• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

Dani Siciliano speelt met geluiden

Zelden zal een stem met zo'n beperkt bereik toch zo veel mensen geraakt hebben als die van Dani Siciliano. Op de platen van haar man Matthew Herbert (o.a. Bodily Functions, Matthew Herbert's Big Bands Goodbye Swingtime) fluisterzingt ze het bloed uit je hart, en aan Nirvana's 'Come As You Are' geeft ze een diepte die in het origineel nauwelijks hoorbaar is. Het wachten was dan ook op het langspeeldebuut van de import-Britse.

Tekst: Dave Roozendaal

Publicatiedatum: 25 februari 2004

Likes verscheen begin februari op het Duitse !K7, eveneens thuishaven voor Herbert. Op het album leeft Siciliano zich uit met allerhande samples, computers, blaasinstrumenten en gitaren om tot een mengelmoes te komen van clickhouse, pop en jazz. Hoewel de Amerikaanse al in haar studiejaren deel uitmaakte van een jazzcombo, ziet ze zichzelf niet als een jazz-zangeres. Maar zangeressen uit het genre als Lorez Alexandria en Abbey Lincoln hebben haar wel sterk beïnvloed, zo geeft ze toe. "Vooral het temperament dat zij in hun stemmen legden," zegt ze, "hoewel ik zelf dat bereik niet heb. Ik ben niet geschoold als zangeres, maar als kind speelde ik klarinet en zong ik ook graag, dus ik mag graag denken dat ik altijd wel enige muzikale aanleg heb gehad."
In de vroege jaren negentig begon Siciliano met deejayen in haar toenmalige woonplaats San Francisco, waar ze terecht was gekomen na wat omzwervingen met haar ouders, van wie haar vader militair was en op verschillende plaatsen gelegerd was. Net als op haar plaat nu, draaide ze toen een veelheid aan stijlen door elkaar, mede ingegeven door het feit dat haar platenverzameling voor een groot deel was samengesteld uit delen van collecties van mensen die hun inboedel hadden moeten verkopen of simpelweg waren overleden. "Je had in San Francisco heel veel van die winkeltjes waar ze oude inboedels op- en verkochten, en de AIDS-golf was in volle gang, dus er gingen heel wat mensen dood. Heel luguber eigenlijk, maar ik ging iedere week wel een paar keer snuffelen in de bakken. De prachtigste platen kwam je dan tegen. Ook al omdat, eh, nou ja, er is natuurlijk een grote homoscene enne, tja, laat ik zeggen dat er een hoop mensen bij waren die een hele goede smaak hadden."
Door het deejayen ontdekte ze met name dingen als disco en funk, van waaruit ze zich verder interesseerde in elektronische muziek. In die tijd begon ze ook al met het bedenken van haar eigen liedjes, hoewel dat altijd meer ruwe schetsen waren dan concrete songs. Aan een album dacht ze toen nog helemaal niet. "Dat kwam pas veel later. Ook die cover van Nirvana had ik al vrij snel nadat het uitkwam in gedachten. Ik hou van de manier waarop Nirvana het nummer speelt, maar ik had er meteen het gevoel bij dat zij hun versie speelden van een standard. Dus eigenlijk is mijn versie wat in mijn fantasie het origineel is." Die speelsheid is ook terug te horen in haar muziek en teksten. Siciliano experimenteert op Likes met de apparatuur die ze naar eigen zeggen sinds nog niet zo heel lang tot haar beschikking heeft, wat nog het meest te horen is in de miniatuurtjes vol elektronisch gefriemel 'Cranes and Trains' en 'One String' (geheel opgebouwd uit één verknipte sample van een gitaarakkoord), en een song als 'Walk the Line' is een opeenhoping van stijlen: een arty, no wave-achtige zanglijn, digitale bassen van 2step-signatuur, clicks'n'cuts en een algeheel trashy sfeertje. En in songs als 'Same', 'She Say Chliché' en 'Collaboration', maar eigenlijk altijd, is haar stem voortdurend in verknipte vorm op de achtergrond te horen, nu eens als onderdeel van de melodie, dan weer als één van de vele clicks en bijgeluidjes. "Ik hou erg van het veranderen van zinnen, het spelen met de volgorde van dingen," zegt ze hier zelf over.

Door haar werk met Herbert op zijn verschillende projecten waren de verwachtingen voor Dani's debuutalbum bij de buitenwacht behoorlijk hooggespannen. Maar de druk kwam niet alleen van buitenaf. "Als je met Matt werkt sta je sowieso altijd onder druk, dat zit op de één of andere manier in het pakket, daar ontsnap je niet aan. Maar ik denk dat vooral ikzelf de druk voor mijn album heb opgevoerd. Ik ben zeer veeleisend voor mezelf, en het heeft dan ook een flinke tijd geduurd voordat ik echt tevreden was. Maar ik denk wel dat ik het goed gedaan heb op deze plaat. Nou ja, anders zou ik hem niet uitgebracht hebben, natuurlijk."
Voor de hoes riep de Amerikaanse de hulp in van een kunstenaar uit San Francisco, John Patrick McKenzie. "Hij werkt bij Creativivity Explored, een soort kunstwerkplaats in San Francisco voor mentaal gehandicapten. Ik ken zijn werk al een paar jaar en ik bewonder hem heel erg. Hij maakte een stuk waarin herhaling een grote rol speelt: ten eerste wordt een tekening van mij telkens herhaald, en op de achtergrond heeft hij een stuk of veertig zinnen geschreven die allemaal beginnen met 'Dani Siciliano likes'. Vandaar ook de titel."

Likes is uitgebracht door !K7 en wordt gedistribueerd door PIAS.
» Lees de recensie

Dani Siciliano speelt op 2 maart in de Ancienne Belgique te Brussel (B) in het kader van de serie Jazzactuel

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/dani-siciliano/dani-siciliano-speelt-met-geluiden/5229/
Meer Dani Siciliano op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dani-siciliano