http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Optreden gemist: hier waren wij niet
Dat ene legendarische optreden: het is een ervaring die je nooit meer kan herbeleven. Balen dus, als je er niet bij was. In plaats van hun beste live-ervaring van het jaar, selecteren zes schrijvers daarom de artiest die ze dit jaar helaas hebben gemist. En, bij welk optreden was jij niet in 2011?
Tekst: Peter Boerman, Bart Breman, Ruud van Esch, Malin Kox, Rob van Leeuwen en Hans Vrijmoed
Publicatiedatum: 30 december 2011
The Smashing Pumpkins in de HMH
Als ik één band moet noemen die in m'n muzikale DNA verankerd is, dan is het The Smashing Pumpkins (foto boven). Billy Corgan en co. waren in Ahoy (1996) op het toppunt van hun kunnen en die live-ervaring hoopte ik ooit nog her te beleven. Op 18 februari 2008, na het meest teleurstellende concert ooit van welke band dan ook, was ik fan af. Het zal de lokatie zijn geweest (een troosteloze en van een ranzige snackbarlucht vergeven veehal), maar die band op het podium van de Brabanthallen was mijn band niet meer. Toen de show in de HMH werd aangekondigd, haalde ik m'n schouders op. Die avond speelde Fountains of Wayne om de hoek, ook zo'n fijn bandje van vroeger. Achteraf zag ik de
setlist van mijn oude helden, met daarop zoveel favoriete nummers die de afgelopen 15 jaar (of
nog nooit) hier zijn gespeeld, en kwam de eerste spijt. Volgens bekenden die er wel bij waren, was het optreden de ultieme revanche op die teleurstelling van Den Bosch. Hopelijk krijg ik ooit nog een nieuwe kans. (HV)
Gillian Welch in Paradiso
De mooiste plaat van dit jaar is gemaakt door Gillian Welch. Op 7 november 2011 gaf ze misschien ook wel een van de mooiste concerten van dit jaar, in het Amsterdamse Paradiso. Daar was ik niet bij. Op een doordeweekse avond van Groningen naar Amsterdam en weer terug reizen, is soms lastiger dan je wilt. Die avond las ik tweets, allemaal met een of andere variatie op het woord 'schitterend' erin. Van een zelfde strekking waren de verslagen in kranten en blogs, de volgende dag. Dat was vast terecht. Ik was erbij toen ze in 2010 plotseling op Take Root stond en samen met haar lief Dave Rawlings een voltallige zaal van ontroering aan het huilen kreeg. Bekenden die toen bleven kijken naar het tegelijkertijd spelende Wilco heb ik achteraf voor gek verklaard. Zo mooi was het toen. Zo mooi was het nu dus ook. Maar deze keer was ik de gek. Ik baal nog altijd dat ik er niet bij was. (BB)
Twin Shadow, meerdere keren
Twin Shadow (foto boven) is mijn nieuwe 16 Horsepower. Het is me nooit gelukt om bij een optreden van die laatste band aanwezig te zijn. Bij de eerste kans om ze live te zien, gaf ik de voorkeur aan voetbal kijken (yep, echt waar), bij de tweede kans werd het concert op het laatste moment afgelast en bij de derde kans kwam ik te laat de concertzaal binnen gelopen (oeps). Dit jaar kreeg ik twee kansen om mijn nieuwe favoriete band van het moment, Twin Shadow, live te aanschouwen. De eerste keer, in de kleine zaal van Paradiso, had ik braaf een kaartje gekocht, maar moest betaald werk op het laatste moment voorgaan. De tweede keer, tijdens London Calling, kon ik er niet bij zijn als gevolg van een flinke koorts. Inmiddels heb ik me er al bijna bij neergelegd dat ik nooit een concert van Twin Shadow zal bezoeken. Misschien maar goed ook, want optredens van favoriete bands kunnen alleen maar tegenvallen. Toch? TOCH? (RvL)
CIV op Groezrock
April is traditioneel een zware maand als je van punk én van metal houdt. In drie opeenvolgende weekenden vinden Roadburn, Groezrock en Neurotic Deathfest plaats. En dan tellen we Paaspop, dat altijd een verdienstelijk aantal harde bands neerzet, niet eens mee. Om de maand heelhuids door te komen liet ik dit jaar Groezrock schieten. En daarmee de kans om oudgedienden Descendents, Snapcase en CIV nog eens aan het werk te zien. Nog voor het festival goed en wel afgelopen was, puilden Youtube, Facebook en m'n inbox uit van de euforische berichten over de show van CIV, die korte metten maakte met het gebruikelijke niveau van een reünie. In september werd de spijt nog groter, toen de band terugkeerde voor een teleurstellend optreden in de Antwerpse Trix. (RvE)
Smith & Burrows in Paradiso
Aanwezigheid bij wat ik ondanks mijn afwezigheid graag tot Concert van het Jaar 2011 bombardeer, was zeker een reële optie. In augustus kwam ‘ie al voorbij in de concertlijst, die optie. In de lijst te recenseren platen voor december eveneens. For some reason is er nooit een belletje gaan rinkelen bij het zien van de naam Smith & Burrows (foto boven), heb ik nooit ook maar overwogen om er voor naar Amsterdam af te reizen. En daar heb ik spijt van als haren op mijn hoofd. Want toen ik het album Funny Looking Angels eenmaal binnen had, toen ik het album keer op keer beluisterde en evenzoveel keren betoverd werd, toen 'When the Thames Froze' live voorbij kwam op 3FM… Ja, toen was het al te laat. Smith & Burrows in Paradiso op 5 december: het schijnt fantastisch te zijn geweest, afgaande op de YouTube-filmpjes, zelfs die van de minste kwaliteit. Maar ik was er niet bij. (MK)
Cheap Trick in Uden
Vaak komen ze niet naar Nederland, ik had de hoop dus al een beetje opgegeven. Tot ik een vriendje tegenkwam die zei: 'Weet je waar ik ben geweest? Cheap Trick! En het was góéd!' Natuurlijk was het goed, het is altijd goed. De band, die legendarisch is geworden door eind jaren zeventig het Japanse Budokan plat te spelen, stond in juni 2011 gewoon doodleuk in godbetert De Pul in godbetert Uden. Hoe heb ik het kunnen missen? Eén van de meest legendarische powerpopbands ooit, still going strong, in een Brabantse bierschuur? Misschien dachten ze zelf wel: waar hebben we het aan verdiend, vier decennia prachtmuziek maken, geliefd zijn bij vele muzikanten van naam, en dan moeten optreden in zo'n tent in een dorp ergens diep verscholen in Holland, waar nog meer varkens wonen dan mensen? Ik weet het niet. En het zal me eigenlijk ook worst zijn wat ze zelf dachten: ik had erbij moeten zijn. En dat was ik niet. Daarom een noodkreet: vergeten jullie me de volgende keer niet te bellen als ze weer eens een zaaltje in Nederland aandoen? In 2017 of zo... (PB)
Ook een optreden gemist dit jaar? Of wil je een van onze schrijvers laten weten dat het gemiste concert inderdaad ge-ni-aal was? Reageer dan hieronder!
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/2011/optreden-gemist/22421/
Meer Dossier 2011 op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/2011
Deel dit artikel: