• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Spirit That Guides Us: Iedereen moet vervangbaar zijn

De drummer, oprichter en een van de voornaamste liedjesschrijver begint een beetje verschrikt te kijken. Natuurlijk was het al niet ideaal, een interviewdag met maar twee groepsleden. Zeker niet voor een band die het belangrijk vindt om als één collectief over te komen. Maar wanneer hij bij de fotoshoot iets te lang in het middelpunt van de belangstelling staat is hij zichtbaar opgelucht wanneer de zanger hem uiteindelijk komt vergezellen.

Tekst: Tijs Heesterbeek

Beeld: Diederik Meijer

Publicatiedatum: 06 oktober 2004

Fotoshoots zelf maken de heren niet meer nerveus. Met hun nieuwe CD North and South staan ze deze weken genoeg in de belangstelling. Maar het liefst willen ze dit als één collectief doen. Toch moeilijk, wanneer de één in Hong Kong woont, de andere uit Kopenhagen komt, en een ander tijdens het interview in Spanje zit. Ook hebben de verschillende leden afzonderlijk, door het succes met hun andere bands als This Beautiful Mess en At The Close Of Everyday, veel ervaring met de pers.

Collectief
Het is juist die ervaring die de band deed besluiten om anoniem door het leven te gaan. De luisteraar zal nergens op de CD of website de namen van de leden tegenkomen. The Spirit That Guides Us wil de aandacht niet verdienen door het succes van de andere bands. Of het juist door deze maatregel komt, daar kunnen we alleen maar naar gissen, feit is wel dat het niet alleen The Spirit That Guides Us voor de wind gaat. Ook de andere bands varen wel.

Daarbij is de samenstelling niet alleen voor de buitenwereld onbekend. Ook voor de leden zelf is het soms een verrassing met wie ze op het podium staan. De kern blijft hetzelfde, maar de ruimte om te wisselen houden ze open. In feite moet iedereen vervangbaar zijn. Ook de vaste kern en voornaamste schrijvers, de gitarist en de drummer, zijn hiervoor niet veilig. Zo raakte de drummer zijn plek achter de kit kwijt aan de gitarist toen hij op huwelijksreis was. De enigen die niet vervangbaar lijken, zijn de twee zangers. De wisselwerking tussen de ijzige schreeuw en dromerige zang is té geluidsbepalend en is een van de krachten van de band.

Doelgericht
Doordat de leden in alle uithoeken van de wereld wonen, functioneert The Spirit That Guides Us niet als een gewone band. Premature versies van de nummers op hun nieuwe CD North and South werden uitgewisseld over internet en werden door de verschillende leden thuis ingestudeerd. Toen ze uiteindelijk bij elkaar in de studio stonden was er meteen een gezamenlijk doel: de CD. De groep doorloopt niet dezelfde stadia als andere bands. In het oefenhok samen met de anderen oeverloos jammen of sleutelen aan een riff is er niet bij. Wanneer je uit Kopenhagen komt om met een band te spelen, moet je een doel hebben. Is het niet een toer, dan zijn het wel nieuwe nummers. Aan de ene kant missen ze de romantiek van de repetitieruimte, maar tegelijkertijd is deze werkwijze wel productief. Hoeveel groepen kunnen zeggen dat ze sinds 2000 drie EP's en twee CD's hebben uitgebracht?

Ook tijdens het schrijven van de nummers hebben ze een doel: catchy popstructuren vermengen met onvervalste rock. Hardcore met aandacht voor het liedje. Dat hierbij regelmatig de term 'emocore' valt, nemen ze maar voor lief. Toch hebben ze altijd hun eigen ding gedaan zonder zich vast te leggen op een stijl. Zo concentreerden ze zich voor de EP 24 Winters uit 2002 op hun hardere kant. Tegendraadse ritmes en onverwachtse breaks werden samengesmolten met herkenbare couplet-reffreinstructuren.

Dat de muziek op North and South nog poppier en herkenbaarder is dan op hun debuutlangspeler The Sand, the Barrier is geen poging om van het 'emo'-label af te komen. Ze noemen het een natuurlijke groei. De band was altijd al geïnteresseerd in de popinvloeden die het songwriter-vakmanschap in zich herbergt. Geen wonder dat de drummer onlangs ook een heuse singer-songwriterplaat heeft uitgebracht. Deze popelementen hoorde je ook op een EP als 24 Winters, maar gezien de groei tussen de eerste langspeler en de tweede is deze EP een duidelijk uitstapje waar de harde kant centraal staat. De band heeft zich op zijn nieuwe schijf als taak gesteld een goede rocksong op een popmanier weer te geven.

North & South, East & West
Nu de CD af is heeft The Spirit That Guides Us een ander doel voor ogen: Amerika. En met North and South is dit doel dichterbij dan ooit. Begin 2004 werd The Sand, the Barrier door het Amerikaans/Canadees label Goodfellow Records uitgebracht. Het album kreeg positieve reacties, maar de band had nog geen tijd om zelf de oversteek te wagen. Met de nieuwe CD op zak, liggen er wel concrete plannen. Het nummer 'All the Way to the USA' lijkt dus een profetische lading te hebben. Het westen lonkt...

Maar ook het oosten gaat om. Japan had zelfs de eer als eerste aan de nieuwe CD te mogen ruiken. Toch zal de tour starten in Nederland en vervolgens België aandoen. Hoe het daarna verder gaat is nog niet duidelijk en zal tezijnertijd worden bekeken, wanneer de agenda's van de leden weer getrokken worden. Maar dat daar de komende tijd het woord 'Tour' met dikke letters in staat is duidelijk. The Spirit That Guides Us kijkt er in ieder geval naar uit.

http://www.kindamuzik.net/features/article.shtml?id=7430
Meer The Spirit That Guides Us op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-spirit-that-guides-us