Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Van LCD Soundsystem over The Twilight Singers naar The White Stripes en via MC5, Lambchop en Felix Da Housecat weer terug. Pukkelpop heeft het allemaal en nog veel meer. Het festival biedt op die manier een relevante staalkaart van de actuele stromingen in het muzikale circuit. Eén van de sterke punten waar Pukkelpop traditiegetrouw mee uitpakt, is het feit dat er eveneens de schijnwerpers gericht worden op opkomend talent en kwaliteit die vaak niet de aandacht krijgt die het verdient. Niet dat deze bands minder interessant zouden zijn. Neen, het tegendeel is echter waar. Doch gezien ze nu net een podium krijgen om voor u ten dans te spelen, kan u er niet meer omheen. "Een gewaarschuwd man is er twee waard" zegt men wel eens …
// PUKKELPOP 2004: DE KEUZES VAN KINDAMUZIK
Urge Overkill - donderdag 19 augustus
Toen in 1994 Pulp Fiction verscheen, stond Urge Overkill plots even mee in de belangstelling. Hun bewerking van Neil Diamonds 'Girl, You'll Be a Woman Soon' was immers door Quentin Tarantino uitgekozen om de overdosis aan te kondigen waaraan Mia Wallace zich overgaf na een avondje stappen met Vincent Vega. Maar Urge Overkill bestond al sinds 1987 en had sindsdien tal van platen uitgebracht. Doch naar verluidt eisten de drugs ook intern hun tol en hun in 1995 verschenen Exit the Dragon kondigde hun einde aan. Dit was blijkbaar niet definitief want ze zijn dus terug. En gefluisterd wordt dat er zelfs nieuw werk in de steigers staat. Nu is het natuurlijk wel zo dat reünies tegenwoordig schering en inslag zijn maar het feit dat Urge Overkill tien jaar geleden al totaal retro was, zou van hun terugkeer wel eens iets heel speciaals kunnen maken.
// website
Mono - vrijdag 20 augustus
Nadat ze in 2001 op John Zorns eigen Tzadik-label debuteerden, doorkruisten de Japanners met een grote regelmaat de Verenigde Staten en Europa. Steeds slagen ze erin om het publiek te overweldigen met een apocalyptische set waarin melodie, ingetogen spanning en bombast elkaar vinden. Mono manoeuvreert tussen verstilde tragiek en extreme geluidsexplosies zonder daarbij het oog voor detail te verliezen. Eerder dit jaar verscheen het alom geprezen Walking Cloud and Deep Red Sky, Flag Fluttered and the Sun Shined waarop de ingeslagen richting verder verkend wordt. Dat dit ook live zijn sporen nalaat, spreekt voor zich. Laat u omverblazen!
// website
// recensie
Blonde Redhead - vrijdag 20 augustus
Blonde Redhead stond in 1997 al eens op Pukkelpop maar sindsdien is er tamelijk veel veranderd. Sedert twee platen is de band immers uit de schaduw van Sonic Youth getreden en maken ze sfeervol gelaagde gitaarmuziek waaraan zowel Amedeo Pace als Kazu Kamino hun vocalen verlenen. In mei verkochten ze de Botanique in een mum van tijd uit en daar zat zeker het dit jaar verschenen Misery Is a Butterfly voor iets tussen. Langzaamaan proberen ze een patent te verwerven op breekbare nummers die je lieflijk naar de keel grijpen. Verwacht je aan een dromerige set waar oud en nieuw materiaal hand in hand gaan.
// website
// recensie
Dillinger Escape Plan - vrijdag 20 augustus
Eindelijk komt Dillinger Escape Plan met nieuw werk op de proppen. Het kleinood dat de naam Miss Machine kreeg, kan je misschien nog het best omschrijven als manische metal voor neuroten. DEP raast vooruit terwijl ze zich ogenschijnlijk strikt aan de meest ingewikkelde structuren houden. Mathematisch en afgemeten dus maar aan de andere kant evenzeer explosief en dynamisch. Brute kracht en intensiteit komen samen in hun mix van jazzcore, metal en mathcore die bovendien om de haverklap van richting verandert. En als dit u nog niet overtuigt, dan doen zij het zelf wel. Gaat dat zien!
// website
// recensie
Devendra Banhart - vrijdag 20 augustus
Een paar jaar geleden werd Devendra Banhart door Michael Gira (ex-Swans, Angels Of Light) opgepikt en deze bood hem aan om zijn debuut uit te brengen op Young God Records. Intussen schrijven we 2004 en is Banhart aan zijn tweede plaat toe. Rejoicing in the Hands werd een stuk professioneler opgenomen maar Banhart klinkt nog steeds als die vreemde troubadour die zich met zijn toch wel bijzonder gitaarspel een weg baant doorheen zijn bizarre wereld waarin absurde teksten en melodieën welig tieren. Om nog maar te zwijgen van zijn merkwaardige stem.
