http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Boards of Canada | The Campfire Headphase

De ideale soundtrack voor zonnige (najaars)dagen.
CD, Warp/Rough Trade

Tekst: Eric Van Rees

Publicatiedatum: 16 oktober 2005

De ideale soundtrack bij zonnige (najaars)dagen wordt gebracht door het Schotse electronicaduo Boards of Canada. Opnieuw brengen de broers Sandison een album met prachtige melodieuze melancholie, waarbij hun sound nog verder verfijnd is ten opzichte van eerdere releases. Zoals de single ‘Dayvan Cowboy’ al liet horen is het geluidspalet van de broers uitgebreid met een vleugje gitaar, waarbij eens te meer de invloed van de band My Bloody Valentine zich doet gelden.

Hoewel de gitaar slechts een onderdeel is van het totaalgeluid van BOC blijft het duo trouw aan de sound die hun muziek onmiskenbaar maakt: downtempo tracks, melodieën gespeeld op analoge synthesizers vermengd met lagen van vervormde geluidssamples die vaak een onbestemd gevoel bij de luisteraar opwekken. Dit alles in combinatie met zijn gevoel voor nostalgie en melodie levert wederom een prachtige, gelaagde cd op waarbij het aangenaam wegdromen is.

Voor wie er oog voor heeft kent de muziek van BOC schitterende details: ‘verdwijnende’ melodieën als gevolg van defecte apparatuur, hakkelende ritmes en steunende synthesizers waarvan je vermoedt dat ze het elk moment kunnen begeven. Het is deze muzikale en productionele imperfectie die BOC zo uniek maakt en waarmee de broers laten zien dat elektronische muziek wel degelijk menselijke trekjes kan hebben.

Hoogtepunten zijn er te over op The Campfire Headphase: in het prachtige ‘Satellite Anthem Icarus’ worden lagen mooie geluidseffecten - waaronder kabbelende golven - op elkaar gestapeld, terwijl een eindeloos herhaald gitaarloopje zich steeds verder in je geheugen nestelt. Een track als ‘Tears from the Compound Eye’ is nog net niet zo traag dat hij bezwijkt onder zijn eigen gewicht: een trage, prachtige, gedragen melodie wordt telkens herhaald waardoor de impact alleen maar groter wordt. Het had niet misstaan op The Desintegration Loops van William Basinski, waarop analoge tape-loops tijdens het afspelen slijten en uiteindelijk opgaan in stilte. Hetzelfde geldt voor het afsluitende ‘Farewell Fire’, dat klinkt als een kampvuur dat langzaam uitdooft en dan plotseling weer opflakkert.

Met The Campfire Headphase spreekt Boards of Canada eens te meer tot de verbeelding van de luisteraar. Als geen ander weet het duo je een gevoel van onbehagen te geven, maar de muziek die erbij hoort is, net als die op hun andere releases, verslavend mooi.