• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

Onvoltooid Verleden Tijd: Sly & The Family Stone

Sly & The Family Stone beleeft zijn hoogtepunt eind jaren '60, begin jaren '70. Hij brengt soul, R&B en rock samen in vernieuwende funkmuziek. Is James Brown de grootvader, dan is Stone zijn zoon. Inspirator voor vele artiesten, maar ook een enorme lastpak. En de laatste decennia anonieme junk. Het is een reïncarnatie dat hij nog leeft en weer in de lage landen (Blue Note Festival en North Sea Jazz) optreedt.

Tekst: Jan Brooijmans

Publicatiedatum: 10 juli 2007

Ineens staat hij er weer, in 2006, op het podium van de Grammy Awards. Voor drieëneenhalve minuut. Met blonde hanenkam, geheel in een zilver pak, met een groot "Sly" op z'n riem en een dikke zonnebril op. Samen met The Family Stone, voor het eerst weer op een podium sinds 1971.

Geruchten gaan dat het een jaar voorbereiding heeft gekost om Stone erbij te krijgen en ervoor te zorgen dat hij op komt dagen. De paar minuten zijn meer dan genoeg om de pers druk te laten speculeren of dit nu een spektakel of een drama is en of we Stone nog meer terug zullen zien.

Opkomst van een genie
Stone groeit op in Californië waar hij zich in rap tempo ontwikkelt van jonge gospelzanger in een kerkkoor tot funklegende. Midden jaren ´60 is hij radio dj en draait, zeer vernieuwend voor die tijd, zowel blanke rock als zwarte funk. Dit is de leest waar Stone en zijn broer Freddie hun band op baseren: Sly & The Family Stone is een multiculturele band met een sociaal-politieke boodschap.

Ze spelen zoals ze zijn; een mix van pop, soul, funk en rockmuziek met een zware laag psychedelische elementen. Er zijn vier zangers, man en vrouw (waaronder Sly Stone zelf), die elkaar in de nummers afwisselen op zang. Dat zorgt mede voor een uniek geluid. Sly Stone is het grote genie van de band.

Aan het einde van de sixties vertegenwoordigt de band precies de juiste tijdgeest en komt met expliciete statements en indrukwekkende optredens, waaronder Woodstock. De band speelt zonnige funk waar het groene gras en de bloemetjes van uit de grond schieten, gecombineerd met teksten over raciale verhoudingen en de maatschappelijke toestand in Amerika.

Na de hits 'Dance To The Music' en 'Everyday People' betekent het album Stand! in 1969 hun grote doorbraak.

Het diepe dal
Waar de eerste albums de ziel en vrolijkheid van de jaren '60 met zich meedragen, breekt met de jaren '70 een donkere periode aan voor de band. De druk van het succes en de onrust in de maatschappij zorgen voor toenemende ruzies en overmatig drugsgebruik.

De reputatie van Stone gaat hard achteruit door niet op te komen dagen voor concerten en volledig onder invloed interviews te geven.

Het volgende, There's a Riot Goin' on, is een zeer intens album dat nog goed scoort in Amerika. Maar tjonge, wat klinkt het zwaar en is er weinig over van de vrolijke energieke funk van Stand!; het is spaarzame funk van de hand van maar één man: Stone zelf.

De opvolgers, Fresh en Small Talk, hebben weer een ander geluid, maar tegen die tijd is de band - in feite alleen Stone - lang niet zo succesvol meer. Het is duidelijk dat Stone niet tegen de gevolgen van het succes en het leven als artiest kan, met het uiteenvallen van de band en een zware verslaving als resultaat.

Daaropvolgend weet hij zijn muziek niet te vernieuwen om nog aan te slaan in het naderende discotijdperk. Maar dat maakt de korte periode dat Sly & The Family Stone actief was niet minder belangrijk. Er zijn weinig bands die zo bepalend zijn geweest voor funk, soul en rock tegelijkertijd.

Artiesten als Miles Davis, Prince, George Clinton en Red Hot Chili Peppers hebben goed opgelet hoe Stone deze stijlen bijeen heeft gebracht en hebben er hun voordeel mee gedaan.

De weg terug
In 2005 wordt een tributealbum met covers uitgebracht en vervolgens laat Stone hier en daar na dertig jaar afwezigheid zijn gezicht zien. Hij werpt zich zelfs weer op als producer en schrijver van de groep met enkele originele leden van The Family Stone.

Sinds 2006 worden er regelmatig shows in Amerika gegeven en voor Europa staan nu meerdere optredens gepland, waaronder het Blue Note Records Festival en North Sea Jazz in juli, maar zal hij er uiteindelijk bijzijn? Hoe? En voor hoe lang? Stone's reputatie is goed gedocumenteerd en wordt zonder aarzelen aangehaald om onzekerheid over zijn terugkeer te promoten op fora en door kritische volgers.

Aan de andere kant raakt de motor achter de terugkeer van Sly & The Family Stone steeds meer op temperatuur en bereiken Europa louter positieve berichten over optredens in Amerika, waar Stone aan deelneemt, goed bij stem is en gehuld gaat in flitsende outfits, al is het vaak voor een half uur.

Tot het allerlaatste moment zal niemand weten hoe de optredens in Gent en Rotterdam worden. Legendarisch zijn ze bij voorbaat.

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/sly-the-family-stone/onvoltooid-verleden-tijd-sly-the-family-stone/15729/
Meer Sly & The Family Stone op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sly-the-family-stone