• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

De grilligheid van Absynthe Minded

Met de prachtsingle 'Envoi' bracht Absynthe Minded een indrukwekkende vertaling van een gedicht van Hugo Claus voor het voetlicht. Het is één van de heerlijkheden op de opnieuw zeer afwisselende nieuwste plaat. Reden genoeg om voorafgaand aan de Nederlandse decembertour eens te mailen met zanger/liedjesschrijver Bert Ostyn.

Tekst: Niels Steeghs

Publicatiedatum: 17 december 2009

In een interview met KindaMuzik van begin 2007 spraken jullie de hoop uit in Nederland door te breken. Met de nieuwe plaat ligt daarvoor nu een mooie kans. Waarom is dat tot op heden nog niet gelukt, ondanks de in Nederland vaak warme belangstelling voor muziek van Vlaamse makelij?
"Daar kan ik zelf moeilijk op antwoorden. Weet jij dat? Ik weet dat we daar na veel optredens best wel een schare fans hebben verzameld, dat merken we als we in clubs als Ekko en Paradiso gaan spelen. Maar een doorbraak in de mainstream is er tot nog toe nog niet van gekomen. Iemand die voor ons werkt bij Bang! Records zei me dat ons profiel (poppy maar soms ook freaky jazzy) te grillig was. Begrijpe wie begrijpe kan? Wij gaan er alleszins voor."

In datzelfde interview sprak je destijds over het enigszins vallen tussen wal en schip: tussen Studio Brussel en Radio 1. Ik veronderstel dat dit inmiddels veranderd is, zeker na de verkiezing van 'My Heroics, Part One' tot beste Belgische popsong van het decennium op datzelfde Studio Brussel?
"Ja! Allemaal heel leuk natuurlijk. En onze clubtour is compleet uitverkocht, dus mij hoor je niet klagen."

Mooie promotiezet trouwens, om de cd mee te verkopen met een uitgave van Humo. Dat heeft jullie ongetwijfeld geen windeieren gelegd. Hoe kwam dit idee tot stand?
"Een plaat maken is heel duur. Wij wensen in een goede studio op te nemen, met een topproducer. Zo iemand is Jean Lamoot, en Studio Ferber (de studio in Parijs waar Absynthe Minded werd opgenomen, NS) is echt een magische plek. Door de deal met Humo konden wij het financiële risico nemen om niet in te binden qua quality control. Deze actie was een verhuizing (voor één week) van de platenwinkel naar de krantenwinkel. Voilà!"

Opvallend is de wijze waarop jullie voor Poetracks een gedicht van Hugo Claus hebben vertaald naar een zeer geslaagde Engelstalige songtekst, 'Envoi'. Als je de originele tekst van Claus vergelijkt met de Engelse versie van Absynthe Minded, wat is voor jullie gevoel dan het grote verschil tussen het gedicht en het lied? Verliest of wint het in de vertaling wat jullie betreft aan zeggingskracht? Of is het iets volstrekt anders geworden?
"Het is iets compacter qua inhoud. Het zinnetje met de 'snurkende recensent' heb ik er uit gelaten omdat dat voor mij niet relevant was. En het vierseizoenenthema is een refrein geworden. Het is een 'liedje' geworden, tiens."

Over taal gesproken: in de regel waren bij Tien Voor Taal meestal de Vlamingen de Hollanders te slim af. Dit heeft misschien wel te maken met de neiging van Nederlanders om Engelse woorden over te nemen. Vlamingen lijken wel eens poëtischere, mooiere taal te beheersen, met woorden die Nederlanders al vergeten lijken te zijn. Heb je enig idee waar dit verschil uit voortkomt?
"Neen. Maar Nederlanders hebben misschien wel meer de neiging om te "veramerikaansen" dan Vlamingen."

Wat betekent de schrijfkunst van Hugo Claus voor de Vlaming en wat zeggen zijn geschriften over jullie landgenoten?
"Het Verdriet van België heb ik nooit uitgelezen. De Geruchten wel, maar dat moest van school indertijd. Boeken die je voor je lessen Nederlands moet lezen blijven meestal niet zo lang nazinderen, toch? Ik kan hier vanuit persoonlijke ervaring niet zoveel meer over vertellen, maar ik denk wel dat hij één van de grootsten is. Ik vind hem wel een groot dichter, maar ben niet belezen in zijn poëzie, of poëzie in het geheel. Daar heb ik gelukkig nog alle tijd voor."

Even afgezien van 'Envoi', wat zijn de inspiratiebronnen geweest voor de nummers op deze plaat? Wat is bijvoorbeeld de boodschap die jullie mee willen geven met 'Fortress Europe'?
"In 'Fortress Europe' heb ik het over Europa's immigratiepolitiek; "It's a way ahead of the game conversation / Say it again we need to love." Dat is het punt dat ik wilde maken.

In de originele tekst van Claus wordt verwezen naar een 'snurkende recensent'. Wat doen die recensies jullie, nu rond het verschijnen van de laatste plaat? Kijk je vandaag de dag op een andere manier naar die recensies dan vroeger in jullie loopbaan?
"Nee, dat denk ik niet. En recensies, hoe belangrijk ze ook zijn, zijn toch vrij subjectief van aard? Wij doen sowieso ons ding, en als de recensies positief zijn is dat mooi meegenomen."

De geluiden over de laatste plaat zijn behoorlijk positief te noemen. Wat is wat jullie betreft het voornaamste verschil tussen deze plaat en de voorgangers?
"We zijn beter geworden als groep."

Er is nog wel het een ander aan verschillen tussen de nummers op de plaat onderling. Van jazzy naar pop en balkangetinte nummers. Hierdoor wordt het album geen moment saai. Ligt het nog in jullie karakter om à la Radiohead na deze plaat volstrekt eigenzinnig een compleet andere koers te gaan kiezen?
"Interessante vraag. Ik denk absoluut van wel, maar misschien nog niet de volgende. Of misschien wel…"

Beeld: Koen de Groote

http://www.kindamuzik.net/interview/absynthe-minded/de-grilligheid-van-absynthe-minded/19602/
Meer Absynthe Minded op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/absynthe-minded