• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Het snelle succes van Alabama Shakes

Drie jaar geleden kwam dit aardige bandje uit de zuidelijke Amerikaanse staat Alabama ineens stevig opzetten. Frontvrouw Bittany Howard werd een tikje onwaarschijnlijk boegbeeld voor haar generatie en de sturm-und-drang-soulrock van de Alabama Shakes brak door leeftijdsgrenzen en genres. De tweede plaat is inmiddels klaar en de nog immer jonge Shakes doen wat ze goed afgaat: zichzelf zijn.

Tekst: Ronald Besemer

Beeld: Renate Beense

Publicatiedatum: 08 april 2015

Tegenover ons zit de ritmesectie, net ingevlogen uit de VS. Zangeres Brittany Howard en gitarist Heath Fogg, die we in 2012 al spraken, drinken verderop een glas thee. Omdat Sound & Color een plaat is met andere ritmes en grooves, zetten we bassist Zac Cockrell en drummer Steve Johnson het spreekwoordelijke mes op de keel. Niet dat de heren uit Alabama zich door iets of iemand uit hun ontspannen southern mood laten brengen. Zac: "Man, we could chill all day."

Daar gaan we. Hoe zit dat met deze plaat, die klinkt echt anders dan het debuut. Steve: "Er zit veel positieve emotie in deze plaat. Het gaat over doorzetten en dingen overwinnen." Zac: "De teksten zijn van Brittany en ik heb er met haar nog niet over gesproken. Hoop klinkt nog steeds door. Misschien is er niet zo'n sterke boodschap meer als in het begin. Toch staan we nog steeds voor hoop voor de jonge mensen hier en nu." Het verschil zit hem in de levensfase tussen 2012 en 2015. Zac: "We zijn gegroeid als muzikanten. In het begin waren we vooral aan het ontdekken. Nu dagen we onszelf meer uit en zoeken we de randjes op."

Bovendien heeft drummer Steve nog iets goed te maken. Hij is niet over alle concerten uit het recente verleden even tevreden. "Op deze plaat speel ik meer gevarieerde partijen en zit ik niet meer de hele tijd op dezelfde kit te slaan." Sterker, de nieuwe plaat leunt soms op contemporaine r&b, hoewel de oude soulman en geluidskunstenaar Curtis Mayfield ook nooit ver weg is. Steve: "Brittany was wel into Curtis ten tijde van het opnameproces. Zowel de manier waarop hij arrangementen schreef als wat hij met zijn stem deed."

Brittany kwam met demo's naar de studio en dan werkte de band daar verder aan. Zac: "Zij had de songs opgenomen op haar MIDI-keyboard. Dat klonk als een soort computerspelletje. Maar de essentie van een song stond er al op." Steve: "Wij wisten niet waar het naartoe ging. Het waaide alle kanten uit. Sommige nummers hebben het niet gehaald. Dit is geen coherente plaat geworden. Maar ik heb een luisteradvies voor je: draai 'm helemaal en begin dan direct opnieuw, en je zult merken dat de samenhang zich zal tonen. Dat werkt echt, alles past. Nogal cool."

Zac vertelt dat hij van platen houdt die met je meegroeien, die niet meteen alle geheimen prijsgeven. Maar hij hapert als we een voorbeeld vragen. "Break Mirrors van Blake Mills", bekent hij uiteindelijk. "Hoe meer ik ernaar luister, hoe meer ik erin ontdek. Ik weet niet zeker of wij zo'n plaat gemaakt hebben, maar zeker meer dan de vorige. Die was nogal gehaast en fluid." Druk van buitenaf is deze muzikanten uit Alabama vreemd. Niemand dwong hen een bepaalde richting uit te gaan. Zac: "We hebben de plaat op eigen kosten gemaakt. We doen wat we willen. Waar wij zelf gelukkig van worden."

Dat is eerlijk en oprecht. Ondanks het onwaarschijnlijk snelle succes van de Alabama Shakes, die ook in Nederland en België de podia afbrandden, met als hoogtepunt een gloedvolle set in de Alpha-tent van Lowlands. Steve zitten vooral de shows dwars die beter konden, althans waarin hij beter kon. Hij lijkt blij dat er nieuwe kansen komen. Steve: "Ik wil wat rechtzetten. Really killing it this time. Daar kijk ik naar uit." Zac knort instemmend van onder zijn platte pet.

De groei van de band straalt vooral af van Brittany. Vóór de fotoshoot haalt ze herinneringen op aan ons vorige gesprek en de kroeg waar we toen zaten. Allemachtig schuw was Brittany toen nog, ze aaide aan één stuk door de cafékat, een reusachtige British Blue met de naam Muis. Brittany wordt direct enthousiast als ze aan "Mouse" terugdenkt, ze is hem niet vergeten. De zangeres is een stuk zekerder van haar zaak geworden. Ook zij verheugt zich op wat er te gebeuren staat met de plaat en de optredens. "Zullen we die shoot maar meteen doen hier?"

Alabama Shakes spelen deze zomer op Down the Rabbit Hole, Rock Werchter en North Sea Jazz.

http://www.kindamuzik.net/interview/alabama-shakes/het-onwaarschijnlijk-snelle-succes-van-alabama-shakes-en-de-nieuwe-kansen/25865/
Meer Alabama Shakes op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/alabama-shakes