Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Recent verscheen in de Verenigde Staten de documentaire American Hardcore, over de opkomst van dit muziekgenre begin jaren tachtig. Daarin blijft de destijds woedende strijd tussen oost- en westkustbands niet onderbelicht. Inmiddels is die strijd alweer geruime tijd gestreden en hebben ook bands van de westkust zich een oostkustgeluid aangemeten, en omgekeerd natuurlijk.
Oost, west, thuis best
Geografische afkomst is dus in de hardcorewereld niet langer bepalend voor een bepaald type geluid. De 35-jarige Novinec weet er als oude rot in het vak alles van, al heeft hij een iets andere achtergrond. Hij begon – na de opkomst van hardcore in de periode van 1980 tot 1986 - in 1990 met de band Ringworm, een groep uit Cleveland, die zijn sporen in de hardcorewereld inmiddels meer dan verdiend heeft. Oost- of westkust? Geen van tweeën, want Cleveland ligt in het veilige midwesten. Novinec is bovendien muzikaal naast hardcore gevormd door thrash metal en liet zich daarbij allerminst verleiden om de kant van één bepaalde stroming te kiezen.
Novinec: “Ik heb nooit gekeken naar waar een band vandaan komt. In die tijd had je natuurlijk wel een verschil in geluid, maar ook in levensstijl. Er zijn echter geweldige bands aan beide kanten te vinden. En hoewel ik nooit onderscheid heb gemaakt, is het wel grappig om te zien hoe dingen zijn veranderd. Je hebt tegenwoordig bands als Terror en First Blood van de westkust, die echt hard zijn.”
Grondleggers
De eeuwige discussie over wie nu de grondleggers van de hardcore zijn en of het aan de oost- of westkust is ontstaan, voert Novinec liever niet. Bands als Sick of it all, Agnostic Front en Madball zijn echt oostkusthardcore, maar voor grondleggers moet je volgens hem toch echt terug naar het legendarische Minor Threat.
“Bij de westksuthardcore weet ik niet eens waar ik moet beginnen. Negative Approach is in mijn optiek zeker één van de voorvaderen van de hardcore. Zonder twijfel. Maar zij kwamen uit Detroit. Ach, het ligt er maar net aan hoe ver je terug wilt gaan in de tijd en wat je onder hardcore verstaat. Het is maar net hoe je het allemaal bekijkt.”
Anno 2006 speelt het verhaal oost versus west helemaal niet meer, aldus Novinec, en hij kan het weten, want met bands als Ringworm, Integrity, Terror en nu Hatebreed op zijn curriculum vitae zit hij er middenin.
“Ik denk dat het echt iets uit de jaren tachtig is. Er zijn zoveel bands die hardcore spelen momenteel. Veel meer dan vroeger. En ze komen werkelijk overal vandaan. Dat overschaduwt zo’n oost- versus westkustding.”
Het is voor Novinec dan ook een gemakkelijke overstap: van zijn voormalige band Terror (afkomstig van de westkust) naar zijn nieuwe thuishaven Hatebreed (oostkust). Qua schrijfstijl vergde het in ieder geval geen aanpassing, maar dat komt waarschijnlijk ook omdat Terror zich feitelijk van een typisch ooskustgeluid bedient. Novinec voelde zich dan ook direct thuis bij Hatebreed, niet in de laatste plaat omdat hij frontman Jamey Jasta en gitarist Sean Martin al een hele tijd kende.
“Ik ken Jamey al van voordat hij in Hatebreed zat. Sean ken ik al een jaar of tien. Ze hebben altijd gezegd dat ze me in de band wilden hebben, maar ik verwachtte niet dat dat ook zou gebeuren. Uiteindelijk kreeg ik het telefoontje dat ze weer een vijftal wilden worden. Ze vroegen alleen mij en verder niemand. Eén van de redenen waaromt ze mij in de band wilden, is voor wat ik geschreven heb voor Integrity. Die band is blijkbaar van grote invloed op ze geweest toen ze deze band begonnen. Voor mij is dat een meer dan een goede reden om Terror te verlaten. Ik wil graag deze soort muziek spelen en groter dan dit in deze scene kan dat niet. Terror is een goede band en en ze kunnen zeker zonder mij doorgaan. Ze zullen er niet onder lijden dat ik weg ben. Ik heb ook dat in overweging genomen voordat ik wegging.”
Het beste van jezelf
Deel uitmaken van misschien wel de allergrootste hardcoreband van het moment is natuurlijk niet niks en de heren lijken zich dondersgoed te realiseren wat voor status ze inmiddels hebben. Als je de titel van het nieuwe album tenminste letterlijk neemt: Supremacy.
Toch zit er een heel ander verhaal achter. Novinec licht het toe: “Sommige mensen denken dat we ermee bedoelen dat Hatebreed de beste band ooit is, maar zo leggen wij de titel niet uit. Je moet het vanuit een individueel standpunt zien en niet vanuit de band. Je moet het zien vanuit het standpunt van Jamey. Hij heeft veel veranderd in zijn leven. Hij is al een jaar nuchter en dat is wel eens anders geweest. Hij heeft er alles aan gedaan om een beter mens te worden. Een betere vader en zanger en een betere persoon in het algemeen. De boodschap is dus: ‘zorg dat je het beste van jezelf laat zien, want het is mooi om te leven’. Dat doet Jamey nu ook. Hij heeft een druk leven en is een bezige bij. Soms zie ik hem pas vijf minuten voordat ik het podium op ga. Dan komt hij met het vliegtuig weer ergens vandaan gevlogen of moet hij een interview gaan geven of nog naar huis om dingen te regelen met zijn platenlabel of voor zijn dochters. Maar Hatebreed is zijn nummer één, dus wij lijden er nooit onder.”
Geen ander leven
De band tourt dan ook volop en trekt van oost naar west. Het vijftal realiseert zich als geen ander dat je om je plaat te promoten vel moet spelen. Of, zoals Novinec het uitlegt, het een kan niet zonder het ander.
“Nee, je moet mensen laten zien wat je kunt of in huis hebt om ze de plaat te laten kopen. We zetten met zijn vijven een mooie show neer. Voor mij voelt dat als het beste van de wereld. Er is echt niets beter dan live spelen. Ik wil dit al sinds ik klein was. Met mijn tennisracket en geschminkte gezicht stond ik al luchtgitaar te spelen. Toch had ik nooit durven dromen dat ik ooit zou touren met een band die wereldwijd meer dan een miljoen platen heeft verkocht.”
Dat dat leven en vooral het touren niet voor iedereen is weggelegd, weet ook Novinec: “Vooral niet voor bands met wie het niet goed gaat. Als je dan thuis komt zonder geld is dat erg kloten, want je moet toch je rekeningen betalen. Ook dat heb ik meegemaakt. Ik wil echter geen ander leven willen. Ik heb een zoon en die woont bij zijn moeder in Hawaï, samen met zijn stiefvader. Alleen als hem iets zou overkomen, zou ik stoppen met Hatebreed. Hij is tijdens Ozzfest met ons mee op tour geweest en heeft daar een leuke tijd gehad, ook al is hij niet echt een headbanger. Hij heeft meer op met Star Wars. Maar vraag hem naar wat zijn favoriete bands zijn en hij antwoordt: Hatebreed, Ringworm, Integrity en Terror.”
http://www.kindamuzik.net/interview/hatebreed/hatebreed-de-strijd-tussen-oost-en-west-is-gestreden/14367/
Meer Hatebreed op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hatebreed
Deel dit artikel: