• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Michael Jackson en Nashville doorgelicht door Eef Barzelay van Clem Snide

Het is een tropisch warm in Utrecht. Clem Snide zal die avond optreden in Ekko en voorman Eef Barzelay wil wel wat tijd vrijmaken voor een gesprekje met KindaMuzik.

Tekst: Han Orsel

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 26 augustus 2005

Eef is net terug uit Groot-Brittannië, waar hij optrad met Ben Folds. “Dat was een goede combinatie: het publiek dat voor Ben kwam, stond ook erg open voor onze muziek.” We vragen Eef hoe hij het leven op tournee beleeft. “Het gewone leven gaat een beetje op één niveau door, op tournee heb je diepe dalen en hoge pieken. Bovendien heb ik tegenwoordig een vrouw en kind thuis en dan is het lastig om lang van huis te zijn. Ik krijg dan van die vervelende telefoontjes van mijn vrouw die vraagt wanneer ik weer eens thuiskom. Maar goed, dat had ze kunnen weten toen ze met een muzikant trouwde.”

Nashville
Een jaar geleden verhuisde Eef van New York naar Nashville. New York heeft altijd een stempel gedrukt op de muziek van Clem Snide. Wat gaat er muzikaal veranderen nu Eef naar Nashville is verhuisd? “Nashville is een volledig andere omgeving. Ik heb nu bijvoorbeeld een oefenruimte aan huis en dat had ik in New York niet.”
Opvallend is de aanwezigheid van muzikanten als Paul Burch en Tony Crow op End of Love, het nieuwste album van Clem Snide. Paul Burch was en Tony Crow is lid van Lambchop, de band uit Nashville.
“Voor End of Love wilde ik gewoon wat andere dingen proberen en wilde ik werken met muzikanten uit Nashville. En ik ben bovendien een fan van Lambchop. Voor iedere Clem Snide-plaat nodigen we weer andere muzikanten uit en nu ik in Nashville woon, heb ik hen uitgenodigd. Ik ben redelijk makkelijk in dat opzicht.”

Band of soloproject
Dat brengt ons al snel naar de volgende vraag: is Clem Snide een band of is het Eef Barzelay met wat ingehuurde krachten? “Clem Snide is altijd een soort collectief geweest”, zegt Eef. “Ik ben en blijf de centrale figuur en per plaat of tour vraag ik muzikanten om met me mee te spelen. End of Love zie ik eigenlijk als een soloplaat. Soft Spot, de voorganger van End of Love, was meer een bandplaat. Ik werk wel liever met een vaste band en dat wil ik in de toekomst ook meer gaan doen. Ik vind namelijk dat dat ook betere platen oplevert.”

Dark and sexy
End of Love kwam begin dit jaar uit; ondertussen is Eef al druk bezig met een nieuwe plaat. Dat album moet zeker radicaler worden dan End of Love. “Ik heb de nummers al geschreven en nu ben ik aan het denken wat de sfeer van de muziek moet worden.” ‘Dark and sexy’, dat is volgens Eef de beste omschrijving voor de sfeer van de nieuwe plaat. Zodra Eef een album heeft afgerond, is hij het zat en luistert hij er ook niet meer naar. “Natuurlijk spelen we met Clem Snide live de nummers van onze platen, maar dat is anders. Dat is een leuke manier om die songs te herontdekken.”
“Ik moet bekennen dat het schrijven van songs in de loop der jaren makkelijker is geworden. Ik schrijf tegenwoordig veel, maar gooi ook veel weg. In de beginperiode van Clem Snide voelde het schrijven aan als een worsteling. Daar stond wel tegenover dat ik dan heel tevreden was als die worsteling ook een mooi resultaat opleverde.”

Tunesische nacht
Uit de teksten van Eef blijkt zijn fascinatie voor mensen als Corey Feldman en Bob Crane. Dit zijn geen namen die in Nederland en België erg bekend zijn, maar Feldman en Crane waren bekende en geliefde acteurs die ten onder gingen voor het oog van miljoenen tv-kijkers. Crane werd vermoord en de ware toedracht is nog altijd onbekend; kindsterretje Feldman verspeelde de sympathie van het publiek door heroïnebezit en een relatie met een pornoster. “Ik ben vooral gefascineerd door het proces waarbij mensen hun idool eerst bijna als een god bewonderen en diezelfde mensen vervolgens het idool weer tot op de grond afbranden”, zo verklaart Barzeley die fascinatie.
Dan kun je natuurlijk niet om Michael Jackson heen. “Dat klopt, Michael heeft eigenlijk hetzelfde meegemaakt. Maar ik heb meer affiniteit met Crane en Feldman omdat dat verhalen uit mijn jeugd zijn. Uit een periode waarin die verhalen nog echt indruk op me maakten. Ik sluit wel niet uit dat ik ooit nog een nummer over Jackson schrijf.”
Tot slot willen we van Eef Barzelay weten naar welke muziek hij vaak luistert. Het kost hem duidelijk moeite de vraag te beantwoorden, maar uiteindelijk schiet het hem te binnen: A Night in Tunesia van Art Blakey en de Jazz Messengers. “Een klassieke jazzplaat die ik toevallig ergens tegenkwam. En natuurlijk luister ik veel naar Songs for Silverman, de cd die Ben Folds me gaf toen ik met hem op tournee was.“

http://www.kindamuzik.net/interview/clem-snide/michael-jackson-en-nashville-doorgelicht-door-eef-barzelay-van-clem-snide/10352/
Meer Clem Snide op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/clem-snide