• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Volwassen worden met de Arctic Monkeys

Met Humbug bewezen de Arctic Monkeys dat één van de meest terechte Britse hypes van de afgelopen paar jaar volwassen is geworden. KindaMuzik spreekt met bassist Nick O'Malley en drummer Matthew Helders in Amsterdam. Over muzikale ontwikkeling, hun onderlinge band en de rol van Josh Homme.

Tekst: Harm-Jan Zondag

Publicatiedatum: 01 december 2009

De band trekt de hele wereld over, maar echt vermoeiend wordt het toeren niet. O'Malley: "Ik hou er echt van, het is één van de leuke dingen die het spelen in een band met zich meebrengt." Op basis van de ietwat statische act van het viertal zou je dat niet altijd zeggen, maar Helders vermaakt zich wel degelijk op het podium. "Het komt zelden voor dat ik het niet naar mijn zin heb. Er is ook niet veel om over te praten met het publiek. Een goede show neerzetten is veel belangrijker."

Het feit dat ze de hele dag met elkaar opgescheept zitten zorgt volgens de expressieve drummer nauwelijks voor problemen en ruzie krijgen ze niet. "Ik denk dat we wel weten hoe we dat kunnen voorkomen. De band is niet de enige reden dat we bij elkaar zijn. Er is altijd wel iets te doen. Muziek luisteren, stompzinnige youtubefilmpjes bekijken, tafeltennissen. Dat laatste doen we de hele dag, dankzij de tournee zijn we er een stuk beter in geworden. In 2012 doen we mee aan de Olympische Spelen."

Carrièreswitch
Aan zijprojecten geen gebrek dus, maar alleen die van zanger Alex Turner zijn van muzikale aard. Toch is O'Malley niet bang dat hij ooit de Arctic Monkeys achter zich zal laten om alleen verder te gaan, zoals zoveel andere getalenteerde frontmannen. "Weet je, zelfs als dat zou gebeuren, dan zou dat niet het einde van onze vriendschap betekenen. Op dit moment is er geen reden voor hem om zoiets te doen. Bovendien is er altijd ruimte voor iedereen om iets anders te doen. Als Alex dat voor een paar jaar wil, zouden we nog steeds samen blijven spelen. Het is fijn om de tijd te hebben iets anders te doen, met een schone lei te beginnen. Als je dan terugkomt voelt het weer fris en opwindend. Ik heb liever dat het zo gaat, dan wanneer we zouden zeggen dat niemand iets anders mag doen. Het zou een beetje als een gevangenis voelen." Of hij zelf met andere projecten bezig is? Aarzelend: "Nee, maar ik zou wel wat willen doen.. in de toekomst misschien."

Helders kan zich wel iets voorstellen bij een carrièreswitch. "Ik zou iets met fotografie doen. Klinkt nogal voor de hand liggend als je in een band zit, maar ik denk dat ik het leuk zou vinden. Exposeren, misschien een boek uitbrengen. Ook O'Malley zou het graag artistiek houden: "Iets met moderne kunst, of slager. Of misschien allebei: een moderne kunst-slager." Volgens Helders kan hij echter beter kooivechter worden. "Het verdient goed!"

Josh Homme
Voor de opnames van Humbug doken de Arctic Monkeys de studio in met muzikale duizendpoot Josh Homme, vooral bekend als zanger van Queens of the Stone Age. Die samenwerking beviel goed. "Het is een heel grappige man", aldus Helders. O'Malley: Hij is erg aardig. Eerst dacht ik dat het beangstigend zou zijn, maar het was een geneugte om met hem samen te werken. Hij is duidelijk erg goed in wat hij doet, erg getalenteerd en muzikaal."

Mede dankzij hem klinkt het laatste album broeieriger en donkerder dan hun eerdere werk. "De liedjes waren voor het grootste deel al geschreven, maar hij heeft de manier waarop ze klinken zeker beïnvloed", zegt Helders. "Hij heeft ons de ogen geopend voor dingen die we anders misschien niet gedaan zouden hebben. We hebben een ontwikkeling doorgemaakt."

"We luisterden ook veel naar Black Sabbath, Roky Erickson, Creedence Clearwater Revival, Ratatat en Jimi Hendrix. Hendrix was een gitarist, maar hij had ook een geweldige ritmesectie. Daar hebben we nu toch wat diepgaander naar geluisterd dan de eerste keer dat we het hoorden."

Volwassen worden
Deze ontwikkeling klinkt ook door in de geslaagde cover van het duistere 'Red Right Hand', een nummer van Nick Cave. "Nick Cave is fantastisch. Alex las de tekst en wilde dit nummer spelen." O'Malley: "Hij is zeker een grote held, waarschijnlijk staat hij in de top vijf van de coolste mannen op deze planeet. Die misschien wel bestaat uit vijf keer Nick Cave." Alhoewel, Jesse Hughes, zanger van de Eagles of Death Metal zou er ook in kunnen staan. Deze band speelt in het voorprogramma van de Arctic Monkeys en ze kwamen hem tegen in de woestijn, bij de studio van Josh Homme. "Ze hebben een geweldige show. Als je een slechte dag hebt en je ziet de Eagles spelen, moet je wel glimlachen en zeggen: 'hé, zo klote is het eigenlijk niet!'"

Sinds debuut Whatever People Say I Am, That's What I'm Not is er veel gebeurd. De band is niet alleen muzikaal gegroeid, de leden zijn zelf ook meer volwassen geworden en nemen hun werk serieus. O'Malley: "Toen ik zestien was ben ik wel door de fase van wiet roken heengegaan. Nu doe ik het zelden meer. Veel drinken voor de show doe ik ook niet meer, je wilt geen slechte show spelen." Maar toch ligt het bij Helders anders dan bij de gemiddelde twintiger. "Soms voel ik me minder volwassen dan anderen, omdat ik niet 'normaal' ben. Sommige van onze vrienden hebben carrières, zijn getrouwd, hebben kinderen..."

Dat zal bij deze Arctic Monkeys nog wel even duren. Aan het einde van de persdag lijken de jongens opgelucht dat de verplichtingen er weer op zitten. Kunnen ze tenminste weer tafeltennissen.

http://www.kindamuzik.net/interview/arctic-monkeys/volwassen-worden-met-de-arctic-monkeys/19521/
Meer Arctic Monkeys op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/arctic-monkeys