• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Bill Callahan | Woke on a Whaleheart

Een geïnspireerd soort Smog 2.0.
CD, Drag City/Munich

Tekst: Ronald Besemer

Publicatiedatum: 11 april 2007

De Heer heeft vreemde kostgangers. Bill Callahan bijvoorbeeld, tot voor kort frontman van de lekker treurige lo-fi band Smog en nu herboren als een soloartiest die het probeert met violen, een gospelzangeres en verdacht geïnspireerde songteksten.

Daar staat tegenover dat Callahan zo’n karakteristiek stemgeluid heeft, dat een grote omslag er voor iemand met zijn slome duikelaar-bariton gewoon niet in zit. Alles klinkt nu eenmaal naar hem, of het nu Callahan of Smog heet. Dat is het goede nieuws voor de fanschare: Callahan is Smog 2.0.

Natuurlijk, er zijn accentverschillen met Smog. Er zijn nu vergelijkingen met de oude, zeventiger jaren Bowie te maken, zoals in ‘Footprints’ en ‘Diamond Dancer’. Bovendien klinken er werkelijk veel jubelende geluiden uit de strot van zangeres Deani Pugh-Flemmings en, geloof het of niet, ook uit die van Callahan zelf.

Anders klinkt Callahan dus wel. Voor wie dieper graaft, levert zoek de verschillen zelfs significante resultaten op. Maar het fijnste is dat Bill Callahan met prachtsongs als ‘Sycamore’ zijn ingedutte carrière nieuw leven in blaast en terug is op zijn niveau van pakweg Red Apple Falls.

http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=15202
Meer Bill Callahan op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bill-callahan