// website
// recensie
Kammerflimmer Kollektief - vrijdag 20 augustus
Dit Duitse kollectief uit Karlsruhe heeft zich gespecialiseerd in het maken van sfeervolle en organische composities. Ze gaan daarvoor te rade bij uiteenlopende genres zoals jazz, elektronica, postrock en folk en overgieten dit met een flinke scheut vrije improvisatie. Thomas Weber richtte de band oorspronkelijk als een eenmansproject op maar intussen werd de bezetting uitgebreid tot een sextet. En dat leverde vorige jaar alvast het prachtige Cicadidae als voorlopig hoogtepunt op. Laat de door hen tentoongestelde pracht een rustpunt zijn temidden van het feestgedruis.
// website
// recensie
Mark Lanegan Band - vrijdag 20 augustus
Toen The Screaming Trees het bijltje erbij neergooiden ging hij solo en nadien maakte hij ook even deel uit van Queens Of The Stone Age. Maar als er één rode draad doorheen zijn omvangrijke oeuvre loopt, dan is het wel zijn doorleefde stem die doorheen merg en been gaat. Onlangs kwam zijn nieuwe plaat uit, Bubblegum, en daarop spelen naast zijn oude makkers Homme en Olivieri ook PJ Harvey, Greg Dulli, Dean Ween en Chris Goss mee. Het resultaat klinkt donker, ruig, psychedelisch en bovenal meeslepend. Laat je doordrenken door Mark Lanegans Methamphetamine Blues!
// website
// recensie
Her Space Holiday - vrijdag 20 augustus
In een vorig leven maakte Marc Bianchi nog deel uit van de Californische hardcorescene. Totdat in 1996 zijn leven een andere wending nam. Vermomd als Her Space Holiday begon hij met elektronica en analoge instrumenten te knutselen. Daarbij was de melancholie alomtegenwoordig en dat kleurde het geheel donker in. Of wat te denken van een titel als 'Home Is Were You Hang Yourself'? Gelukkig wordt dit met melodieuze ritmes en een hartverwarmende stem gecombineerd. Her Space Holiday houdt het midden tussen pakweg Fourtet en Death Cab For Cutie. Speels en tegelijkertijd toch bloedserieus.
// website
Mike Patton & Rahzel - zaterdag 21 augustus
Met Mr. Bungle en Faith No More stond hij al eerder op Pukkelpop maar daarnaast verwierf hij eveneens bekendheid met Tomahawk en Fantômas. Om nog maar te zwijgen van de talloze samenwerkingen met bijvoorbeeld John Zorn, Naked City en The Dillinger Escape Plan. Laat het duidelijk wezen dat Mike Patton voor een project meer of minder zijn hand niet omdraait. Ditmaal doet hij iets met Rahzel, de human beatbox van The Roots. Wat het precies gaan worden, blijft een verrassing. Er zijn immers nog geen opnames uitgebracht, al denken ze eraan om een DVD uit te brengen op Pattons Ipecac Records. Het tweetal beroept zich op de improvisatie van het moment doch op basis van opnames die alvast op het internet circuleren kunnen we verklappen dat er een centrale taak voor de stem weggelegd is. Een kolfje naar Pattons hand dus. Vuurwerk verzekerd!
// website
Gravenhurst - zaterdag 21 augustus
Met Flashlight Seasons ambieert Nick Talbot een plaatsje in het rijtje illustere singer-songwriters in de voetsporen van Nick Drake. Maar Gravenhurst slaagt erin om uit de schaduw te treden en een intense schoonheid tentoon te spreiden. Hun intieme fluisterliederen zijn opgebouwd rond sfeervolle gitaarpartijen en een breekbare stem en verkennen zo de ruimte tussen folk en country. Toegegeven, Gravenhurst staat met één been in de Britse folktraditie maar ze steken er met kop en schouders bovenuit. Laat het feit dat ze onlangs bij het hippe elektronicalabel Warp Records tekenden hiervoor als bewijs gelden.
// website
// recensie
» Bezoek Pukkelpops website voor uitgebreide info
http://www.kindamuzik.net/festival/pukkelpop/pukkelpop-2004-een-gewaarschuwd-man-is-er-twee-waard/6872/
Meer Pukkelpop op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pukkelpop
Deel dit artikel: