Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie zijn ze?
Een stel Zwitsers met een fascinatie voor het eeuwigdurende heelal. Genoemd naar een plaatsje in Oekraïne waar in 1991 de asteroïde Golevka werd ontdekt. Eén en één is twee en dus heet het tweede album van de heren Golevka. “Maar het eten daar is ook erg lekker”, merkt drummer Fabrice naar alle waarschijnlijkheid terecht op. “Het eten maar vooral het ruimteprogramma past dus goed bij onze muziek. Maar hecht niet te veel waarde aan de woorden, dat doen we zelf ook niet.” Voor de duidelijkheid: postrock is het hokje waar de heren in te proppen zijn.
Wat doen ze?
The Evpatoria Report maakt de meest dromerige postrock die ik ooit gehoord heb. Ze nemen de tijd om hun stukken zorgvuldig vorm te geven. Klassieke invloeden zoals het surreële drama van Ravel worden gecombineerd met overduidelijke invloeden als Godspeed You! Black Emperor (GY!BE) en Mogwai in de ontladende crescendo’s. Fabrice: “Onze nummers zijn opgebouwd uit een aantal ‘verhalen’. De diverse bruggetjes markeren de overgang van het ene verhaal naar het andere. De ene wereld uit en de andere in.” De aanwezigheid van violen geeft Golevka een rouwend karakter, apocalyptisch op sommige plaatsen maar ook hoopgevend door het speelse gebruik van de piano.
Wat maakt ze zo goed?
Ze besteden veel aandacht aan de structuur van een nummer. En dat is goed te horen, elk segment behelst een andere emotie als heel langzaam de gitaren breder uitwaaieren om uiteindelijk uit te monden in een oorverdovende climax. “Het is enorm veel werk en kost ook enorm veel geduld,” zegt Fabrice, “dus het opnemen duurt erg lang. Stap voor stap bouwen we de structuur op en kleuren we die in met harmonieën, ritmes en melodieën.”
‘Taijin Kayofusho’ (de naam van een mentaal-sociale ziekte die alleen in Japan voorkomt) is exemplarisch wat dat betreft. “De gesproken intro komt van de communicatie van een specifiek ruimteprogramma. Volgens mij is het een gesprek tussen Houston en de Apollo, maar ik weet het niet zeker meer, ik heb een geheugen als een goudvis”, laat Fabrice weten. Hoe dan ook, het zet een mooie serene toon van waaruit duistere violen en rustig klimmende gitaren een sfeer neerzetten die melancholischer is dan GY!BE en A Silver Mt. Zion bij elkaar. De melodische gitaren ruiken naar Mogwai, maar worden een stuk verder doorgetrokken. Negen minuten lang wordt het spanningsveld opgebouwd voor een twee minuten durende epische climax losbarst. Piano, gitaren en viool krijgen evenveel ruimte, waardoor The Evpatoria Report iets voor heeft op GY!BE, waar violen het voor het zeggen hebben en Mogwai, waar de gitaar oppermachtig is.
En de toekomst?
Eerst is er het bijzondere album, Golevka. Verpakt in een schitterende hoes, zeventig minuten intense postrock-pracht tot je beschikking. Er zijn plannen om België op korte termijn te bezoeken, maar een tour door Nederland is nog niet aan de orde. “We zijn op het moment nog erg druk bezig. België zit er wel in en ik hoop de rest van Europa ook, maar het is nog even afwachten.”
foto: Tarik Hayward
http://www.kindamuzik.net/toekomstmuziek/the-evpatoria-report/toekomstmuziek-the-evpatoria-report/11810/
Meer The Evpatoria Report op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-evpatoria-report
Deel dit artikel: