http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Next Big Thing?!: The Lucksmiths
Tien jaar is het Australische trio The Lucksmiths inmiddels bezig en dat is misschien te lang om ze een Next
Tekst: Martijn Grooten
Publicatiedatum: 27 december 2003
WIE?
Tali White (drums/leadzang), Marty Donald (gitaar/zang) en Mark Monnone (bas). Sinds het meer dan tien jaar geleden verschenen Early Tapes (inmiddels ook gewoon op cd verkrijgbaar) vormen ze met z'n drieën The Lucksmiths, met als thuisbasis het Australische Melbourne. Daar zijn ze echter niet vaak te vinden, want door veel te touren en wat platen te verkopen hier en daar (meer daar dan hier) verdient de band genoeg om van te leven. "Zeker geen vetpot," aldus Marty Donald, "maar beter dan de hele dag op een saai kantoor zitten."
WAT DOEN ZE?
Marty: "Als mensen me vragen wat voor soort muziek we maken, dan antwoord ik altijd gewoon: 'pop'. Als ze dan vragen dat te specificeren, dan zeg ik dat we indiepop maken. En als ze dan vervolgens niet weten wat dat inhoudt, dan maakt me dat ook niet zoveel uit. Weet je, ik heb het niet zo op bands die per se niet in een bepaald hokje gestopt willen worden. Bands die heel hard beweren dat ze geen indiepop of geen alt.country maken. Als mensen vinden dat indiepop een erg beperkte stroming is, dan maakt me dat verder niet zoveel uit."
Binnen die indiepopscene behoort The Lucksmiths inmiddels tot de grotere bands en speelt niet zelden voor zalen van een paar honderd man. Daarbij helpt het natuurlijk ook dat de catalogus van de band, als je EP's en compilaties meetelt, zo uit tien albums bestaat, waardoor fans nooit lang op nieuw werk hebben hoeven wachten. Albums die onderling weinig verschillen wat kwaliteit en muziek betreft, al is het oudere werk wat elementairder en meer uptempo terwijl nieuwere nummers steeds vaker wat melancholische trekjes hebben.
WAT MAAKT ZE ZO GOED?
De nummers, of beter: liedjes, van The Lucksmiths gaan over simpele dingen uit het dagelijks leven zoals de eerste zomerse dag ('T-Shirt Weather') of een afkeer van gefotografeerd worden ('Camera Shy'). De muziek is de ideale soundtrack daarbij: eenvoudige en losjes gespeelde indiepop, nergens heel boos of heel droevig klinkend en vooral wars van onnodige pretenties. Muziek waar je steevast een glimlach van op het gezicht krijgt en die je zelfs in donkere dagen een blij gevoel geeft. Feelgood-muziek dus en die wordt eigenlijk te weinig gemaakt.
EN DE TOEKOMST?
Als ik Marty spreek heeft de band net de avond ervoor een zes weken durende Europese tour afgesloten, waarbij Nederland en België helaas werden overgeslagen. Het zijn vermoeiende weken geweest en aan de toekomst is nog niet veel gedacht. "We hebben een druk jaar achter de rug en we hebben nog niet echt vooruit gekeken. Ik denk dat we gewoon een tijdje vrijaf nemen, het is nu ook zomer in Australië, dus we zullen eerst wel daarvan gaan genieten. Daarna zullen we wel verder zien. Een nieuw album zal er ook wel aankomen, maar we hebben het daar nog niet echt over gehad."
Ik probeer Marty nog te laten beloven de volgende keer wél weer Nederland aan te doen (de enige keer dat de band in Nederland speelde was in 1998 als support van Belle & Sebastian in Paradiso). Marty belooft echter niets: "We willen het wel erg graag hoor, maar uiteindelijk is het toch vrij willekeurig waar we allemaal komen te spelen."
Allemaal veel platen kopen zal vast helpen.
http://www.kindamuzik.net/toekomstmuziek/the-lucksmiths/next-big-thing-the-lucksmiths/4871/
Meer The Lucksmiths op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-lucksmiths
Deel dit artikel: