• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Absynthe Minded wil doorbreken in Nederland

In luttele jaren tijd is Absynthe Minded een begrip geworden in de Belgische rock. Met ‘My Heroics Part One’ presenteerden Bert Ostyn en zijn posse twee jaar geleden een instant klassieker. Nu hebben ze met There Is Nothing een langverwachte nieuwe cd klaar. “We wilden het wat steviger en compacter”, zegt Ostyn.

Tekst: Dominique Soenens

Publicatiedatum: 09 maart 2007

Op de hoes staat een naïeve tekening van de Japanse kunstenaar Yoshimoto Nara, met daarbij de titel van het album. Waarom koos je dat beeld?
“Ik ben een grote fan van Nara. Hij is heel erg met onschuld bezig, dat vind ik schitterend. Ik vind het beeld enorm sterk: de naïeve tekening, met heel sec de titel There Is Nothing erbij. Ik word bij de meeste interviews om uitleg gevraagd bij die hoes, maar hoe meer ik er uitleg bij geef, hoe meer ik geneigd ben er niets meer over te zeggen. Het beeld is gewoon heel krachtig en spreekt voor zich.”

There Is Nothing, is dat een positieve of een negatieve titel?
“Ik heb er zelf geen idee van. Ik vind hem op zich geen van beiden. Je kan hem positief opvatten: er is niets om je zorgen over te maken. Maar het gaat natuurlijk ook om het contrast met de tekening. De titel klinkt zwaar, maar daar hou ik wel van. Ik aanvaard de donkere kant van de mens. Daar gaan veel van de liedjes op dit album over. Mensen die fucked up dingen doen.”

Zoals?
“In de titelsong beschrijf ik hoe ik door de buurt van het Noordstation in Brussel wandel met aan de ene kant glimmende wolkenkrabbers en maatpakken en aan de andere kant hoerenketen, verpauperde woningen en bedelende mensen. Ik loop daartussen, op weg naar een vriend, waarmee ik ’s avonds uitga. Heel tegenstrijdige dingen die samen komen, maar ik aanvaard die.”

Aanvaarding is de grootste vorm van vrijheid, beweerde een groot filosoof ooit.
“Dat vind ik een prachtige uitspraak. Ik kan goed dingen aanvaarden. Ik ben er niet de persoon naar om eindeloos in mijn eigen zielenleven te roeren. ‘Baby I don’t want what I got’ schrijf ik ergens, maar dat wil niet zeggen dat ik ’s morgens op sta en alles en iedereen haat. Ik moet zelfs bekennen dat we ons ongelooflijk geamuseerd hebben in de studio. We amuseren ons gewoon. Tout court (lachje). Ik hou niet van deprimerende doodgraversmuziek. Het is altijd de bedoeling geweest van Absynthe Minded om de mensen een goed gevoel te geven.”

De single ‘Plane Song’ is een treffend visitekaartje voor de nieuwe cd: het is een echte rocksong. Klinkt het album bewust anders dan voorganger New Day?
“Niet echt. Het is gewoon zo gebeurd terwijl we de nummers aan het spelen waren. Opeens stonden we met twee gitaren te spelen. Het klonk fantastisch. We hebben nooit eerder zo met grooves gewerkt als nu. Het belangrijkste is dat het album consistent en vooral compact klinkt. New Day was een album met zestien songs, dat is een hele boterham. We wilden het nu wat steviger en compacter.”

Jullie zitten bij Universal nu, een grote platenmaatschappij. Heeft dat invloed gehad op het album?
“Nee, absoluut niet. Het enige verschil is dat ik me niet meer met alles moet bezighouden en dat we een ruimer budget hebben. Dat zijn alleen maar voordelen. Vroeg of laat krijg je toch te maken met de muziekindustrie en dan komt het er op aan de juiste keuzes te maken. Met Universal België hebben we een goede keuze gemaakt, daar ben ik zeker van.

Bij het vorige album zijn we door onze Nederlandse platenmaatschappij Excelsior compleet verwaarloosd. ‘My Heroics Part One’ was in België een hit, in Nederland gebeurde er niets. De radiostations zijn niet eens aangesproken. Dat willen we niet meer meemaken. Al is het ook niet makkelijk in Nederland. Daar bestaat geen zender zoals Studio Brussel bij ons.”

In België is het ook niet makkelijk: hier vallen jullie tussen Radio 1 en Studio Brussel in.
“Ik kan me daar geweldig aan ergeren. Als je op Radio 1 gedraaid wordt, ben je dood voor Studio Brussel, terwijl airplay heel belangrijk is voor ons. Wist je dat Studio Brussel ‘My Heroics, Part One‘ pas beginnen spelen is nadat het in de Afrekening zo’n succes geworden was? Voorheen vonden ze het niet passen in de playlist van Studio Brussel. Ik vraag me sowieso af wie die in godsnaam samenstelt, want ik snap er niets van.”

Een rode draad in jouw teksten is het outsidergevoel.
“Ik ben iemand die een beetje op zijn eigen planeet leeft, maar het is ook een gevoel dat iedereen kent: je zit op een terrasje te kijken naar iedereen die passeert. Ik ben veranderd als tekstschrijver. Ik schrijf niet meer zoals toen ik 14 was. Als het uit was met mijn lief schreef ik toen een lied om het verdriet van mij af te schrijven. Nu neem ik meer afstand. ‘It Will Be Allright’ gaat over liefdesverdriet, maar ik relativeer het in de titel.”

Jullie hebben nu een uitgebreide clubtour in Nederland voor de boeg. Daar willen jullie doorbreken?
“Ja. Met de juiste omkadering moet het lukken daar. We kunnen niet alle zaaltjes en cafés in Vlaanderen blijven afschuimen, zoals we de voorbije drie jaar gedaan hebben. Fenomenale herinneringen hebben we er aan overgehouden, dat wel. We speelden gewoon alles, omdat het niet anders kon. Nu zien wat het in het buitenland wordt.”

http://www.kindamuzik.net/interview/absynthe-minded/absynthe-minded-wil-doorbreken-in-nederland/15016/
Meer Absynthe Minded op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/absynthe-minded