Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Kyuss
Kyuss gaat opzettelijk met oogkleppen door het leven. Invloeden van buitenaf? Geen sprake van. Niemand mag zich met de band bemoeien. Wanneer de platenmaatschappij links wil, gaat Kyuss rechts. ‘Nee zeggen’ wordt een sport. Beroemd worden is niet de drijfveer, maar grooven. De band laat een spoor van legendarische optredens na, ook in ons land. Ze doen The Basement van Nighttown, Het Paard van Troje en Lowlands aan. Iedereen zou erbij zijn geweest. In 1995 verlaat het circus de stad. Kyuss houdt op te bestaan. De reden: Homme is het keurslijf zat waarin de band vastzit. Hij is toe aan bewegingsvrijheid.
Desert Sessions
Die heeft hij twee jaar later ten overvloede met zijn project Desert Sessions. De gitarist nodigt verschillende muzikanten uit om in de woestijn nummers te schrijven en op te nemen. Retourtjes woestijn gaan naar onder andere P.J. Harvey, Alain Johannes (Eleven), Twiggy Ramirez (Marilyn Manson) en Ben Shephard (Soundgarden). Voor Homme is het een manier om muzikanten samen te brengen en hij noemt het resultaat een “soort mixtape”. Later blijkt het project een kweekvijver te zijn voor Queens of the Stone Age, dat langzaam vorm begint aan te nemen.
Gamma Ray
De eerste echte tekenen van Queens of the Stone Age komen onder de naam Gamma Ray. Maar naar aanleiding van een dreigende rechtzaak van de gelijknamige powermetalformatie uit Duitsland moet Homme de naam wijzigen. In de single ‘Born to Hula’ stopt hij nog snel een boodschap: “Read This: This is the Gamma Ray featuring Josh Homme of Kyuss fame. It is NOT that guy from Helloween or whatever.” Kort daarop krijgt de band, waarin hij op dat moment speelt met John McBain (Monster Magnet), Matt Cameron (Soundgarden) en één van de gebroeders Van Connor (Screaming Trees), zijn huidige naam. Maar wie heeft die belachelijke naam eigenlijk bedacht?
Chris Goss
"You guys are like the Queens of the Stone Age." Met deze uitspraak bedenkt Chris Goss zonder het door te hebben de bandnaam. De man die na het debuut van Kyuss de productie in handen heeft genomen en daarmee de band naar een hoger niveau tilt, is de belangrijkste persoon in de loopbaan van Homme. Zijn handjes blijken tot op de dag van vandaag van goud, want Goss drukt nog steeds een zware stempel op de albums van Queens of the Stone Age (QotSA). Het genie schrijft mee aan nummers, produceert, zingt en speelt mee op alle albums. Wanneer Goss begin 2004 op tournee gaat met zijn eigen band, Masters of Reality, begeleidt Homme hem op gitaar, samen met ex-Kyuss, Dwarves en QotSA-bassist Nick Oliveri.
Enfant Terrible
Oliveri, het kale opgefokte mannetje met sik, is een opvallende verschijning in de band. T-shirts schijnt hij niet te hebben. Naakt optreden lijkt door hem te zijn uitgevonden. Zijn rebelse gedrag komt ook tot uiting in de muziek. Op het meest succesvolle album tot nu toe (Songs for the Deaf) treitert hij de luisteraar met zijn rauwe stem, speelt hij fenomenaal bas en is hij verantwoordelijk voor het rauwe, ontstuimige punkgeluid. Dat alles steeds op het juiste moment. In 2004 staat hij plotseling buiten de band. Later blijkt dat zijn vrouwonvriendelijke gedrag, met name tegen zijn eigen vriendin, hem de das om heeft gedaan. Een groot gemis, zonder hem zal de band nooit meer dezelfde zijn.
Kruisbestuiving
Hierna wisselt de samenstelling van de band steeds vaker. Even denken de fans dat Mark Lanegan (alweer één uit Screaming Trees) uit de band is gezet. Homme heeft echter de pers op het verkeerde been gezet. Grote namen spelen mee op de albums, zoals ex-Nirvana en Foo Fighters frontman Dave Grohl, die heel Songs for the Deaf achter de drumkit zit. Hierna spelen leden van Garbage, The Strokes, Eleven en Perfect Circle in zijn band. Sommigen als gast, anderen als blijvertje. De gitarist duikt overal op. Zowel U.N.K.L.E. als Mastodon maken gebruik van zijn diensten en het Belgische Millionaire regelt de lange Amerikaan zelfs voor de productie voor het album Paradisiac. Homme (op drums) start ook nog eens het bijna dolkomische Eagles of Death Metal. Met idioot Jesse ‘The Devil’ Hughes als zanger, inclusief leren pet en huizenhoge X-factor.
Van Basten methodes
De Van Basten methodes zorgen nog steeds voor weinig verlies, maar Homme loopt steeds vaker tegen een gelijkspel aan. Want laten we eerlijk zijn: ten tijde van Oliveri gebeurde er nog écht iets op het podium. En laten we er geen doekjes om winden: de laatste twee platen hebben toch al lang niet meer de impact van de eerste drie. Daarnaast rijden oud Kyuss-leden de succesvolle artiest steeds vaker in het wiel. De warme surfrock van ex-Kyuss drummer Brant Bjork wordt steeds populairder. Nick Oliveri herpakt zich na zijn ontslag en John Garcia, de voormalige Kyuss-zanger, boekt goede resultaten met Hermano. Volgend jaar verschijnt zijn solo album Garcia vs Garcia. Daarnaast wordt er uit eigen gelederen ook aardig aan de weg getimmerd. Chris Goss speelt in het nieuwe Goon Moon en Mark Lanegans soloprojecten zijn geweldig.
De toekomst
Reden genoeg voor Homme om scherp te blijven. Aangezien de aangeboren dosis eigenwijsheid van deze man ver boven het gemiddelde ligt is er nog van alles te verwachten. Kijk daarom niet raar op als Homme plotseling in zee gaat met Thom Yorke. Of Marilyn Manson. Schrik niet als de band plotseling uit elkaar ligt. Wees niet verbaasd wanneer Homme de kwast ter hand neemt in plaats van zijn gitaar (hij is regelmatig in hotelkamers creatief actief, kijk daar maar eens achter een schilderij of kastje). Twee dingen staan vast. Eén: een reünie met Kyuss zit er niet in. “Als je er niet bij was, dan was je er niet bij”, is Homme’s opinie. Ten tweede: Homme laat zich nooit de wet voorschrijven. Alles zal op zijn manier gaan.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/queens-of-the-stone-age/queens-of-the-stoneage-grooven-met-joshe-homme/15850/
Meer Queens of the Stone Age op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/queens-of-the-stone-age
Deel dit artikel: