Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Donderdag
Magik Markers
Spilfiguren van de Amerikaanse experimentele band Magik Markers (foto onder) zijn Elisa Ambrogio en Pete Nolan. In 2001 stichtten zij de groep en al snel werden ze opgepikt door Sonic Youth. Hun muziek doet dan ook af en toe denken aan het geluid van deze band in de jaren tachtig. De noiserock van Magik Markers klinkt spannend, hypnotiserend, tegelijk ijl en vol, en vooral erg puur. Hun laatste album Surrender to the Fantasy werd deels opgenomen in de kelder van gitaarnoisegoeroe Joseph Mascis van Dinosaur jr. (GC)
Vrijdag
65daysofstatic
Het doodvervelende peper-en-zoutbeeldscherm (in de volksmond: sneeuw) waar televisiekijkers zonder werkende aansluiting mee te maken hebben, heeft in de vorm van 65daysofstatic de perfecte soundtrack gekregen. De uit Sheffield afkomstige postrockformatie heeft zich ondanks zijn bandnaam (static is het Engelse woord voor de trillingsfrequentie van het bekende korrelscherm) niet gespecialiseerd in dagenlange beeldbuisruis. Toch zou de knappe en vaak lang uitgesponnen instrumentale mix tussen elektronische beats en wild scheurende gitaren zeker niet misstaan als muzikale begeleiding van de chaotisch op en neer springende zwarte en witte televisiepixels. Met alweer vijf albums op zak - waarbij de typische postrock van het debuut steeds meer baan heeft moeten maken voor elektronische invloeden - hebben de Engelsen genoeg materiaal om er in Tilburg een onvoorspelbare avond van te maken. (TL)
Bored Nothing
De Australische tienereinzelgänger Fergus Miller verveelde zich en is toen maar in zijn uppie een album in elkaar gaan knutselen waarop thema's als de saaiheid van het bestaan en eenzaamheid een hoofdrol spelen. Zoals zijn artiestennaam Bored Nothing natuurlijk al deed vermoeden. Songtitels als 'Get out of Here' en 'I Wish You Were Dead' van de debuutplaat spreken boekdelen: deze knul wordt liever alleen gelaten. Toch verzandt zijn muziek niet in oeverloos zelfmedelijden. De rammelende mix tussen relaxte fuzzy nineties lofi à la Sebadoh en Guided by Voices en de Elliott Smith-achtige zangstem van Miller klinkt bij vlagen aanstekelijk, maar kent ook genoeg intiemere momenten. Ook al speelde de jonge Australiër alle instrumenten zelf in, live wordt hij ondersteund door een complete band. Op Incubate het buitenbeentje tussen alle metalnamen in de Tilburgse Little Devilbar, maar zeker niet eentje om links te laten liggen. (TL)
Zaterdag
Wooden Wand
De Pauluskerk in Tilburg is het perfecte decor voor een soloconcert van de Amerikaanse singer-songwriter James Jackson Toth die aantreedt als Wooden Wand, zonder Vanishing Voice, Sky High Band of Briarwood Virgins. Enkel gewapend met een akoestische gitaar brengt Wooden Wand zijn geheel eigen versie van country. Zijn muziek klinkt hedendaags en experimenteel en tegelijkertijd is zijn geluid erg trouw aan de traditionele Amerikaanse folk uit de jaren zestig en zeventig. Live is Wooden Wand een belevenis: de nummers zijn verhalend, zijn stem klinkt doorleefd en helder en daarnaast is Toth een charismatische verschijning. Nog een reden nodig om af te zakken naar de Pauluskerk? Wooden Wand heeft een mooie nieuwe plaat uit, Farmer's Corner. (GC)
Goat
De Zweedse band Goat (foto bovenaan) was dé revelatie op de zomerfestivals in 2013. Gewapend met een uitstekend album, World Music, veroverden ze fans met hun opzwepende, intrigerende concerten. Dit collectief omhult zich met mysterie. Volgens hun bio is Korpilombolo, het dorp in het verre noorden van Zweden waar de groep werd opgericht, al eeuwenlang onder de invloed van voodoo, en de leden treden altijd op gehuld in exotische kostuums. Live trekt dit de aandacht, maar de muziek moet niet onderdoen voor het spektakel. Hun psychedelische rock is tegelijk ritmisch en melodieus, zit vol verwijzingen naar muziek uit de jaren zeventig, en klinkt bovenal onweerstaanbaar aanstekelijk. Stilstaan is geen optie. (GC)
