Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
WIE?
Tobias Asche (26, muziek en zang) en Zoe Meißner (19, zang) uit Hamburg. Tobias had geïnspireerd door het Nederlandse Bambix een punkband opgericht, One:Thirty. Op een advertentie “punkband sucht sängerin” kwam Zoe af.
Toen kreeg Tobias een nieuw muziekprogramma op de computer en werd punkband One:Thirty synthesizer-duo Spillsbury.
WAT DOEN ZE?
Spillsbury is de neue Neue Deutsche Welle. De volgende stap in 30 jaar Duitse synthesizermuziek. Of gewoon het Duitse antwoord op The Faint. Net wat je wilt. Het is in ieder geval elektronische muziek die rockt.
De melodieuze punkachtergrond van Spillsbury manifesteert zich daarbij in de pakkende hooks en meezingbare teksten. Ze vinden zichzelf trouwens te jong om retro-jaren 80 te zijn.
Tobias: “Ik kan me de hits van Nena en zo natuurlijk wel herinneren, maar ik was me niet bewust waarom dat juist toen zo belangrijk was en wat voor een invloed het had. En ik denk dat die hele stemming eromheen belangrijker is, dan dat toen ook octaafbaslijnen in de charts stonden.”
WAT MAAKT ZE ZO GOED?
Wat ze onderscheidt is in ieder geval schaamteloze romantiek.
Maar laten we bij de basis begin. En die basis, dat zijn moddervette baslijnen met de stuwkracht van een 12-cilinder Porsche motor. Als daar dan ook nog eens vette gitaren bijkomen, begin je metalinvloeden te vermoeden. Dat intro van ‘Das Spiel ist Aus’, dat is toch puur Prong? Maar Tobias ontkent alles: “Ik heb ooit weleens 2 of 3 metalplaten gehoord.”
Daar overheen worden simpele, maar daardoor juist extreem pakkende melodieën gebliept, met op het juiste moment een heavy gitaar voor extra effect.
En dan zijn er de teksten, grotendeels gezongen door Zoe in keurig Hoogduits, wat de meezingbaarheid enorm maakt. Mede daardoor kan Spillsbury de coolheid van een A.R.E. Weapons en The Faint koppelen aan de hitgevoeligheid van, pak 'm beet, t.A.T.U.
Maar waarom eigenlijk Duits? One:Thirty was nog Engelstalig. Zoe: “Dat liep gewoon zo, zonder daar nou echt heel erg over na te denken. Misschien wilden we ons gewoon onderscheiden, waarbij we ons niet realiseerden dat we zo meteen in een bepaald vakje gestopt zou worden.”
En dan dus die romantiek. Neem ‘Raus’, het titelnummer van het binnenkort uit te komen debuutalbum en dat tekstueel overeenkomsten vertoont met Tracy Chapman’s ‘Fast Car’: “Bäume, Häuser, Menschen fliegen vorbei, durch Dunkelheit und Einheitsbrei / Stillstand braucht Bewegung wie Huhn Ei. / Schnapp dir das Auto, ich hab Geld und einen Rucksack voll Ideen / Mit hundertachtzig richtung weiß noch nicht, lass uns einfach gehn.”. Ook heel pakkend: ‘Jona’, een pubervariant op Elsschots ‘Het Huwelijk’ mondt uit in de slogan: “Ich will kein Kaffee, nur noch Bier.”
Nog jong en vol idealen? Tobias: “Ik ben bang van wel. Maar ik merk wel dat het idealisme de laatste jaren wel wat aan het vervliegen is, tenminste in ieder geval het plezier erin. Ik ben ook tamelijk zeker dat de teksten van Spillsbury in de toekomst veranderen zullen, maar vooruitkijken blijft moeilijk.
Op zich is het wel bijzonder, dat romantische idealisme. Van Marilyn Manson tot Tiga hangt de hele electro immers van de ironie aan elkaar. Zoe ziet dat anders. Volgens haar is ironie niet een teken voor een gebrek aan idealisme, ook als je ironisch bent kan je toch de dingen willen veranderen? De tegenstelling bestaat dus in haar ogen niet.
EN DE TOEKOMST?
7 juli komt het debuutalbum Raus uit op L’Age d’Or. Dan moet Duitsland veroverd gaan worden. De voortekenen zijn gunstig. Het betekent wel dat het nog even kan duren voor de rest van Europa aan de beurt is. Dus tot dan is het “Pause, Rücklauf, Stop, nochmal von vorn.” (‘2 Sekunden’).
(Met dank aan Bas van Heur voor de hulp bij het vertalen.)
» Download 'Schlagziele' van de website van L'Age d'Or
http://www.kindamuzik.net/toekomstmuziek/spillsbury/next-big-thing-spillsbury/3507/
Meer Spillsbury op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/spillsbury
Deel dit artikel: