Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Je album op DJ Kicks is een zeer gevarieerde compilatie waarin soul en andere zwarte muziek als jazz en hiphop overvloeien in techno en minimal. Hoe kies je je platen en samples uit?
“Het zijn allemaal platen die ik gewoon heel erg goed vind en die voor mij een speciale betekenis hebben. Een echte filosofie zit er niet achter. Ik heb de compilatie op een verloren middag samengesteld en heb geprobeerd alles op zo’n manier in elkaar te mixen dat er iets ‘nieuws’ zou ontstaan. Ik hou van het creëren, niet van reproduceren of kopiëren. Mijn input moet iets toevoegen. Net als in mijn dj-sets hou ik ervan hiphop te draaien en die over te mixen in een freaky freejazz-plaat en dan weer over te gaan in een technoplaat. Ik speel erg eclectisch, maar wel met de bedoeling het dansbaar te houden.”
Je draait je platen over heel de wereld. Een maand geleden stond je in Tokio, Parijs en pas nog in Denemarken op Roskilde. Wat is het verschil tussen de dansscene in Europa en die in Azië?
“Er is niet echt een verschil. De mensen zijn overal erg enthousiast. Wat me wel opvalt is dat de scene in Europa zich meer heeft opgesplitst. In Tokio is die bijvoorbeeld veel massaler. Bovendien komt er veel goeds vandaan. Kijk bijvoorbeeld naar DJ Krush, die ook in Europa erg populair is.”
Vanwege je samplekunsten en abstracte beats ben je erg geliefd in de hiphopscene. Wat is het verband? Voel je je verwant?
“In zekere zin wel. Wat dat betreft verschilt mijn werkwijze weinig met die van een hiphopproducer. We maken beiden gebruik van samples en toveren die om tot een bruikbare beat. Al ben ik geen liefhebber van teksten of vocalen in mijn muziek. Niet omdat ik vocalen niet mooi vind, maar de betekenis van woorden en lyrics geven weer een andere toegevoegde waarde of sfeer aan een track, waardoor de taal van de muziek niet gehoord wordt. Ik hou het liever abstract, zo kan iedereen het op zijn manier interpreteren en beleven.”
Je hebt veel remixes gedaan, ruim veertig heb je er al op je naam staan. Onder andere voor Madlib, Radiohead, maar ook Black Sabbath en pas nog Jamie Lidell. Uiteenlopende bands met uiteenlopende stijlen. Doe je alles wat op je pad komt? Of sla je ook wel eens wat af?
“Nee, ik doe niet alles. Ondanks de grote verschillen moeten de muziek en de mensen erachter me wel liggen. Zo vond ik het enorm om Radiohead te remixen of Madlib. Dat zijn werken waar ik ook erg trots op ben. Zo ben ik bezig met een nieuw album, dat ik volgend jaar op het label Domino wil uitbrengen. Het wordt een compilatie met een aantal van mijn beste tracks en remixes, waaronder die van Mad Doom Project, Madlib en Radiohead.”
Je samenwerking met drummer en jazzveteraan Steve Reid (62), met wie je een paar maanden geleden The Exchange Sessions 1 & 2 (Domino) hebt gemaakt, is zeker gezien jullie leeftijdsverschil erg opvallend. Wat is het verhaal erachter?
“Ik leerde Steve Reid kennen via een kennis in Frankrijk. Ik wilde iets doen met live drums en zo werd ik in contact gebracht met hem. Zijn achtergrond en muziekkennis paste goed bij hetgeen ik met mijn muziek voor ogen had. Hij heeft natuurlijk vanwege zijn leeftijd alle ontwikkelingen in de muziek van dichtbij meegemaakt en ik kon daarom veel van hem leren. En wederzijds. Dat was voor mij een interessante ervaring. Het klikte goed, en zo is onze samenwerking eigenlijk ontstaan.”
Zijn er ook andere producers of muzikanten waar je graag eens een plaat mee zou willen maken?
“Niet direct. Al zijn er wel heel veel producers die ik enorm waardeer. Kijk naar Autechre of Aphex Twin. Hun benadering van de elektronische muziek is erg vernieuwend. Zij doen hun eigen ding en zoeken steeds weer naar nieuwe mogelijkheden: echte pioniers wat dat betreft. Er is immers zo veel te ontdekken… Zo heeft iedere muzikant of producer zijn eigen stijl en methode. Muziek maken is een proces. Als je samen serieus wil gaan produceren, moet dat wel klikken en een zekere meerwaarde hebben.”
Vandaar ook de keuze voor Autechres ‘Flutter’ op DJ Kicks?
“Onder andere. Het nummer werd gemaakt als antwoord op de Criminal Justice Bill, waardoor het een tijd geleden verboden was raves te houden of bijeenkomsten te organiseren waar dance of muziek met repeterende beats werden gedraaid. In de track ‘Flutter’ is geen enkele beat hetzelfde, maar dansbaar is het evenwel. Een geintje eigenlijk dus. Bovendien is het een duidelijk politiek statement en laat het goed zien hoe krachtig muziek kan zijn.”
Wat is jouw politieke statement?
“Ik ben wel politiek bewust, maar voer geen statement. Het is meer een boodschap die ik wil uitdragen met mijn muziek. Met mijn benadering probeer ik te laten zien dat die taal overal dezelfde is. Of het nou jazz is of hiphop, of techno of folk. Het is een taal die je moet kennen en leren te begrijpen en wanneer iedereen dat kan, zou de wereld er heel wat vrediger uitzien.”
Tot slot: jouw top drie op dit moment?
“Carl Craigs remix van ‘Delia Gonzales & Gavin Russom’ (DFA Records) is toch wel mijn favoriet, dan ‘Burial’ van de mysterieuze Burial op Kode9’s Hyperdub. En drie: Nelly Furtado met ‘Folklore’. Heel het album vind ik eigenlijk erg oké, al was het alleen maar omdat de producer Timbaland toch wel een van mijn favorieten is. Hij is net als Aphex Twin erg fris en vernieuwend, maar ook zeer krachtig. Dat inspireert me.”
http://www.kindamuzik.net/interview/four-tet/four-tet-ik-wil-cre-ren-niet-kopi-ren/13402/
Meer Four Tet op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/four-tet
Deel dit artikel: