• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Cloud Nothings moeten het vanaf nu anders gaan doen

In 2009 was Cloud Nothings slechts een naam waaronder Dylan Baldi in zijn eentje energieke popliedjes op MySpace plaatste. Tegenwoordig is het een alom gewaardeerde band die bovendien plotsklaps de overstap van powerpop naar lawaaierige, grimmige indierock maakte. Anno 2014 wordt er dus flink uitgekeken naar de vierde plaat, Here and Nowhere Else. Aan de andere kant van de skypelijn zit Dylan, nog altijd even verbaasd over zijn succes.

Tekst: Niels Waarlo

Publicatiedatum: 31 maart 2014

Opvallend is dat het meeste succes pas kwam bij het derde album, Attack on Memory (2012), waarop een veel ontoegankelijker en duisterder geluid te horen is dan voorheen. Geregeld passeren zowel muren van gitaarherrie als vocalen die uitmonden in regelrecht geschreeuw. Toch wist de plaat een behoorlijke hype aan te zwengelen. "Ik denk dat het er vooral mee te maken heeft dat de band bij dat project ook meespeelde tijdens het opnemen. Op de eerste twee platen deed ik zelf alle instrumenten. Ze klinken wel prima, maar zodra de anderen meededen werd het allemaal pas echt goed. Ik denk dat dit een grote invloed had op de ontvangst van de plaat. Het succes verbaasde me wel, ik verwachtte niet meer aandacht dan we al hadden. Het was heel onverwacht dat het allemaal zo groot werd."

Die bandleden, drummer Jayson Gerycz en bassist TJ Duke, werden er in eerste instantie slechts bijgehaald omdat Dylan gevraagd werd om op te treden. Inmiddels zijn ze echter essentieel voor de muziek. "De manier waarop de drummer en de bassist spelen, verandert het geluid van een nummer. Onze drummer is veel beter in drummen dan ik, alles wat hij doet maakt de song tien keer zo goed. Ik schrijf de nummers, ga er dan mee naar de rest en dan geven we ze samen vorm." Cloud Nothings is daarmee verre van het eenmansproject dat het ooit was, het is daadwerkelijk een groep geworden. "Vroeger was het meer solo, maar nu is het echt een samenwerkingsproces. Het voelt ook beter om een band te zijn dan om het in je eentje te doen. Dat is ook maar eenzaam", legt hij op vriendelijke toon uit.

Positief
De ingeslagen weg bevalt duidelijk, want de opvolger, Here and Nowhere Else, borduurt voort op het heftige geluid en is zelfs nog net een tikkeltje zwaarder. Het grote verschil is dat Cloud Nothings ten tijde van de voorganger nog sterk zoekende was, terwijl de groep voor deze veel meer gefocust was. "Het is een volwassener album geworden, zeker in tekstueel opzicht. Maar ook muzikaal bevat het veel meer lagen en is het simpelweg beter uitgedacht dan Attack on Memory," zegt Dylan er zelf over. Ondanks de sound meent hij dat het allemaal niet zo donker is als het lijkt. "Het gaat over comfortabel zijn met jezelf, waar je ook bent, en uitvinden wie je bent. Een zin als "Life gets boring / It fades away" is nogal duister, maar gaat er ook over dat je je leven ten volle benut. Al met al vind ik de toon eerder positief dan negatief. Daar blijkt ook weer uit dat het volwassener is."

Andere sound
Waarom überhaupt overgaan van powerpop naar herrie? Het antwoord is vrij simpel: de oude sound begon Dylan te vervelen. Of er dan een kans is dat met deze sound hetzelfde kan gebeuren? "Jazeker, zelfs op dit moment weet ik niet precies wat ik op het volgende album wil neerzetten. Ik merk nu al dat ik niet zoveel ideeën meer heb voor het type nummers dat ik maak, dus ik vermoed dat de volgende plaat behoorlijk anders moet worden. Ik denk er constant over na, maar wat het precies wordt, weet ik echt nog niet."

We kunnen dus een andere sound verwachten, maar niet ten koste van alles. Chaos, dat is er zeker, evenals het gebruik van schreeuwen. "Dat voelt beter: als ik gewoon zou zingen zou er echt iets verkeerd zijn", vertelt Dylan over dat laatste. Verder blijkt bij navraag (hardcore) punk een belangrijke invloed. Ondanks dit alles zal een goed geschreven rockliedje altijd bij Cloud Nothings blijven horen."Hoe gek ik ook ben op het maken van herrie, ik hou nog altijd ontzettend veel van een 'liedje'. Uiteindelijk is dat toch wel mijn favoriete deel van muziek. Er zullen dus altijd echte liedjes in mijn creaties zitten. Aan de andere kant, wie weet is het volgende album toch weer compleet anders..."

Foto's uit het archief en zijn gemaakt door Frederik Noordhuis.

http://www.kindamuzik.net/interview/cloud-nothings/cloud-nothings-moeten-het-vanaf-nu-anders-gaan-doen/24865/
Meer Cloud Nothings op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cloud-nothings