• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Feeder wil de boel in vuur en vlam zetten

De laatste avond van een tour is altijd iets bijzonders. Zo ook deze avond in de Melkweg. Feeder sluit een succesvolle Europese rondtrip af na weer helemaal teruggekeerd te zijn met het prima Renegades. En een nieuwe plaat ligt alweer op de planken. KindaMuzik spreekt met zanger Grant Nicholas over de ups en downs van de band en het nieuwgevonden elan.

Tekst: Niels Steeghs

Beeld: Niels Steeghs

Publicatiedatum: 25 november 2010

Veel tijd heeft de blonde vocalist vandaag niet. Tien minuten voor en tien minuten na de bevlogen klinkende soundcheck. Ondanks dat gegeven en een verwoede zoektocht naar een opener en glazen in de kleedruimte, neemt Grant Nicholas tussendoor ruim de tijd voor uitgebreide antwoorden. Hij is enthousiast over de shows tot dusver. "We zijn een tijdje weggeweest en nu proberen we dingen weer vanaf de wortels op te bouwen. Het doel is ons publiek weer in vuur en vlam te zetten en tot dusver werkt dat behoorlijk goed!"

Roerige tijd
Feeder hoef je niets te vertellen over turbulente periodes. Nicholas en bassist Taka Hirose beleefden een behoorlijk lastige tijd na de zelfverkozen dood van drummer Jon Lee. Dat had ook zijn weerslag op de thematiek van diverse albums. Ondanks dat is stoppen nooit een optie geweest. "Het is erg moeilijk te stoppen met doen wat je echt leuk vindt. Ik vind het heerlijk om nummers te schrijven voor Feeder. Ooit stop ik, maar ik zal altijd nummers blijven schrijven. En ik denk dat ik nog wat betere songs in me heb voordat ik er echt mee kap. Op deze manier zie ik Feeder nog wel vijf tot tien jaar doorgaan. Zodra ik te oud word voor Feeder ga ik waarschijnlijk schrijven en produceren. Op dit moment voel ik me nog erg gelukkig en jeugdig en hopelijk zijn mensen het daarmee eens als ze de show zien. Er zit nog zo veel energie en een erg goede chemie in deze band."

Ook het hebben van kinderen is volgens de frontman geen beletsel om het roerige leven van een muzikant te leiden. "Vergis je niet, als muzikant heb je heel veel tijd voor je kinderen als je niet op tournee bent. Meer dan iemand die een baan van negen tof vijf heeft. Overdag ben ik gewoon thuis om weer aan de volgende plaat te schrijven. De kinderen zijn drie en vijf. Mijn dochter vindt het prachtig. Ze kan ook al echt een beetje begrijpen wat ik doe. De kinderen hebben zelf ook best muzikaal talent, dus wie weet treden ze nog ooit in mijn voetstappen."

Terug naar de basis
Met Renegades keert Feeder terug bij het geluid dat jaren geleden hun handelsmerk was. De kenmerkende harde, puntige nummers. Nicholas: "Die terugkeer naar dat geluid, dat gebeurde gewoon. Ik had niet echt iets te bewijzen. Dit album klinkt als het resultaat van een trio. De set is ook vooral gebaseerd op de nummers van het nieuwe album. We willen mensen laten horen waar we nu voor staan. En er komt nog meer aan, want we hadden al genoeg materiaal voor twee albums. Dit is nog maar de eerste helft. Met die nieuwe plaat wachten we nog eventjes omdat we nu dit album nog aan het promoten zijn. Op de volgende komt misschien nog net iets commerciëler spul te staan, maar wel nog steeds met veel gitaren."

Feeder is echter ook in een ander opzicht terug bij het fundament. Er is geen platencontract meer. Dat biedt vrijheid. "De muziektrends volgen we niet echt. We zijn consequent hard aan het werk om een grote fanbasis te bouwen. Renegades begon als de naam van ons zijproject, waarmee we in piepkleine zalen in Groot-Brittannië dingen zijn gaan proberen. De titel kwam van het liedje. We hebben nu echt ons hart gevolgd. En het leuke is dat we heel veel jonge mensen bij de shows krijgen die het tof vinden wat we doen."

In het nieuwe nummer 'Call Out' zingt Nicholas herhaaldelijk en vol zelfvertrouwen: "If you wanna hear this song, you just call out our name". Daarover vertelt de veertiger: "Het punt daarvan is dat we in Groot-Brittannië een erg vocaal publiek hebben dat graag meezingt. Ondanks dat we best een harde band zijn, hoor je ze er soms gewoon bovenuit zingen. Voor mij is op de radio gedraaid worden belangrijk, maar een goed livepubliek is minstens zo belangrijk. Vandaar dat ik ook daarna zing: 'You can't take that away'. Dit is een heerlijke plaat om mee te toeren. Het is rock, het is simpel en iedereen doet goed mee. Het grootste verschil met vorige albums is ook wel dat de teksten minder persoonlijk zijn en meer observerend."

Chemie
Nicholas noemde het al eerder in het gesprek. De chemie. Die is voor hem erg belangrijk binnen de band. En die geldt nu weer helemaal. "De chemie is iets lastigs, zeker in een kleine band. Mark (Richardson, NS), de drummer, en ik hadden niet zo'n goede klik als we hadden moeten hebben. Hij speelt nu weer voor Skunk Anansie. In feite verliet hij de band niet, hij ging gewoon voor beide bands. Maar dat kon ik niet accepteren. Dat zou op een gegeven moment een probleem gaan worden als de bands op hetzelfde moment zouden gaan toeren. Hij wilde zijn opties openhouden. Nu heeft Karl Brazil ongeveer negentig procent van het album ingespeeld. Hij heeft ook de Britse tour met ons gedaan, maar speelt ook nog voor James Blunt." Lachend zegt Nicholas: "Dit is dus de eerste echte rockband waarin hij speelt. James Blunt biedt hem een jaar lang werkgarantie. Dat kunnen wij niet. Hij speelt nog steeds met ons. Daarom hebben we nu Damon Wilson bij ons, ook een erg goede drummer."

Gevraagd naar hoe hij hoopt dat Feeder later herinnerd zal worden als band, komt de zanger al vrij snel en gedecideerd met een antwoord. "Er is niet echt iemand anders die doet wat wij doen. Oké, het is indierock of grungy. Maar wij zijn begonnen met spelen rond dezelfde tijd als Nirvana. We zijn drie of vier jaar ouder dan de Foo Fighters. We worden wel eens vergeleken met ze. Het is wel ongeveer eenzelfde formule met aanstekelijke nummers en gitaren. Daar houden we van. Ik hoop dat we de geschiedenis ingaan als een fucking good rock band. Dat is wat we altijd wilden zijn. We hoefden niet zo nodig de coolste gasten ter wereld te zijn. Ik denk dat we voor een rockband interessant zijn, diverser dan de Foo Fighters. Ik vind ze fantastisch, maar ze zijn echt puur een rockband, hebben niet echt nummers zoals bijvoorbeeld ' Feeling A Moment'. Dat is waarschijnlijk ook waarom we nog steeds aan de gang zijn."

http://www.kindamuzik.net/interview/feeder/feeder-wil-de-boel-in-vuur-en-vlam-zetten/20944/
Meer Feeder op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/feeder