eerst dat het album voor het overgrote deel in de studio is opgenomen, voorheen werden er aan de demo's slechts nieuwe partijen toegevoegd. "Het klinkt veel professioneler. Sommige mensen houden van het gevoel van thuisopnames, die waarderen de lofi kwaliteit van iets. Maar voor mij is dat helemaal niet zo: op dit album is elk geluid met veel precisie in het geheel geplaatst. Het klinkt veel minder samengeperst, In Our Heads klinkt veel helderder dan ons eerdere werk."

In de manier waarop Goddard over met name het technische aspect praat, komt zijn buitengewone passie voor muziek goed naar voren. Op het tevens dit jaar verschenen album van The 2 Bears dat hij maakte met zijn vriend Raf Rundell, wordt tevens de zin "Some people say that music sets you free, but all my life the music has imprisoned me" gezongen. Daar zit helemaal geen negatieve klank aan, vindt Goddard. "Muziek is zo'n obsessie dat ik er niet uit kan ontsnappen. Maar het is niet de slechtste vorm van gevangenschap: ik ben er eigenlijk heel blij mee. Het neemt het grootste deel van mijn tijd in beslag. Soms denk ik wel: ik moet de aankomende jaren iets meer tijd voor andere dingen nemen. Ik zou mijn obsessie niet willen verliezen, maar ik zou het niet erg vinden het iets meer onder controle te hebben."

De zijprojecten
In 2011 scoorde Joe Goddard een kleine hit met het nummer 'Gabriel', een samenwerking met zangeres Valentina. Het kost hem, achteraf, weinig moeite het commerciële succes te verklaren: "Het heeft te maken met de zanglijn. Het is een nummer over verloren liefde. Toen Valentina het zong had ze wat keelproblemen, daardoor klinkt haar stem wat rauwer. Het is soulachtig, er spreekt verlangen uit die stem. Tegelijkertijd is het refrein vrij simpel en makkelijk te onthouden. Er zit iets in waarvan ik denk dat mensen ernaar op zoek zijn: iets dat echt is." Zou het mogelijk zijn voor Hot Chip om een dergelijke hit te produceren? "Dat zou vooral afhangen van Alexis. Hij heeft niet de neiging dergelijke grote popsongs te schrijven, nummers van Hot Chip zijn toch vaak vreemder en ongewoner."

Goddard is niet het enige bandlid met een zijproject. Alexis Taylor speelt in de band About Group, Al Doyle speelde bij LCD Soundsystem en formeerde New Build, en daarbuiten dj'en de meeste bandleden. "Die projecten zijn heel belangrijk voor het functioneren van Hot Chip. Het geeft je een uitlaatklep voor dingen die je graag wilt doen, maar die niet binnen de band passen. About Group is bijvoorbeeld veel meer gericht op experiment en improvisatie, een bepaald jazzgevoel waarvoor binnen Hot Chip geen ruimte is. Het zijn dat soort projecten die de band creatief houden, waardoor er ruimte is voor nieuwe ideeën binnen ons muzikale kader."

http://www.kindamuzik.net/interview/hot-chip/joe-goddard-over-hot-chip-pophits-en-muziekobsessie/23017/
Meer Hot Chip op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hot-chip