• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Charles Bradley: soulzanger en Godswonder

Deze soulzanger is 62 jaar oud maar zijn carrière begint net. Charles Bradleys debuutplaat No Time for Dreaming zet de wereld in vuur en vlam. Zijn optredens zijn adembenemende belevenissen, zoals die ene essentiële ervaring in Alaska dat voor Bradley zelf was. Deze zomer is het fenomeen op North Sea Jazz en andere grote Europese festivals te zien.

Tekst: Ronald Besemer

Beeld: Renate Beense

Publicatiedatum: 19 juni 2011

Charles Bradley is een en al hartelijkheid. Openhartig vertelt hij over zijn afkomst en Florida en het wonder van zijn nieuwe carrière in Brooklyn, New York. Jarenlang knoopt hij de eindjes aan elkaar met allerlei kleine baantjes en optredens als een nagenoeg perfecte imitatie van James Brown.

Waar soul vandaan komt
"Op mijn veertiende zag ik James Brown in het echt", zegt Bradley. "Mijn zus nam me mee naar een optreden van hem in het Apollo theater in New York. Met van die sterke lampen van beide kanten van het podium. James gleed zo'n beetje het podium op. 'Wat is dat?', vroeg ik me af. Meteen wist ik dat ik dat ook wilde. Ik heb hem daarna altijd gevolgd. Hoewel Otis Redding, Barry White, Sam Cooke en Marvin Gaye ook belangrijk voor mij waren. Ik heb nagedacht over waar de soul vandaan komt. Van pijn natuurlijk die aan je hoofd zeurt. En alles wat je verborgen houdt in jezelf, maar als je een microfoon krijgt, hemeltje lief, dan moet het eruit."

"In mijn stadje in Florida kon ik niet uitdrukken wat ik werkelijk voelde, omdat ik zwart was. Het was de tijd van segregatie. In de kerk kon dat wel, zeker in de baptistische kerken. Daar gooide je alles eruit. Niemand keek daar van op. Zo lang je je maar niet in het openbaar zo uitdrukte. Dus vond je mij in de kerk. Daar liggen mijn roots. Nog steeds is de kerk een broedplaats. Ik zou je er graag mee naartoe nemen. Alle zangers van wie ik houd komen uit de kerk. Niet alleen James Brown, maar ook Tyrone Davis, Otis Redding en Michael Jackson. Zij zijn allemaal weg. Overleden. Het voelt alsof ik de laatste van die reeks soulzangers ben.

Vlammenzee
Zich volmondig uitspreken is wat Bradley nu kan doen. Hij geniet van die vrijheid en zijn boodschap komt hard aan. "The world is going up in flames. Jazeker. De laatste zes, zeven jaar verliezen hardwerkende mensen hun huizen. Iedereen raakt alles kwijt. Werk, huizen, gezinnen. De opvang komt handen tekort. Sommige mensen raken aan de drugs, omdat ze er niet meer tegen kunnen. Ik snap dat. Ik heb het zelf ook allemaal achter de rug. Ben alleen nooit aan de hard drugs geraakt, omdat ik als de dood ben voor naalden. Maar ik zeg het zo vaak: 'Brother, don't do this to yourself.'"

Lost muziek iets op, is de vraag. "Absoluut", zegt Bradley. Maar de zanger heeft wel een ruimer perspectief: "God kijkt mee. Ik geloof in God. Mijn ervaring in het leven heeft tot het geloof geleid. Ik wil dat aan niemand opdringen, maar het ligt muurvast onder alles wat ik doe." Waarna Bradley vertelt hoe zowel zijn lichamelijke als spirituele redding ooit verliep.

Alaska
"Luister, ik ben naar Alaska geweest en ben daar van een berg afgerold. Mijn leven flitste aan me voorbij. Ik zag niets anders dan trompetten en blazers. Ik was daar om mijn dromen na te jagen en had er een baantje. Op een dag volgde ik een stel gelukzoekers naar boven. En toen vond ik God. Ik hoorde een stem in mijn hart: 'What side of the mountain are you gonna come down?' Ik keek om mee heen en het was pikzwart. Wist ik veel welke kant ik van de berg af moest." Bradley duikt ineens op de grond en doet voor hoe hij op handen en voeten de berg afdaalde. "Kijk, zo ging ik de berg af… Met dit ene been achterwaarts en dan dat andere ook. Zie je, kijk zo. Toen gleed ik weg, man. Ik kwam in modder of zoiets terecht en raakte in paniek. Er blies een wind in mijn gezicht, een bear cage [slang voor tornado - KindaMuzik]. Ik moest snel weg komen. Na een paar uurtjes kwam ik bij een meer. Daar ben ik omheen gelopen. Daar was een zandweggetje dat ik volgde tot ik weer op de hoofdweg kwam. Toen ik terug was zei mijn baas: 'Young man you don't know how blessed you are'. Ik was toen 23 of 24."

Mirakel
Het is een mirakel dat hij leeft en weer zo actief is. Bradley: "Door die ervaring die ik je vertelde, geloof ik dat ik een wonderkind ben. Ik had allang onder de grond moeten liggen, met alles wat ik heb meegemaakt. Er moet gewoon een superieure macht zijn. Mensen maken mooie dingen van de grondstoffen die de aarde hen aanreikt, maar de grondstoffen in de aarde komen van God. Dus mensen: claim deze wereld niet. Met heel mijn hart en respect geloof ik in God. Zonder hem was ik corrupt en onbetrouwbaar. Wat ik nu doe, is mijn liefde aan hem tonen. Verdorie, hij heeft het maar mooi mogelijk gemaakt dat ik hier ben en kan optreden voor jullie."

Is Charles Bradley zelf een wonder? "Ik dank God, de Vader in de hemel. En ik bedank jou, dat God je gezonden heeft om hier te zijn. Er moet gewoon iets zijn wat je hierheen heeft gestuurd. Nu ik hier ben, moet ik dus wel iets goed doen in dit leven."

http://www.kindamuzik.net/interview/charles-bradley/charles-bradley-soulzanger-en-godswonder/21743/
Meer Charles Bradley op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/charles-bradley