• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

De marteling en inspiratie van Trail of Dead

De heren van …And You Will Know Us by the Trail of Dead hebben een balsturige reputatie. Ook de eerste afspraak voor een interview met frontman Conrad Keely ging niet door: hij was het vergeten. Te druk met het maken van nieuwe muziek. Maar uiteindelijk komt het allemaal goed en een week later belt hij vanuit een zonnig Brooklyn alsnog naar KindaMuzik om te spreken over hun nieuwe album, inspiratie en de creatieve krachten achter het universum.

Tekst: Harm-Jan Zondag

Publicatiedatum: 23 maart 2009

Volgens het persbericht bij The Century of Self zou de band met deze plaat 'teruggaan naar hun roots', maar dat betekent volgens Keely geen terugkeer naar het furieuze geluid van hun titelloze debuutplaat en Madonna. "Nee, we keren nooit terug. We kijken altijd vooruit. Ik heb gewerkt met oude ideeën die ik weer vergeten was. Het schrijven van een album is voor mij het verzamelen van ideeën en gedachte-experimenten. Al die experimenten vinden hun weg naar de liedjes. In dat opzicht verwijst dit album naar mijzelf."

Onafhankelijkheid
In 2007 brak de band met hun toenmalige label Interscope, wegens een 'gebrek aan ondersteuning'. Dit was een hele opluchting en heeft het laatste album op een positieve manier beïnvloed, aldus Keely. "De mensen waar we nu mee werken geloven in wat we doen en proberen ons niet te pushen, het is niet meer muziek voor de commercie, maar music for the sake of music. Voor mensen van een platenmaatschappij is het maken van winst belangrijk, niet kunst. We deden in muzikaal opzicht nooit iets met hun mening, maar moesten hun input wel tolereren. Ja, we hebben een probleem met autoriteit en die irritatie zijn we nu kwijt."

Wat anarchistische trekjes en een punk-attitude zijn de band dus niet vreemd en volgens Keely is dat vanzelfsprekend: "Kan je werkelijk anders zijn dan zó als je een artistieke visie hebt? Iedereen die een artistieke ambitie volgt is zo. We doen het niet zomaar en moeten trouw blijven aan wat wij vinden en voelen. Het was dus een logische stap voor ons om onafhankelijkheid te zoeken."

Pijnlijke zoektocht naar puurheid
"Op onze laatste twee albums waren we erg minutieus bezig, we probeerden alles perfect te doen. We leerden veel over digitaal opnemen en waren daar erg mee bezig. Dit keer hebben we het andersom gedaan: we hebben eerst een liveopname gemaakt en zijn daar mee verder gegaan. Het is weer een stap in je leerproces."

"Eerlijk gezegd hou ik van geen één van onze albums. Op elke plaat staan dingen waar ik wel tevreden over ben en ik hou van ze als pogingen om iets te bereiken, maar ik denk dat ze allemaal niet voldoen aan onze verwachtingen. Stuk voor stuk. Ze waren allemaal erg moeilijk om te maken, pijnlijk om te schrijven en ze zijn allemaal problematisch op hun eigen manier. Een serieuze schrijffase is behoorlijk intens en niet iets waar ik naar uitkijk. Het is martelend."

"Een album is de ruwste vorm van onze muziek. De puurste vorm van de muziek zal altijd in ons hoofd blijven en we zullen er nooit in slagen dat er perfect uit te krijgen, alhoewel we er live absoluut dichter bij in de buurt komen. Ik denk dat het te abstract is om weer te geven op een materieel niveau. Maar ik waardeer wat onze albums zijn in het opzicht dat het een reis voor ons is. Geen enkele stap had gezet kunnen worden zonder de vorige. Dit nieuwe album kon niet bestaan zonder het vorige."

Politiek en spiritualiteit
Worlds Apart en So Divided waren behoorlijk politiek getinte albums, maar op The Century of Self lijkt deze factor minder prominent aanwezig, ten gunste van meer abstracte thema's.

"Op een persoonlijk niveau ben ik nu meer politiek bewust dan ik ooit ben geweest. Maar dat komt niet zo naar voren op dit album, omdat het meer focust op metafysica en spiritualiteit dan op de fysieke, politieke problemen van deze wereld.

Ik zal ook altijd een componist zijn die schrijft over bewustzijn. Ik heb niet per se een hekel aan wat er gebeurt; het is gewoon erg moeilijk om het te accepteren. Maar het is mijn plicht om het te accepteren, want het is allemaal het werk van mijn soort: de mensheid. En dus het werk van de natuur."

De spirituele beleving van Keely is nauw verbonden met de manier waarop zijn inspiratieproces werkt. "Mijn stiefvader was een dominee in een kerk die los staat van denominaties. Hij bestudeerde zowel oosterse als westerse filosofie, de lessen van Christus, Boeddha, Mohammed en de Bhagavad Gita. Een heel universele kijk op religie en spiritualiteit. Religies zijn niet per se een antwoord op alle vragen, het is meer een troost voor bepaalde mensen. Ik ben zelf erg toegewijd aan de wetenschap. Ik geloof dat de openbaringen van de wetenschap, van de macro- en microfysica, een soort venster zijn naar de geest van het goddelijke, van God."

"Het is moeilijk om muzikant of kunstenaar te zijn en níét in deze creatieve kracht, deze energie te geloven. Veel songwriters geloven dat de liedjes ergens anders vandaan komen en dat zij slechts een kanaal zijn. Igor Stravinsky zei dat hij 'het vat waardoor The Rite of Spring vloeit' was. Hij componeerde het stuk niet, het vloeide door hem heen; hij was het medium."

"Er zit dus een geweldige creatieve energie achter dit hele universum. Maar om deze vast te pinnen op een bepaald religieus dogma of een denominatie is een belediging ervan. Het goddelijke moet namelijk zo groot zijn dat het onze bevatting te boven gaat. Het enige wat we kunnen doen is het appreciëren en het eren door middel van onze creativiteit."

Brooklyn
Wat dat laatste betreft gaat het volgens Keely tegenwoordig de goede kant op, want het creatieve klimaat bevalt hem uitstekend: "Er zijn een hoop lokale bands hier in Brooklyn die me echt verrassen, zoals Yeasayer en Dirty Projectors. Maar ook Black Mountain en Fleet Foxes. Die bands klinken helemaal niet zoals wij, maar ze zijn kunstzinnig en hebben een grote artistieke verdienste. Het heeft lang geduurd voor ik überhaupt een band hoorde die ik kon waarderen. Er waren veel populaire bands tussen 2003 en 2007, maar over niet één ervan was ik enthousiast. Tot aan vorig jaar."

In april zal ...And You Will Know Us by the Trail of Dead zijn muziek in pure en ongetwijfeld felle vorm laten horen op Motel Mozaïque en de Nederlandse podia.

http://www.kindamuzik.net/interview/and-you-will-know-us-by-the-trail-of-dead/de-marteling-en-inspiratie-van-trail-of-dead-s-conrad-keely/18282/
Meer ... And You Will Know Us by the Trail of Dead op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/and-you-will-know-us-by-the-trail-of-dead