• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

Take Root 2005: De Voorbeschouwing

Het is onderhand een traditie geworden: in de natte oktobermaand raast er een americanaorkaan over ons kleine landje. Zaterdag 1 oktober komt het gros van Amerikaanse stadscowboys en doorgewinterde troubadours bijeen in een Assense ijshal, dan vindt er spiksplinternieuwe aflevering plaats van het alternatieve cowboyhoedenfestival Take Root.

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 16 september 2005

Het redelijk unieke concept van Take Root is grotendeels ongewijzigd. De rustige singer-songwriters spelen in de zaal die Acoustic Stage heet, terwijl de grotere bands zich in de riante hoofdzaal (Main Stage) presenteren. Dit jaar lijkt de doelgroepmeter, mede door het neerzetten van een intellectuele popband als Eels, ook op een andere groep muziekliefhebbers afgesteld.
En hoewel Take Root deze keer geen Nederlandse bands heeft geboekt, zoekt de organisatie van Take Root het toch voornamelijk dicht bij huis door voornamelijk die bands te programmeren die juist in de oktobermaand op tournee zijn. Daarmee is de editie van 2005 nou niet echt verrassend te noemen.

Op het eerste gezicht is programma voor de doorgewinterde festivalganger zelfs een klein beetje teleurstellend door het gebrek aan exclusieve acts. Toch is er onder de oppervlakte wel degelijk een interessante en nieuwsgierig makende mix van oud en nieuw te bespeuren, maar het is nog maar de vraag of een speelse popgroep als Eels het hoofd boven water houden op een festival waar de meeste artiesten metersdiep met hun cowboylaarzen in de modder van Mississippi staan en het aandachtig luisterende publiek niet bepaald bekend staat om tolerantie als het gaat om vreemde snuiters, zoals eerder bleek bij het misplaatste optreden van Daniel Johnston.

Gelukkig zijn er op de komende editie nog altijd uit de kluiten gewassen gitaarmannen als de hervormde bluesrocker Ian Moore en Rod Picott, die allebei aan de Dylan-school zijn afgestuurd. En wie vorig jaar een beetje heeft opgelet, weet dat met name Kevn Kinney, Nels Andrews, Richmond Fontaine en Chatham County Line tot de belangrijkste vertegenwoordigers van de hedendaagse alternatieve countrymuziek behoren. Kristin Mooney, die met manlief Eric Heywood (Son Volt, Calexico) speelt en Joseph Parsons van gelegenheidsformatie Hardpan moeten zich op het festivalpodium nog wel bewijzen.
Bij Geraint Watkins, een semi-legendarische sessieman die op de valreep aan het programma is toegevoegd en in het grijze verleden regelmatig met Nick Lowe optrad, kan het alle kanten opgaan. Overigens stond Nick Lowe ook op het verlanglijstje van de organisatie.
Maar ja, zo zou het natuurlijk ook zomaar kunnen gebeuren dat het introspectieve Eels en strijkorkest enorm in de smaak vallen bij het conservatieve americanapubliek. We hebben toch een beetje onze twijfels over Take Root 2005, zeker nu ook de optredens van Nick Lowe en Jimmy LaFave zijn geschrapt. U hoort nog wel van ons!

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/take-root/take-root-2005-de-voorbeschouwing/10562/
Meer Take Root op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/take-root