• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

CLOUD NOTHINGS VRAAGT HET PUBLIEK NOOIT OM MEE TE KLAPPEN.

De jonge indiegaragerockers van Cloud Nothings brachten eerder dit jaar het veelgeprezen Attack on Memory uit. De Amerikaanse broekies moeten nog flink wennen aan het artiestenleven. Nog niet zo lang geleden zat muzikaal genie Dylan Baldi nog op zijn zolderkamertje. "Ik had nooit hoge verwachtingen van dit project. Tot ik opeens telefoontjes kreeg van blogs, labels en boekers. Ik moest optreden maar had nog niet eens een band om me heen."

Tekst: Lisa de Jongh

Publicatiedatum: 26 oktober 2012

Toen Baldi het nieuws kreeg dat zijn MySpacebandje Cloud Nothings opeens was geboekt voor een show in New York, moest hij nog op zoek naar een band. Hij vroeg eerst zijn beste vrienden, waaronder TJ Duke, die daarvoor nog nooit in een band had gespeeld. "Dylan belde me op of ik bas wilde spelen in zijn band. Ik had dat nog nooit gedaan en het leek me wel lachen, eigenlijk. Dus zei ik ja." Na de eerste paar optredens is het balletje echt gaan rollen voor Cloud Nothings. Het album Attack on Memory is opgenomen met de veelgevraagde producer Steve Albini, bekend van zijn werk met Nirvana, PJ Harvey en Manic Street Preachers. Zowel Baldi als Duke blijven daar echter vrij nuchter onder.

"Steve Albini is een goede vent, hij is alleen erg druk. Als je hem belt moet hij een gaatje vinden in een schema waarin al vijftig bands staan. Geen wonder ook dat hij maar kort de tijd heeft voor iedere band", vertelt Baldi. "Wij hebben, denk ik, vier dagen met hem opgenomen." Maar in die korte periode heeft hij een grote invloed op het album van Cloud Nothings. Duke vertelt: "Steve weet wat hij wil, en wij wisten dat niet. Door hem hebben we een duidelijker beeld gekregen van het album dat we aan het maken waren. Hij zegt het ook heel eerlijk als hij iets niet mooi vindt. Er is simpelweg niet genoeg tijd om daar omheen te draaien."

Uniek
Het rauwe en gruizige album Attack on Memory wordt nu meegenomen op tour. De shows van Cloud Nothings kenmerken zich doorgaans door verschillende fases in de set: van korte, heftige nummers tot lang uitgesponnen geïmproviseerde jams en dan weer melodieuze en krachtige rocknummers. Baldi: "Ik geniet ervan om te experimenteren op het podium. Ik vind het belangrijk dat iedere show uniek is. We kijken vaak af bij andere bands om te zien hoe zij een show interessant houden. Laatst zagen we Swans op Primavera, en ik was erg onder de indruk. Dat was een concert dat van begin tot einde klopte, met geen een saai moment. We zijn nog lang niet op dat niveau, maar willen graag zo goed worden als Swans."

\ Vervolgens delen Baldi en Duke enkele do's en don'ts voor een goede liveshow met KindaMuzik. Baldi: "Ik vind het verschrikkelijk als bands het publiek mee laten klappen. Het wordt dan een toneelstukje. Maar je bent toch geen acteur? Je bent een muzikant. Als het publiek wil klappen, dan klapt het wel. We zouden het publiek echt nooit vragen om dat te doen", lacht hij. Duke vult aan: "Soms bedanken we het publiek wel voor zijn komst, en dat menen we ook. Maar verder doen we niet aan interactie tijdens liveshows. Ik vind het een beetje kinderachtig." Baldi vervolgt: "En soms gaan bands compleet de mist in met lichtshows. Dan komen er lasers en felle lichten bij kijken terwijl er rustige muziek wordt gespeeld. Zo kan ik toch niets zien van de show?" lacht hij.

Opofferen
De twee afgevaardigden van Cloud Nothings mogen dan een helder beeld hebben van de perfecte liveshow, zelf zijn ze nog onzeker over hun eigen concert. "Ik weet niet of we het goed doen", zegt Baldi twijfelachtig. "Maar we mogen in steeds grotere zalen spelen, dus ik denk het wel." Duke: "En dat is fijn om te weten. We hebben in korte tijd toch hard gewerkt om te komen waar we nu zijn, en daar gaan we gewoon mee door. Ik heb mijn school niet voor niets opgezegd, denk ik altijd." Baldi geniet van die gedachte en zegt tegen zijn bandgenoot: "Ik heb juist het gevoel dat ik niet zoveel heb moeten opofferen voor dit beroep. Ik had weinig te verliezen, misschien is dat het wel. En ik merk nu dat ik toch wel heimwee krijg naar mijn huis, familie en vrienden. Binnenkort zijn we een weekje thuis, en daar kijk ik stiekem wel naar uit."

Cloud Nothings speelt op het London Calling Festival, dat plaatsvindt op 2 en 3 november in Paradiso.

Foto's door Gemma Harris

http://www.kindamuzik.net/interview/cloud-nothings/cloud-nothings-we-zouden-het-publiek-nooit-vragen-om-mee-te-klappen/23331/
Meer Cloud Nothings op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cloud-nothings