• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Death Cab for Cutie gaat te werk als een stel schilders

De zevende schijf van de Canadese indiepopband Death Cab for Cutie draagt de titel Codes and Keys en gaat wederom een andere richting op dan al het voorgaande. Producer en bandlid Chris Walla gunde de gitaren ditmaal minder speelruimte, en de ritmesectie des te meer. We spreken drummer Jason McGerr over shows, het album en hoe het is om een producer als bandlid te hebben.

Tekst: Lisa de Jongh

Publicatiedatum: 24 juli 2011

Al bij de eerste tonen van Codes and Keys valt op dat de band een bijna broedend geluid vol spanning probeert te produceren, waarbij de gitaar niet langer centraal staat. Enkel de goed ontvangen single ‘You Are a Tourist’ lijkt gebouwd te zijn rond een gitaarriff. McGerr: "Ieder album is voor ons een nieuw hoofdstuk. Transatlanticism was gitaargericht, Plans had meer piano en Codes and Keys heeft meer samples en synthesizers."

Aparte klank
Producer en bandlid Chris Walla had ook ditmaal de touwtjes in handen. "Chris dwong ons bijna om op een bepaalde manier te spelen, en op bepaalde instrumenten. Het woord ‘traditioneel’ stond niet in zijn woordenboek. Alles moest net een tikkeltje anders. Ik bouwde mijn drumpartijen bijvoorbeeld op met heel veel lagen, elektronische geluiden en effecten. Ook hebben we een vreemd Japans keyboard gebruikt, dat ergens in een hoek lag. Het had een heel aparte klank, precies het geluid dat Chris zocht."

McGerr vertelt dat het fijn is om een bandlid als producer te hebben. "We zijn gezegend met Chris als producer. Hij kent ons door en door, en wij vertrouwen hem honderd procent. Soms denken we ‘Wat is hier nu weer de bedoeling van?’ als hij weer iets uitspookt, maar dan vertrouwen we hem gewoon. Als je terugkijkt in de muziekgeschiedenis, zijn er weinig bands die een bandlid als producer hebben. Nou ja, misschien Led Zeppelin, en ik weet dat Bright Eyes daar ook mee bezig is."

Voor het eerst zocht Walla hulp bij het mixen, en wel in de vorm van de bekende mixer Alan Moulder (My Bloody Valentine, Smashing Pumpkins). McGerr: "Ik was blij met Alan. Chris is een prima mixer, maar vooral bij albums van andere bands. Op Codes and Keys mixte hij de eerste twee tracks, en die vind ik zelf ook het beste. Maar Moulder wist de andere songs ook erg goed te mixen, met een zekere afstand van het materiaal. Chris heeft daar soms moeite mee, omdat hij zo betrokken is met de band."

Kritisch
Death Cab for Cutie nam de tijd voor Codes and Keys. Plans nam zes weken in beslag, Narrow Stairs twee maanden, en Codes and Keys ruim tien maanden. McGerr: "Dat komt doordat we in zo'n zes verschillende studio's hebben opgenomen, in vijf verschillende steden. Die verschillende omgevingen hadden ook echt invloed op de nummers. Daarbij waren we allemaal erg kritisch. Op dit punt in onze carrière hebben we onze beste en favoriete geluiden wel gevonden, maar het was lastig om daar enkele van te selecteren."

"Een studio maakt het mogelijk om te doen wat je wil. Je hebt ruimte, een groot arsenaal aan instrumenten en mensen om je heen met verstand van zaken. Ik vergelijk het altijd met schilders: zij kiezen niet zomaar een kleur en maken niet zomaar een beweging. Er gaan altijd vele gedachten en afwegingen aan vooraf. Zo werkt dat ook voor ons als we een album opnemen. Daarom gaat het steeds meer tijd kosten."

Melkweg
Eind juni speelde Death Cab for Cutie in de Melkweg om het album te promoten. McGerr: "De Melkweg is een van onze favoriete zalen op het Europese vasteland. We komen er graag terug!" McGerr geeft aan dat de band het liefst speelt voor een soort magisch bezoekersaantal: "Op de een of andere manier voelen we ons het best voor een publiek van vierduizend tot vijfduizend man. Minder voelt wat krapjes, en groter voelt weer onpersoonlijk."

Zo speelde de band in Amerika een tour met Foo Fighters, met bij elk optreden meer dan vijftigduizend man publiek. "Dan weet je niet eens voor wie je speelt, en voor wie je het allemaal doet. Het is dan afstandelijk en onpersoonlijk, al is het wel iedere keer een geweldige ervaring. Dan speel ik liever voor zaaltjes waar we de bezoekers nog in de ogen kunnen aankijken. Festivals zijn sowieso niet echt voor ons weggelegd, we spelen liever in donkere ruimtes."

Lowlands wordt het dus in ieder geval niet, maar dat de Melkweg zo hoog op het lijstje staat, is altijd goed om te weten. McGerr: "Het verbaasde me ook hoe goed de nieuwe nummers daar werden ontvangen. Soms speel je nieuw materiaal live, en dan krijg je nauwelijks een reactie, heel pijnlijk. Maar dit album lijkt goed aan te slaan. Toch spelen we liever een mix van oud materiaal. Dat zou ik als bezoeker ook het leukst vinden. En met zeven albums op je naam, is dat ook je plicht, vind ik."

Bovenste foto door Autumn de Wilde
Onderste foto door Peter Ellenby

http://www.kindamuzik.net/interview/death-cab-for-cutie/death-cab-for-cutie-gaat-te-werk-als-een-stel-schilders/21868/
Meer Death Cab For Cutie op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/death-cab-for-cutie