• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

Neil Young en zijn fans - al houden ze beiden niet erg van zijn Trans

Artiesten krijgen de fans die ze verdienen, zegt men wel eens. Wat voor fans heeft Neil Young? Zijn ze vergelijkbaar met de Kiss Army? Of zijn het boekhouderige types die zijn doen en laten angstvallig ontleden? En wat kunnen ze ons leren over Youngs persoonlijkheid? Fanclubvoorzitter Jos Starmans en superfan Cor van der Giessen vertellen hoe zij precies rocken in de free world.

Tekst: Sid Meuris

Publicatiedatum: 08 februari 2008

Wanneer heb je het werk van Neil Young ontdekt?
Starmans: "Dat moet geweest zijn toen Harvest uitkwam. Ik heb in 1972 eerst het singeltje van 'Old Man' gekocht. Ik was toen dertien en ik vond het schitterend. Niet veel later heb ik de lp ook gekocht. En ik ben hem altijd blijven volgen. Eigenlijk is 'Old Man' nog steeds m'n favoriete Neil Youngliedje."

Van der Giessen: "Voor mij was de eerste lp Déjà Vu van Crosby, Stills, Nash & Young. Ik had hen leren kennen via de film Woodstock, waar Young zelf natuurlijk niet in voorkomt. De reden dat ik fan van hem geworden ben is dat hij de meest interessante en vernieuwende muziek maakte."

Draait het ook om de persoon Neil Young?
Van der Giessen: "Ik ben niet zo erg in zijn persoonlijkheid geïnteresseerd. De man zelf is ook zeer slecht benaderbaar en geeft weinig van zijn priveleven weg - en daar heb ik wel begrip voor. Maar ik denk dat hij niet echt een aardig persoon is. Hij is nogal stringent en afstandelijk en een beetje autoritair. Ik heb nogal wat boeken over hem gelezen en ik weet niet of ik persoonlijk met hem zou kunnen opschieten."

Starmans: "Wat ik over hem weet, haal ik uit zijn muziek. Zijn lange liedjes hebben een heerlijke drive, zitten goed in elkaar en bevatten veel gitaarsolo's. Dat is wat uit zijn eigen pen komt. En alles wat in de boekjes staat, is de perceptie van andere mensen."

Ontleed je zijn teksten voor aanwijzingen?
Starmans: "Ik ben eigenlijk niet zo'n tekstenman. Het gaat me meer om de melodie en het arrangement en zo. En daarna komt de tekst wel een keer. Als ik iets heel vaak hoor dan sluipt die tekst natuurlijk naar binnen. Op een gegeven moment kan je het dan wel meezingen he."

Van der Giessen: "Hij zegt dat hij zelf z'n teksten vaak niet snapt. In 'Harvest Moon' verklaart hij z'n liefde voor z'n vrouw Pegi en om te begrijpen waar 'Living with War' over gaat, hoef je ook niet gestudeerd te hebben. Maar er zijn ook een aantal songs die echt niet te begrijpen zijn. 'Cowgirl in the Sand' is bijvoorbeeld een prachtig nummer, maar wat hij precies bedoelt weet ik niet."

Jullie zijn blijkbaar geen obsessieve fans? Is dat eigen aan Neil Youngliefhebbers?
Starmans: "Ik vind mezelf wel een grote fan, maar je kan dat op verschillende manieren beleven. Er zijn mensen die echt heel diep in zijn teksten gaan spitten. Die daar lessen in gaan zoeken en levenswijsheden. Die Neil Young voor een soort goeroe aanzien. Er zijn er ook die er niet voor terugdeinzen om een week vakantie te nemen om hem te volgen als hij in Amerika op tournee gaat, maar ik beperk me vooral tot het luisteren naar zijn muziek. Nu komt hij naar België en Nederland en ik ga één keer, en dat vind ik genoeg."

Van der Giessen: "Ik heb hem al 101 keer zien optreden. En deze maand komen er weer negen bij. Ik ga naar Antwerpen, Parijs, Rotterdam en Londen. Want ieder concert is anders. In 1995 heb ik hem bijvoorbeeld vijf keer aan het werk gezien. Toen heeft hij het nummer 'Scenery' (van Mirror Ball, SM) verschillende keren gespeeld. Tijdens het eerste optreden viel het niet zo op, maar tegen het vijfde concert was het een geweldig epos geworden. Het was gegroeid van een minuut of tien tot een dikke twintig minuten. Hij blijft nog steeds verrassen. Ja hoor."

Heb je hem ooit ontmoet?
Starmans: "Ik heb een platenmaatschappij, Inbetweens, waarmee ik bijvoorbeeld een cd van zijn halfzus Astrid uitgebracht heb, en Billy Talbot van Crazy Horse heeft wel wat voor mij gedaan. Tijdens hun tournee in 2001 had ik een afspraak met Billy en toen ben ik aan Neil voorgesteld. Maar ja, dan geef je elkaar een handje en dat is het dan ook. Het stelt eigenlijk niks voor. Dat ik ook voorzitter ben van zijn fanclub, heb ik toen maar niet verteld. Dan had hij waarschijnlijk anders tegen me aangekeken. Ik heb me laten vertellen dat hij in Amerika geen fanclub wil hebben, omdat hij bang is dat die de hele dag voor zijn deur gaat staan. Met onze fanclub komen we nooit in contact met hem. Daar staat hij helemaal niet voor open."

Van der Giessen: "In 1999 heb ik hem vier keer ontmoet voor een meet and greet. Op de derde avond herkende hij me, maar hij dacht dat ik van Duitsland kwam. Verder is dat enkel handje schudden, wat signeren, en dan vraagt hij wat je van het concert vond. En dan gaat hij naar de volgende. De vierde avond heeft hij trouwens een foto waar we samen op stonden gesigneerd. Met enkel het woord 'Neil'. "That’s enough. You see who it is."

Foto's: Mark Humphrey

Fanclub
MySpace

http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=16561
Meer Neil Young op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/neil-young