Skullflower
Skullflower is een product dat in de donkere jaren tachtig opborrelde uit de Britse muzikale ondergrond. Spilfiguur is Matthew Bower, die zich voor dit uitgesponnen experiment laat bijstaan door een steeds wisselend leger aan gelijkgestemden. Bower duikt ook nog op in onder meer Sunroof!, Pure, Total, Hototogishu en als gast in Vibracathedral Orchestra, bands die allen zijn sonische geluid mee bepaalden. Skullflower blijft echter na vijfentwintig jaar dé vaste waarde in zijn muzikale visie. De band versmelt noise, duistere psychedelica en verschroeiende drones en is tot op heden verantwoordelijk voor een breed gamma aan illustere doch baanbrekende releases die Bower wereldwijde faam verschaften. Het is uitkijken naar hoe Skullflower haar geluidsaanval in de vroege avond in Dudak zal organiseren. (HvdL)
Current 93
Tien jaar geleden schreef David Keenan England's Hidden Reverse: A Secret History of the Esoteric Underground. Naast Coil en Nurse With Wound speelt Current 93 (foto boven) een glansrol in dit al lang en breed uitverkochte boek dat later dit jaar eindelijk heruitgegeven zal worden. Current 93 is sinds 1982 het muzikale vehikel waarmee David Tibet zijn apocalyptische wereldvisie schetst. Een uitgebreide discografie leidt de luisteraar langs een imposante selectie aan gastmuzikanten en verhalen over religie en verdoemenis. Zo duiken op het recente I Am the Last of All the Field That Fell: A Channel zowel John Zorn, James Blackshaw, Nick Cave, Bobby Watson (van de Britse folklegende Comus) en Antony Hegarty op, en telde Current 93 enkele tours geleden Simon Finn en Ben Chasny in de gelederen. Maar welke gastmuzikanten er ook opduiken in Tilburg, het is vooral David Tibet die de rode draad spint doorheen het oeuvre van Current 93. Zijn eigengereide stemgeluid en vertelstijl herken je uit duizenden. Take it or leave it is zeker op Tibets stijl van toepassing. Wie echter bereid is om in Tibets magische universum te verdwalen, die wacht een adembenemend avontuur. (HvdL)
Zondag
Woods
De zonnige, psychedelische lofi folkrock van de Amerikaanse band Woods is de ideale soundtrack bij een warme zomer, en dus ook perfecte nazomermuziek. Hun nummers klinken vrolijk, de gitaren helder, en de samenzang harmonieus. Maar de band uit Brooklyn, New York serveert niet zomaar lichtvoetige popmuziek. Ze houden het spannend door ook af en toe donker en mysterieus uit de hoek te komen. De pastorale folk wordt dan afgewisseld met een portie experimentele noise. Woods ontstond in 2005. De bezetting varieert maar de kern van de band bestaat uit Jarvis Taverniere en Jeremy Earl. Deze laatste is tevens oprichter van huislabel Woodsist, dat in april Woods' achtste album uitbracht. (GC)
Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra
Het collectief is bekend vanwege zijn vele verschillende bandnamen maar anno 2014 treden Efrim Menuck en de zijnen weer aan als Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra (foto links). De groep ontstond in 1999 uit de schoot van stads- en labelgenoten Godspeed You! Black Emperor en geldt nog steeds als één van de vaandeldragers van Constellation Records uit Montréal, Canada. Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra heeft een nieuw album uit: Fuck Off Get Free We Pour Light on Everything. In Tilburg treden ze aan in de Schouwburg, hun unieke geluid komt immers het best tot zijn recht in een theater. Live klinkt hun haast klassieke versie van postrock theatraal, meeslepend, rauw en steeds oprecht. (GC)
Beeld uit het archief van KindaMuzik:
Magik Markers door Kenn Verstraeten
Current 93 door Tim van Veen
Goat door Niels Vinck
Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra door Martijn Booij
http://www.kindamuzik.net/festival/incubate/incubate-tips-voor-donderdag-tot-en-met-zondag/25281/
Meer Incubate op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/incubate
Deel dit artikel: