• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Death Cab For Cutie slaat zijn vleugels uit

Deze maand keert Death Cab For Cutie terug naar de Benelux voor optredens in Paradiso en op Rock Werchter. In maart waren ze al even in Nederland voor een optreden in een uitverkochte Melkweg. Voorafgaand aan het optreden sprak bassist Nick Harmer in een bovenkamertje van het poppodium over de ontwikkeling van zijn band, hun transfer naar een groter label en hun laatste album, Plans.

Tekst: Thijs Zilverberg

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 23 juni 2006

Niet dat alle nummers hetzelfde zijn, maar er is duidelijk een samenhang tussen de tracks op Plans. Was dat de bedoeling?
“Niet echt. Je hebt wel gelijk, er zit een soort van flow in het album. Dat is toevallig zo ontstaan. Het is niet zo dat we een concept in ons hoofd hadden of iets dergelijks. Toen we begonnen met opnemen bleken sommige nummers goed bij elkaar te passen. In de studio ontstonden ook min of meer bij toeval mooie overgangen tussen de verschillende nummers. Het is meer een soort van gelukkige bijkomstigheid, dan dat we echt als wetenschappers hebben zitten proberen om alles maar zo goed mogelijk bij elkaar aan te laten sluiten.”

Het thema van Transatlanticism was, zoals de titel al min of meer suggereert, afstand. Dan gaat Plans vast over...
“De toekomst, ja. Transatlanticism ontstond in een tijd waarin we veel tourden en dus veel van huis waren. Dan is het logisch dat dat de muziek en de teksten beïnvloedt. Nu is dat weer gebeurd. Plans zien we een beetje als een tussenalbum, in de positieve zin van het woord. We zijn overgestapt van een independent label naar een major (van Barsuk naar Atlantic, TZ), de bekendheid van de band groeit; kortom er verandert nog al wat. We zijn dus erg bezig geweest met nadenken over onze volgende stappen, onze toekomst. Dan neem je die houding weer mee naar je persoonlijke leven en dat resulteert dan weer in nieuwe nummers over dat onderwerp. Dus hoewel we ook hier van tevoren geen vast thema voor de plaat in ons hoofd hadden, is dat zo toch boven komen drijven.”

Je noemt Plans een tussenalbum. Heb je enig idee waar jullie naartoe gaan?
“Dat is het grappige, dat weten we dus niet. Het is net als van de middelbare school afkomen en gaan studeren. Je weet dat je een belangrijke fase van je leven ingaat, maar wat de komende drie jaar precies gaan brengen, blijft een raadsel. Dat is ook één van de redenen om van label te veranderen. Natuurlijk kun je veilig tot je dertigste bij je ouders blijven wonen, maar het is veel spannender om gewoon eens in het diepe te springen. Dat risico nemen is de enige manier om je te ontwikkelen als mens.”

In hoeverre heeft de overstap naar een grotere platenmaatschappij het album beïnvloed?
“Verrassend genoeg niet eens zoveel. We zijn nog steeds dezelfde band als vijf jaar geleden. Alleen hebben we nu wat meer geld tot onze beschikking. Dus betere apparatuur, meer mensen, meer pers, meer van alles eigenlijk. The numbers are bigger. Eén van onze belangrijkste, zo niet dé belangrijkste voorwaarde om bij Atlantic te tekenen, was dat we de volledige eindverantwoordelijkheid behielden over onze albums. Als er ook maar één regeltje in het contract had gestaan dat daarmee in strijd was geweest, dan waren we nooit met ze in zee gegaan. Dan waren we gewoon lekker bij Barsuk gebleven. Dat was het mooie aan onze situatie: we hoefden niet per se naar een ander label en er lag dus totaal geen druk bij ons om snel ergens onderdak te vinden. We zaten bij Barsuk ook goed en volgens mij zullen we daar altijd welkom blijven. We wilden alleen zelf eens kijken hoe het zou gaan als we bij een platenmaatschappij gingen zitten die net even wat meer geld in de promotie kan steken. Waar er meer in ons album zou worden geïnvesteerd, zowel in de distributie als het opnameproces.”

Het hogere budget heeft duidelijk gewerkt. Plans werd in Amerika alleen al in de eerste week na de release 90.000 keer verkocht. Waar halen jullie de motivatie vandaan om Europa ook nog eens te veroveren?
“Het gaat niet zozeer om de ene markt of de andere. Wij denken, nou ja... we hopen in ieder geval dat onze muziek aanslaat op meerdere plaatsen in de wereld. Dan is het ook leuk als onze fans hier ons ook eens in het echt kunnen zien. We zien het als een mooie gelegenheid om muziek te kunnen maken voor de mensen die ons waarderen. Wat is er nou leuker dan dat? Het is hier in Europa ook lekker afwisselend, hier zit je om de dag weer in een ander land.”

Plans is opgenomen op 48 sporen. Dat is toch wel opmerkelijk voor een bandje dat zijn eerste album op cassette uitbracht.
“Zoals we altijd hebben gedaan met de band, hebben we de apparatuur gebruikt die aanwezig was. In de vroege jaren was dat niet veel, nee. Chris (Walla, gitarist en producer) had een 8-track-recorder en een heel klein mengpaneel. Dat was hoe we onze albums maakten. We hadden toen wel gigantische bedragen kunnen uitgeven om in een vreemde studio onze muziek op te nemen, maar dan loop je het risico dat je een eindproduct krijgt dat overhaast is gemaakt. Er is een soort van driehoek die geldt voor alle vormen van creatieve kunst, en vooral ook voor muziek: snel, goedkoop, en goed. Daarvan kun je er eigenlijk maar twee combineren. Als je iets snel en goed wilt doen, zal het je aardig wat gaan kosten, enzovoort. Wij hebben zeker toen we net begonnen vaak gekozen voor de goedkoopste oplossing. We gebruikten wat we konden betalen. Het is ook heel geleidelijk gegaan. We begonnen met acht sporen, daarna werden het er zestien, bij Transatlanticism 32 en nu dan 48.”

Tot nu toe heeft Ben (Gibbard, zanger/gitarist) vrijwel alle nummers geschreven, waarna de band ermee aan de slag ging. Blijft dat zo bij de volgende plaat?
“Waarschijnlijk wel. Zo komen we nu eenmaal aan ons beste materiaal. Ben steekt een hoop tijd in het opnemen van demo’tjes en hij schrijft ook alle teksten. Het gaat de ene keer alleen weer heel anders dan de andere keer. Soms komt hij aan met een compleet nummer, waar verder weinig aan veranderd hoeft te worden. Dan hoeven we eigenlijk alleen de verschillende partijen te bedenken. Soms heeft hij ook maar een klein stukje, een ideetje voor een refrein of een los bruggetje dat misschien wel ergens gebruikt kan worden. Daar werken we dan met zijn allen aan, totdat er ook daar een albumwaardig liedje uitkomt.”

Wanneer kunnen we de opvolger van Plans verwachten?
“De rest van dit jaar is volledig volgepland met touren, optredens en andere verplichtingen. In januari zullen we dan wel even een maandje rust nemen. Ik in ieder geval wel, haha. Daarna moeten we maar eens de koppen bij elkaar steken en kijken of we wat ideeën hebben voor een nieuw album.”

http://www.kindamuzik.net/interview/death-cab-for-cutie/death-cab-for-cutie-slaat-zijn-vleugels-uit/13235/
Meer Death Cab For Cutie op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/death-cab-for-cutie