Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
“Weet je, ik ben nu eenmaal een old school rockster, die zijn manager als loopjongetje gebruikt. Eigenlijk ben ik gestopt met drugs. Ik ben zelfs tien maanden geleden gestopt met drinken, maar als ik zoiets saais doe als een persdag dan moet ik gewoon wat roken om mijn hoofd leeg te krijgen. En daarbij ben ik verdomme in Amsterdam en dus moet ik wel een beetje van die prachtige nederwiet uitproberen.”
Ach joh, het maakt mij niet uit. Daarbij ben je een toerist en wietroken is hier verplicht voor toeristen. Zonder dollen, dat staat zelfs in de Nederlandse wet. Als je als toerist niets gebruikt dan schoppen we je het land uit en mag je nooit meer terugkomen.
“Oh, jullie douane heeft zeker een geheime scanner in iedereens paspoort geplakt die afgaat als je niets hebt gerookt. Voert de douane je dan gelijk af naar een klein kamertje waar zeven joints klaarliggen waar je dan verplicht drie hijsjes van moet nemen? Of kom je het land niet meer uit en is het dan juist speciaal voor jou alleen verboden geworden om ooit nog iets te roken, hahaha?”
Zoiets. Je kan wel stellen dat je een levendige fantasie hebt.
“Absoluut, toen ik een jaar of vier, vijf was had ik verschrikkelijke nachtmerries. Soms liepen er allerlei creaturen door mijn kamer of zwommen er de hele nacht visjes om me heen. Ik was gewoon een gestoord kind, dat regelmatig schreeuwend wakker werd en vervolgens tegen muren knalde en van trappen afsprong. Mijn ouders werden er gek van. Ik was een bijzonder kind. Gelukkig zat ik op honkbal. Wat was ik daar dol op. Ik had ook zo’n leuk blauw uniformpje, maar zoals Tom Petty ooit zo mooi zei: “Baseball is no rock ‘n’ roll.” Honkbal wordt op den duur saai, zeker als je meisjes en muziek ontdekt.”
Welke muziek ontdekte je?
“Bob Dylan en later toen ik veertien was en met drugs in aanraking kwam Velvet Underground, The Stooges en Modern Lovers. Die rustige, titelloze, derde plaat van Velvet Underground heeft mijn hart gestolen. Ken je die plaat? Nee?” Dando pakt zijn gitaar, stemt het en begint loepzuiver te zingen. “Jesus help me find my proper place, help me in my weakness, cos I’m falling out of grace.” Mooi he, het is zo’n dramatisch nummer en natuurlijk is het ironisch bedoeld, hahaha.” En vrolijk zingt Dando verder dat hij het licht begint te zien en ik vertel hem dat ik een mooie toekomst voor hem zie als kerkzanger, mocht zijn carrière als rockster ooit definitief mislukken. “Sorry hoor, maar ik moet vanavond spelen en dus moet ik even repeteren. Ik ben opgewonden over vanavond. Je zal zien dat het vanavond dus helemaal niets wordt. Ach, wat zeur ik nu: het wordt vanavond gewoon leuk. Ik ben blij dat ik weer speel.”
Zie jij Baby I’m Bored als je comeback?
“Volgens mij moet ik eerst veel platen verkopen, wil ik echt weer terug zijn. Grapje. Ja, ik ben absoluut weer terug. Ik ga de komende drie jaar de wereld rondtoeren, meer platen maken en nog meer toeren. Daarna stop ik weer voor zeven jaar om kinderen te maken met mijn mooie, lieve vrouw.”
Nu je het over je vrouw hebt. Zij prijkt op de voorkant van de hoes, maar op een fansite vragen mensen zich af of jij dat niet zelf bent en roepen ze dat je er weer erg goed uitziet. Waarom zijn mensen zo geobsedeerd door jouw uiterlijk?
“Ik weet het. Mijn vrouw lijkt op mij op die hoes. Haar haar zit daar hetzelfde als mijn haar altijd zat. Dat hebben we ook expres gedaan om die geobsedeerde fans te jennen. Mijn foto staat op de binnenhoes. Nee, het is geen jeugdfoto. Iedereen zegt dat ik daarop veertien jaar en stoned lijk, maar ik ben gewoon dronken op die foto. Die foto is in 1999 genomen tijdens de vliegreis naar Egypte. Mijn vrouws achternaam is Moses en ik moest Mozes gewoon terugvoeren naar Egypte.” En gelijk toont Dando allerlei vakantiekiekjes en wat pornografische tekeningen die hij daar heeft opgedaan, maar gelukkig vertelt hij ook vrolijk door. “Mijn vrouw krijgt wel helemaal de creeps van die fans. Ze is zelf een fotomodel en is dus wel wat gewend, maar ze is zeker niet gewend aan die rare muziekfans. Ze is zo grappig. Ze ziet al mijn concerten en naloop vertelt ze me regelmatig verhalen over wat haar nu weer is overkomen. Zo is ze eens een concert lang lastiggevallen door een of andere kerel die van haar wilde weten hoe het is om met mij samen te leven. Erg grappig om te horen. Nu houd ik ook wel van grappige verhalen. Je moet nu eenmaal de humor van dingen in blijven zien, zeker als je mijn beroep hebt.”
http://www.kindamuzik.net/interview/evan-dando/evan-dando-ik-ben-nu-eenmaal-een-old-school-rockster/3120/
Meer Evan Dando op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/evan-dando
Deel dit artikel: