• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Delsin Records gaat niet meer kneuterig

Delsin Records, Nederlands grootste vinger in de mondiale technopoel, is toe aan haar derde levensfase. En dat terwijl het leek alsof het label met de compilatie Delsin II zojuist deel twee was binnengestapt. Verwarring alom. Marsel van der Wielen, die samen met zijn twee katten het Delsinhoofdkwartier bestiert, legt uit wat er precies aan de hand is. Al snapt hij er zelf soms ook niks van.

Tekst: Christiaan de Wit

Publicatiedatum: 06 juli 2009

Hoewel Delsin geen introductie behoeft, doet KindaMuzik het stiekem toch. Sinds Van der Wielen Delsin in 1996 oprichtte is het label, naast Djax-Up-Beats en Clone, verworden tot een van de belangrijkste drie Nederlandse labels voor elektronische muziek. Waar Djax en Clone uitblonken in respectievelijk acid en electro, doet Delsin dat in melodieuze techno met een knipoog naar Detroit en het Engeland van de vroege jaren negentig. Terwijl de dansvloer tijdens de eerste jaren nauwelijks een factor was op de gemiddelde Delsinrelease, wordt het label tegenwoordig wereldwijd bejubeld door dj's van het grootste kaliber: van Steve Bug tot Josh Wink en van Derrick May tot Ellen Allien.

Een terugblik op de dip
Eerst maar eens terug de tijd in dan: de vermeende Delsindip rond 2005. Wat is daarvan waar en voor welke geruchten zijn de paparazzi verantwoordelijk? Van der Wielen: "De albums van Dribs en 154 (ook wel bekend als Newworldaquarium) die ik in 2004 uitbracht verkochten allebei minder dan verwacht. Daardoor kwam ik zelf in een soort dip terecht. Het leek alsof er geen markt meer was voor mooie, experimentele muziek. Daarop bedacht ik dat ik een stuk conceptueler te werk moest gaan. Het meer puristisch op techno en electro georiënteerde verzamelalbum Planet Delsin en de groots aangepakte dansavonden in 11 maakten deel uit van die strategie."

"Voor die tijd had ik het idee dat mensen mijn releases gewoon moesten kopen omdat ze goed waren, los van hun effect op de dansvloer. Dat ideaal heb ik rond 2005 laten varen. Als het geld niet te verdienen valt met het verkopen van platen, dan maar met het geven van feesten, dacht ik. Mensen blijven toch uitgaan. Iedereen hebben we gehad in 11: Laurent Garnier, Carl Craig, Stacey Pullen, noem maar op."

Opnieuw tijd voor bezinning
"Nu ik terugkijk op al die avonden denk ik: vaak was het leuk, maar soms vroeg ik me ook af waar ik mee bezig was. Al die feesten in 11 waren ook zonder mij wel uitverkocht. Waar is de duidelijke connectie met Delsin als ik zo'n grote dj met een carrière buiten het label om boek? Daarom ga ik me vanaf nu weer grotendeels richten op het uitbrengen van muziek waar ik helemaal achter sta."

"Bovendien ben ik er nu achtergekomen dat de tegenvallende verkoop van die paar albums in 2004 geen illustratie was van een neergaande trend in de populariteit van moeilijkere elektronische muziek in het algemeen. Sterker: de bestverkopende artiesten op Delsin - Newworldaquarium en Redshape - zijn nu niet bepaald het meest geschikt voor de dansvloer. Toen Newworldaquariums album The Dead Bears (op Delsins zusterlabel NWAQ, KM) ineens heel goed verkocht dacht ik: huh, wat is dit nou?, maar tegelijkertijd wist ik: de tijden zijn opnieuw veranderd."

Lekker weer platenbaas
Langzaam lijkt Van der Wielen dus toe te groeien naar zijn ideale droombaan. "Ik zal af en toe feesten blijven organiseren, maar Delsin is en blijft vooral een platenlabel. De organisatie daarvan ben ik nu verder aan het professionaliseren. Vroeger gingen sommige dingen wat kneuterig. Zo liet ik artiesten soms zelf het artwork organiseren terwijl ze daar de ballen verstand van hadden, haha. Nu houd ik dat strak in de hand."

Daarnaast heeft Van der Wielen inmiddels een duidelijke visie op relaties met artiesten: "Met een nieuwe artiest bouw ik graag een band op. Ik steek er energie in qua promotie en dan verwacht ik ook een zekere mate van toewijding richting Delsin vanuit de artiest. Ik eis geen complete exclusiviteit, maar ik heb wel graag de eerste keus met betrekking tot het uitbrengen van nieuwe tracks. Rondhoeren is volgens mij ook niet goed voor de artiest zelf. Je moet niet te veel willen uitbrengen."

Balil
Na van alles geprobeerd te hebben zit Van der Wielen er nu toch min of meer warmpjes bij. Het kwartje is gevallen. "Uiteindelijk gaat het me om het uitbrengen van goede elektronische muziek voor liefhebbers. Ik wil me daarom weer meer gaan toeleggen op het uitbrengen van 4-track-ep's en albums. Ik wil naast nieuwe muziek ook bijzondere klassiekers opnieuw gaan uitbrengen. Dat heb ik al gedaan met tracks van Dan Curtin en nu ben ik Anthony "Shake" Shakir en Ed Handley (van het aan The Black Dog gelinkte Balil, KM) hard aan de mouw aan het trekken. Het staat allemaal nog op losse schroeven, maar van die laatste heb ik een 10 inch op het oog met daarop twee tracks van het klassieke album Bytes uit 1993. Of dat nou gaat lukken of niet, er gaat op Delsin weer meer ruimte komen voor experiment. In essentie zie ik Delsin - net als bijvoorbeeld Mo Wax en Warp indertijd - als een genreoverschrijdend label."

http://www.kindamuzik.net/interview/delsin/delsin-records-gaat-niet-meer-kneuterig/18852/
Meer Delsin op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/delsin